Daardoor is er bij mij (en ik denk velen met mij), onbedoeld en onbewust, door de jaren heen een negatieve connotatie ontstaan van het woord, dat juist staat voor datgene wat ieder individu nastreeft met zijn of haar bestaan: een leven lijden waarin men zich vrij kan voelen en kan leven in alle vrijheid.

Het woord vrijheid wordt namelijk niet meer gebruikt om aan te geven waarom we hier zo blij moeten zijn met onze democratie en grondwet die waarborgt dat een ieder kan leven zoals diegene dat wil, maar juist gebruikt om aan te geven bij welk kamp mensen tegenwoordig horen met de boodschap: “U bent van harte welkom bij het kamp vrijheid. Wilt u dan wel even uw religieuze normen en waarden in de prullenbak dumpen en u overgeven aan ons.”

Nou ik kan dit alvast mededelen: It ain’t gonna happen! Zolang deze term een speelbal blijft van populistisch extreem rechts, zal ik de term nooit ervaren in zijn volste betekenis. Net zoals het woord allochtoon inmiddels een negatieve lading heeft gekregen en ik nu zelfs moeite mee heb om het te zeggen, is ook het woord vrijheid verpest door een kleine minderheid die meent mij en mijn geloofsgenoten hiermee buitenspel te zetten.

Zeker als je ook ziet dat conservatief Amerika vrijheid zou brengen naar landen als Afghanistan en Irak, met als resultaat dat deze landen alles behalve bewoonbaar zijn geworden en hordes mensen hun thuisland ontvluchten.

Er zijn discussies om het woord allochtoon te vervangen voor bicultureel of nieuwe Nederlanders. Maar welk woord zou de term vrijheid dan moeten vervangen? Na veel mislukte pogingen tot het vinden van een synoniem ben ik tot de conclusie gekomen dat die er simpelweg niet is en ook niet zou moeten zijn. Laten we de term weer haar oude glorie hervinden en mensen bewust laten worden van de schoonheid van de betekenis van vrijheid.

Suzan Yücel

Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.