“Ondanks de tot nu toe niet zo succesvolle oorlog (…) gaan de religieus strategische pretenties van de Russisch-Orthodoxe Kerk nog verder dan alleen de onderwerping van de regering in Kyiv,” schrijft Smeets. “Zelfs herstel van de Oost-Slavische staatkundige eenheid tussen Rusland, Oekraïne en Belarus (…) is voor de Russisch-Orthodoxe Kerk niet voldoende. De kerk onder leiding van patriarch Kirill in Moskou streeft naar niets minder dan hereniging van alle Russen over de hele wereld in een compleet heringericht Rusland, waar zeshonderd miljoen inwoners niet meer in de grote steden zullen wonen maar zullen moeten vertoeven in een merendeels ontstedelijkte plattelandsomgeving.”
Het hele artikel van Smeets is hier te lezen. Over de gedachte van de Roesski Mir – een groot mono-cultureel Russisch rijk – schreef Smeet eerder dit artikel waaruit we hier enkele quotes uitlichten: “Qua taal kan Moskou, dat nu regeert over ruim 140 miljoen zielen, aanspraak maken op een groep van ruim 250 miljoen. De schattingen lopen uiteen, maar over de hele wereld spreken 230 tot 280 miljoen mensen die ene gemeenschappelijke identiteitstaal van de Roesski Mir. Ruim 160 miljoen mensen gebruiken het Russisch als moedertaal, de rest als tweede taal.”
“Grof geschetst woont bijna de helft van al die Russisch-sprekenden (moedertaal plus tweede taal) dus buiten de huidige Russische staat,” schrijft Smeets. In de meeste niet-Russische landen waar een grote meerderheid wel Russisch spreekt maar niet als moedertaal, is het Russisch volgens Smeets een “dwingende minderheidstaal”, zoals in Kazachstan (24 procent), Letland (28 procent), Estland (25 procent), Oekraïne (17 procent), Moldavië (10 procent), Wit-Rusland (8 procent) en Oezbekistan (8 procent).
Leidende geestelijke kracht
“De Russische Orthodoxe Kerk beschouwt het eigen Moskouse Patriarchaat als leidende geestelijke kracht voor maximaal 300 miljoen orthodoxen, die zich op hun beurt qua anciënniteit weer de eerste christenen ter wereld voelen,” stelt Smeets. “De Russische wereld die het kerkelijke concilie voor ogen heeft, kan zich ook uitstrekken naar regio’s die geen Oost-Slavische achtergrond hebben, maar door hun geopolitieke lot of oorlogsgeschiedenis ooit onder Russische invloed zijn gekomen dan wel door Moskou zijn bezet, zoals de Baltische landen, Moldavië, Armenië en Georgië. Of zelfs naar Bulgarije en Servië.”
