Casella is een kloostergemeenschap die bestaat uit een kerngroep van drie zusters augustinessen en jonge mensen die voor een bepaalde periode met ze meeleven. De gemeenschap is gericht op stilte, gebed en gastvrijheid. Centraal staat het liefdevol samenleven in relatie met elkaar en met God. De gemeenschap biedt een open huis op een inspirerende plek in de Hilversumse bossen voor jonge mensen die op zoek zijn naar stilte en ontmoeting.
Augustijnse waarden als gastvrijheid, vriendschap en gebed staan centraal. De gemeenschap is altijd gericht geweest op de vragen en behoeften van mensen om hen heen en wil mensen nabij zijn: er ‘zijn’ en de ander ‘laten zijn’. Oftewel: ‘Daarvoor zijn jullie samengekomen: om één van hart en ziel te leven naar God toe’ (Augustinus).
Met het klooster wil Casella voor jonge mensen een huisje langs de weg zijn. Een plaats op aarde waar je je welkom weet op de weg door het leven. Het gastenverblijf biedt plaats aan mensen tussen de 18 en 35 jaar die zoekend zijn in hun gelovig leven, met alle vragen en twijfels die daarbij horen.
De laagdrempelige, oecumenische gebedsvieringen vormen de grond van de gemeenschap. Over de drempel van de gebedsruimte zijn de aanwezigen één in stilte en het zoeken naar woorden voor het geheim onder het menselijk bestaan.
De vieringen bieden gelegenheid tot ontmoeting tussen de zusters en de gasten. Daarom wordt van de gasten gevraagd om minimaal één keer per dag deel te nemen aan een viering. De gebedsruimte ligt centraal op het terrein, gebouwd op de plaats van de oude schuur. Symbolisch gezien van groot belang: namelijk tussen de boerderij van de gasten en het woonhuis van de leefgemeenschap in. Het is de plaats van ontmoeting met elkaar, met de stilte, met God. Er wordt veel aandacht besteed aan deze ruimte. Niet omdat God een huis nodig heeft, maar omdat wij een huis nodig hebben waar Gods naam ter sprake kan komen.
Samen vieren: één van de zusters bereidt de viering voor. Er is geen voorganger, de aanwezigen worden uitgenodigd om samen de viering mee te dragen. Bij aanvang van iedere viering wordt het olielampje van Taizé aangestoken. Iets van de sfeer van vertrouwen en blijheid die Taizé kenmerkt is daardoor ook hier te proeven. De vieringen zijn open voor alle leeftijden.
Recente gasten bij Casella waren de vriendinnen Agnieke en Rosanne, beide 28 jaar oud, die dit jaar een weekend in het klooster doorbrachten. Agnieke: “Vorig jaar waren we ook al een aantal dagen samen naar Casella gegaan en dit was ons beiden zo goed bevallen dat we heel graag nog eens terug wilden komen. Gelukkig voor ons was er ook dit jaar weer een plek voor ons.”
Agnieke was al vaker naar Castella geweest en had Rosanne daarover verteld. Zo was het idee ontstaan om samen te gaan. Waar zij voor het eerst over Casella hoorde, weet ze niet meer zo goed, maar ze denkt via de studentenkerk in Nijmegen. Agnieke: “De eerste keer dat ik erheen ging, een jaar of vijf geleden, ging ik in mijn eentje. Ik was toen na een roerige tijd erg toe aan rust: een plek om tot stilstand te komen en te reflecteren op de weg die ik gegaan was en de weg die ik wilde gaan. Direct bij het welkom door een van de zusters voelde het al als een weldadige plek en dat voelt nog steeds elke keer zo.”
Als je als individu naar Casella komt, kun je meedoen aan de vieringen die in de kapel van de zusters worden gehouden, vertelt Agnieke. “Het enige andere vaste programma-onderdeel is de warme lunch, die bereid wordt door de zusters of een van hun vrijwilligers en die altijd weer verrukkelijk is. De rest van de tijd kun je naar eigen inzicht invullen: wandelen in de mooie omgeving, stil zijn in hun ‘stiltehuisje’, muziek luisteren in hun kapel, lezen, iets creatiefs doen, een vuurtje stoken in hun vuurkuil ’s avonds, het labyrint in de tuin lopen, bijslapen. Ik werk altijd graag een beetje mee in de moestuin van de zusters, maar dat is absoluut niet verplicht.”
Gastvrijheid, ruimte en natuur
Twee dingen die Agnieke ‘typisch’ aan Casella vindt, zijn de liefdevolle gastvrijheid van de zusters en de ruimte en de natuur. “Er staat altijd een vers klein boeketje naast je bed”, vertelt ze. “Je naam hangt op een bordje naast de deur van je slaapkamer, de zusters zijn altijd heel vriendelijk. Wat een geschenk om zo welkom te zijn op een plek, zonder dat er iets terugverwacht wordt. Wat betreft de ruimte en de natuur: Casella ligt op een open plek in de bossen en zowel de leefruimtes als de kapel hebben enorme ramen om van al dat prachtigs te genieten. Ook hier staan altijd mooie bossen bloemen, meestal uit de eigen tuin. Ik ken geen andere kerk of kapel met zo’n duidelijke verbinding met de natuur. Het is natuurlijk heel persoonlijk, maar ik vind het zelf makkelijker om me te verbinden met God als de natuur dichtbij is, en daarom houd ik zo van de kapel van de zusters.”
“Ik ben ook naar Iona en Taizé geweest en denk dat het grootste verschil met Casella voor mij is dat de eerste twee meer over ontmoeting en gemeenschap gaan. Casella voelt meer als een plek om tot rust te komen en is minder gefocust op het zoeken naar- en vinden van de ander. Ook de afstand is natuurlijk een groot verschil! Casella is zo dicht bij huis in vergelijking met de andere plekken. Eigenlijk verwachtte ik wel kritische opmerkingen van anderen over de keren dat ik naar Casella ging: wat moet een jong mens nu in een klooster? Maar mensen zijn veel minder negatief bevooroordeeld dan ik steeds denk. De meesten zijn vooral geïnteresseerd.”
“Met ons klooster willen we voor jonge mensen een huisje langs de weg zijn. Een plaats op aarde waar je je welkom weet op je weg door het leven. In ons gastenverblijf bieden we een plaats aan mensen tussen de 18 en 35 jaar die zoekend zijn in hun gelovig leven, met alle vragen en twijfels die daarbij horen,” schrijven de zusters op de website van Casella. Dit artikel verscheen eerder in Vredesspiraal, ledenblad van de vereniging Kerk en Vrede.
