Waar ik me over opwind, is het recente voorstel van minister Van Bijsterveldt om het cultuuronderwijs af te schaffen. Theatervoorstellingen, museumbezoek, het levert niks op, dus wordt het maar geschrapt. De laatste reeks kabinetten heeft het doorgeslagen denken in efficiëntie veel te veel gestimuleerd.
Waar willen wij als maatschappij nou eigenlijk verantwoordelijkheid voor dragen? Ik lees de mate van beschaving van een land af aan de bereidheid op te komen voor waarden die niet direct geld opleveren. Deze beschaving is mij heilig. Ik vind het belangrijk dat je als individu bijdraagt aan die dingen die voor jou persoonlijk geen voordeel of rendement opleveren. Een samenleving die de houding ‘ik betaal alleen voor wat wat ik gebruik’ propageert, staat mij tegen.
Kinderen, bejaarden en psychiatrische patiënten hebben geen stemrecht of maken er geen gebruik van. Kunstliefhebbers zijn een minderheid. Beschaving betekent voor mij dat je beschermt en meebetaalt aan wat niet nuttig of winstgevend is. Dat je ook betaalt voor demente bejaarden waarvan je ook heel cru kunt zeggen dat hun leven geen zin heeft, en beter beëindigd kan worden.
Samen zijn we verantwoordelijk voor de generaties na ons. En die generaties moeten er ook gewoon komen om een maatschappij goed te laten functioneren. Dus ook al heb je geen kinderen, dan toch dien je mee te betalen aan kinderopvang, om een voorbeeld te noemen.
Ik houd daarmee een pleidooi voor het collectief. Niet in de zin van: alles wordt voor het collectief geregeld en iedereen kan met zijn benen omhoog in een hangmat gaan liggen. Ik ben niet voor een overheid die zegt ‘gaat u maar lekker slapen en wij zorgen voor u,’ maar ik keer me wel tegen de heersende cynische gedachte dat je voor alles alleen maar zélf verantwoordelijk bent.
‘Heilig?’ is een project van Trouw, IKON, het Soeterbeek Programma van de Radboud Universiteit Nijmegen en Nieuwwij.nl. Bovenstaand artikel werd eerder geplaatst in Trouw. Gisteravond was Aleid Truijens te gast in OBA Live.
