Nieuws is binnengekomen dat, na twee eerdere incidenten eind maart, nu nog vier bahá’ís op deze manier zijn begraven. Er liggen nog drie lichamen in het mortuarium terwijl de families blijven volharden in hun pogingen hun dierbaren waardig te begraven.
In een andere daad van wraakzucht zijn drie personen – Mansour Amini, Valiollah Ghedamian en Ataollah Zafar – die jarenlang hun mede-bahá’ís op de begraafplaats hebben bijgestaan, gearresteerd door het Ministerie van Inlichtingen. Daarnaast is een lid van een van de families van de overledene, die heeft geprobeerd begrafeniskwesties op legale wijze op te lossen, ook in hechtenis genomen. Mevrouw Shadi Shahidzadeh werd gearresteerd nadat ze Iraanse functionarissen had benaderd om toestemming te vragen om haar grootmoeder te begraven volgens de bahá’í-rituelen.
De betreffende regeringsagent eist exorbitante bedragen van de bahá’ís om hen in staat te stellen hun dierbaren te begraven op hun eigen begraafplaats in Teheran. De families weigeren deze eisen, die alleen mondeling werden overgebracht, omdat deze niet op papier zijn gezet en de bahá’ís niet weten of de bedragen zullen worden betaald aan het Ministerie van Inlichtingen, een andere autoriteit of aan de agent zelf.
De functionaris heeft de afgelopen weken in totaal zes bahá’ís op deze manier begraven. Daarnaast begraaft hij de overleden bahá’ís in nauwe graven en in ten minste één geval heeft hij twee lichamen in één graf gelegd. De begrafenissen vinden plaats op de plaats van een historisch massagraf, in Khavaran, waar duizenden politieke gevangenen en gewetensgevangenen die in de jaren tachtig zijn geëxecuteerd, begraven liggen. Twee jaar geleden heeft de Iraanse regering al geprobeerd de bahá’ís te dwingen begraven te worden op dit massagraf, toen internationaal alarm werd geslagen.
“De wreedheid van de gedwongen begrafenissen en de onterechte arrestatie van deze vier onschuldige bahá’ís is ongelooflijk”, zei Simin Fahandej, vertegenwoordiger van de Bahá’í International Community bij de Verenigde Naties in Genève. “Families die al rouwen om de dood van hun dierbaren hebben nu de extra last dat ze niet mogen worden begraven volgens de bahá’í-begrafenispraktijken op hun eigen begraafplaats, en in sommige gevallen zien ze dat hun familie en mede-bahá’ís gevangen worden genomen enkel en alleen omdat ze hun fundamentele rechten nastreefden. Deze kwaadaardige en groteske wreedheden moeten stoppen.”
Bahá’ís hebben al meer dan vier decennia te maken met problemen rond hun begrafenissen. Hun begraafplaatsen zijn verwoest, graven ontheiligd en families is zelfs verhinderd om rustplaatsen te bezoeken, allemaal als onderdeel van de systematische vervolging van de bahá’í-gemeenschap door de Iraanse regering.
Systematische vervolging
Vóór de revolutie bezat de bahá’í-gemeenschap in Teheran een prachtig aangelegd en passend begraafplaatsterrein van ongeveer 80.000 vierkante meter. In 1980 werd deze centrale bahá’í-begraafplaats in Teheran geconfisqueerd. De regering egaliseerde vervolgens het terrein, de plaats van meer dan 15.000 begrafenissen, verwijderde grafstenen en verkocht die van waarde. In de jaren negentig werd het terrein verder ontheiligd toen de lichamen van de bahá’ís werden opgegraven en op vrachtwagens werden geladen. Bulldozers werden vervolgens gebruikt om het terrein vrij te maken voor de bouw van het Khavaran Cultureel Centrum.
De uitvoerend directeur van de Behesht-e Zahra Organization (de instantie die de grote Khavaran-begraafplaats van Teheran beheert) kondigde later aan dat een stuk onvruchtbaar land van 27.000 vierkante meter zonder faciliteiten legaal ter vervanging was overgedragen aan de bahá’í-gemeenschap. De gemeenschap heeft zich opgeofferd dit stuk land tot een groene ruimte te maken met een mortuarium, een omringende muur en in- en uitgangspoorten aan de Khavaran Road. Andere minderheidsgemeenschappen hebben ook aparte begraafplaatsen binnen hetzelfde grotere complex. De nieuwe bahá’í-begraafplaats lag naast de Armeense begraafplaats, binnen hetzelfde grotere complex, en naast een massagraf van politieke slachtoffers.
De Khavaran-begraafplaats in Teheran is de laatste rustplaats voor duizenden politieke slachtoffers die in de jaren tachtig door de nieuwe Islamitische Republiek zijn geëxecuteerd en in een massagraf zijn geplaatst. Pogingen om nabestaanden van bahá’ís exorbitante bedragen in rekening te brengen voor het gebruik van de bahá’í-begraafplaats in Teheran, en vervolgens de overledene boven op het massagraf uit de jaren tachtig te begraven wanneer ze principieel weigeren te betalen, is een poging om zowel de nagedachtenis van duizenden politieke slachtoffers uit te wissen en tegelijkertijd de vervolgde Iraanse bahá’í-gemeenschap nog meer schade te berokkenen.
Sinds de Islamitische Revolutie van 1979 heeft de Iraanse regering het vermogen van de bahá’ís om hun doden te begraven belemmerd en zelfs geblokkeerd. Sinds dat jaar worden de bahá’ís in Iran systematisch vervolgd door willekeurige detentie, veroordeling tot gevangenisstraf op ongegronde beschuldigingen, ontzegging van onderwijs en middelen van bestaan, hun huizen worden geconfisqueerd en verwoest, ze worden besmeurd met haatzaaiende uitlatingen en hun graven worden ontheiligd. Dit als onderdeel van een campagne om de bahá’í-gemeenschap in Iran te vernietigen.
