“Het lijkt mij afschuwelijk om het land waar je bent geboren, dat je lief is, waar je met je blote voeten door het zand liep, waarvan de geuren, de kleuren, de zon en de klanken je herinneren aan je jeugd en je eigenlijke thuis vormen, achter te moeten laten. Echt een gruwel dat je nooit echt afscheid hebt kunnen nemen en je niet wist of je er ooit zou terugkeren.
Vanuit Media Luna vertel ik vaak verschillende verhalen, van de Efteling als sprookjestuin tot War Child als oorlogsgebied en van een serie over Marco Borsato tot een concertregistratie van Trijntje Oosterhuis. Maar het verhaal van de Molukkers en hun aanwezigheid in Nederland is eigenlijk te bizar, waardoor voor mij als producent de vraag resteert: waarom is ons verhaal niet veel bekender?
Verhoudingen

De wording van de Molukse geschiedenis in Indonesië heeft in de jaren 1970 geleid tot gewelddadige acties van geradicaliseerde jongeren in Nederland. De ontwikkeling van dit historische tijdpad biedt anno nu een generiek zicht op het ontstaan van terrorisme, maar laat tegelijk zien hoe verhoudingen weer goed kunnen komen. Want zoals filosoof Søren Kierkegaard zegt: het leven dient voorwaarts geleefd te kunnen worden door het achterwaarts te willen begrijpen. Nederland heeft het hard nodig dat dit soort verhalen verteld worden.
Mijn vader was een oorlogskind van acht jaar toen hij met zijn broertje naar Nederland kwam, samen met het nieuwe gezin van zijn vader. Wie kan zich voorstellen hoe groot zijn verlies, verdriet en heimwee naar de Molukken moet zijn geweest, zijn geboorteland waar ook zijn moeder was achtergebleven? Mijn vader heeft het in het nieuwe gezin niet makkelijk gehad in Nederland.
Onrecht
Helaas speelt dit voor hem soms nog steeds, wat ik als intens verdrietig ervaar. Mijn vader is slachtoffer van een veel te grote geschiedenis. Ik voel me verplicht me over onrecht uit te blijven spreken en waar ik kan ook namens Molukkers ons controversiële verhaal te vertellen. En ik zal altijd proberen bij te dragen aan een veilige samenleving. Als ik hierin mag slagen, ben ik succesvol.
Als regisseur en producent maak ik al twintig jaar documentaires over oorlogskinderen. Ik reis de wereld rond, interview slachtoffertjes, hoor hun gruwelijke verhalen aan en zie vreselijke verwondingen van wat oorlog teweegbrengt. De filosoof Kahlil Gibran verwoordt treffend mooi wat ik voel: ‘Werk is zichtbaar geworden liefde.’
Ik zie kinderen in wier ogen het licht nog nauwelijks zichtbaar is. Maar ik zie ook hoe je van betekenis kan zijn en hoe het licht soms weer aangaat. Dan heb ik ook het lot van Molukkers en mijn vader in gedachten. Wat een Godsgeschenk als ik hier een bijdrage aan mag leveren.’’
Naam: Nathalie Toisuta, 3e generatie. Geboortedatum: 08-03-1968. Namen 1e generatie: Anton Toisuta. Kampong van afkomst: Ullath. Woonplaats: Amsterdam