Op adem komen in De Huijberg

De Huijberg is een leefgemeenschap die leeft vanuit inspiratie, in verbondenheid met de natuur en ze wil een pleisterplaats en uitvalsbasis zijn voor pelgrims, wandelaars of fietsers. Het is een plek om te wonen, te werken en op adem te komen, stil te worden, mee te werken in huis of tuin. Een plek om je inspiratie te voeden en je te laven aan een bewust natuurlijk leven. Om te proeven van verbondenheid, gastvrijheid, spiritualiteit, samen zijn.

Uitgangspunten zijn: zorgen voor de aarde, zorgen voor de mens en delen van overvloed. Concreet betekent dat: eenvoudig en stil samen wonen en werken, bewust natuurlijk leven, biologisch tuinieren, aanstekelijke gastvrijheid, eerlijk, duurzaam, ecologisch en vegetarisch eten. Daarnaast: zoveel mogelijk rust en bedekking van de bodem en meerjarige planten in de tuin.

De woongroep is verbonden met het franciscaanse klooster en de broeders aan de overkant. Zij geven sinds 2019 hun bestuurshuis, gastenkamers, tuin en groene vleugel in bruikleen om de spirituele traditie van de plek voort te zetten.

De Huijberg kent drie vaste bewoners: Marjan Bosch (57), haar man Rob Knipping (61) en Marion Gieben (67). Een jaar na het ontstaan leeft de leefgemeenschap deels zelfvoorzienend. Wassen en douchen doen ze met weekwater van paardenkastanjes, rijk aan de zeepstof saponine.

De woongroep volgt haar eigen kloosterritme en komt sporadisch naar de vieringen van de broeders. In een interview met Trouw zegt de van oorsprong protestantse Bosch: “We zijn niet op hun manier vroom, maar krijgen alle ruimte van de broeders. God en Jezus zijn voor mij bijna te beladen woorden om zomaar in de mond te nemen, creëren afstand, maar er is een zielsverwantschap wat betreft het belang van het kloosterleven en onderliggende waarden als verbinding, zorg voor de schepping, gerechtigheid, vrede, barmhartigheid en ruimte voor verschillen.”

Woensdag is de aanwaai-tuinochtend. Vrijwilligers en meewerkers kunnen op afspraak langs komen om mee te helpen met wieden, mulchen, oogsten, planten, zaaien en klussen in de permacultuurtuin in opbouw. Ook mensen die op een andere manier de handen uit de mouwen wilt steken zijn welkom.

Sinds maart dit jaar biedt de leefgemeenschap ook de mogelijkheid aan schoolkinderen om hun eigen schooltuin te verzorgen. In een blog beschrijft Bosch de reacties van kinderen op de schooltuin:

“Ik zag al een hele kleine courgette.” “De kleuren van de bloemen steken zo mooi af bij het groen.” “Wat ik zo leuk vind is dat we niet alleen lekkere dingen verbouwen voor onszelf maar dat ook de dieren mee genieten.” (Ze noemt de mier in de framboos, en de aangegeten aardbei.) “Het is zo mooi dat het niet alleen moestuin is, maar dat er ook zoveel kleuren bloemen tussen staan.” “Ik vind het gewoon bijzonder dat deze tuin er is, met alles, en dat ik er naar toe kan gaan als ik dat wil.” “De natuur groeit zo snel.” “Ik vind die kleine witte bloemetjes mooi.”

Daarnaast organiseert de woongroep inspirerende activiteiten en worden gasten voor langere of kortere tijd ontvangen in de gastenverblijven.

Een recente gast op De Huijberg was Francine Valk, een bekende uit het Iona-circuit, die na de eerste lockdown, in de zomer van 2020 in haar eentje een langweekend deelnam aan een ‘testweekend’. Zij ervoer De Huijberg als een plek om op adem te komen. Ze zegt: “Er kon en kan veel, maar er ‘moet’ niet echt iets.” Ze popelt om weer terug te gaan, maar dan “met redelijk wat energie om voor het volle programma en de andere aanwezigen meer ruimte te kunnen maken…” Zij adviseert belangstellenden die overwegen misschien ook te gaan om op de site te kijken. “Die geeft een goede indruk van de sfeer daar.”