Wessel is de zesde theoloog die invulling geeft aan de functie van algemeen secretaris. Hij staat in de voetsporen van Herman Fiolet (1968-1985), Wim van der Zee (1985-1995), Ineke Bakker (1995-2007), Klaas van der Kamp (2008-2018) en Christien Crouwel (2019-2024).
Coen Wessel herinnerde in zijn toespraak aan zijn acties zo’n dertig jaar terug als voorzitter van de lokale Raad van Kerken in Heerenveen. Daar besloot hij samen met pastoor Jan Alferink tot een Palmpaasoptocht voor kinderen op het Gemeenteplein. “Het was klein maar onvergetelijk voor de kinderen, als kerken zet je iets moois neer en het gaat nog steeds door.”
Tijdens zijn eerste weken ervoer Wessel dat de Raad van Kerken een kostbaar goed is: “Hier wordt overlegd met elkaar. Je zoekt elkaar niet alleen op in geval van nood, maar op heel geregelde basis. Dan is er vertrouwen. Dan ontstaat er iets.” Dat bespeurt Wessel niet alleen bij de Raad, maar ook in andere overleggen waar religieuze leiders elkaar regelmatig tegenkomen, zoals het Overlegorgaan van Joden, Christenen en Moslims (OJCM). De kwetsbaarheid schuilt niet alleen in de financiële zorgen voor de Raad, maar ook om als Raad kwalitatief goed onderbouwde woorden te spreken over oorlog en vrede, zeker in Europa. “We moeten daarover nadenken, hoe ondersteun je het voor zijn vrijheid vechtende Oekraïne, maar hoe doe je dat zonder je te beperken tot alleen maar het sturen van wapens,” aldus Wessel die de Raad dankte voor het in hem gestelde vertrouwen en hoopt op een goede samenwerking.
Hulppakket
Vertrekkend algemeen secretaris Crouwel bood Wessel een hulppakket met gereedschappen aan “die bij het vak van algemeen secretaris onontbeerlijk zijn” met daarin een flinke bus smeerolie “voor je dienende taak als oliemannetje”. En ook een stuk elastiek: “Je moet voor deze functie ook een beetje rekbaar zijn want soms wordt er behoorlijk aan je getrokken.” Wees niet bang, aldus Crouwel tot haar opvolger, om de ruimte van de Raad te zoeken, soms een stapje ervoor en soms een stapje terug. Bij het hulppakket hoort tenslotte ook een klein kompas om te voorkomen dat het schip van de oecumene gaat zwalken: “Wees niet bang om een koers uit te zetten en die na goed overleg ook weer bij te stellen.”
Bron: www.raadvankerken.nl.
