De etnische diversiteit wordt steeds groter, maar ook de scheidslijn die op basis van etniciteit in de samenleving wordt getrokken lijkt te verharden. Veel grote steden in West-Europa transformeren naar een meerderheid-minderheden context waarbij mensen zonder migratieachtergrond een nieuwe etnische minderheid zijn geworden. Daardoor is contact en ontmoetingen tussen mensen met verschillende etniciteiten onvermijdelijk geworden in etnisch diverse steden.
“Ik vind het belangrijk om te achterhalen of interetnisch contact de perceptie van mensen met en zonder migratieachtergrond van de andere categorie mensen kan veranderen,” aldus de student. “Omdat interacties niet alleen face-to-face plaatsvinden, spelen andere soorten contact mogelijk ook een belangrijk rol in de vorming van attitudes over mensen met een andere etniciteit. Mijn onderzoek kijkt daarom naar zowel face-to-face contact, als gemedieerd interpersoonlijk contact via technologische middelen zoals e-mail of whatsapp, en massamedia zoals nieuwsberichten of series.”
Aan de hand van een enquête wordt onderzocht in hoeverre interetnisch contact invloed heeft op de perceptie van mensen over mensen met migratieachtergrond. Met de volgende deelvragen: 1) In hoeverre hebben de frequentie van en betrokkenheid bij interetnisch contact invloed op de perceptie over mensen met migratieachtergrond? 2) Welke psychologische processen spelen een rol in het vertalen van interetnisch contact naar een bepaalde perceptie?
Omdat Rodenhuis voor een goed onderzoek met voldoende onderbouwing meer dan 250 respondenten nodig heeft, roept ze mensen op mee te doen. Dit zou haar onderzoek veel beter maken. Mensen die meedoen maken kans op één van de twee VVV-cadeaubonnen ter waarde van €25.
Deelnemen? Dit is de link naar de enquête.
[email protected]
Een gespreksstarter is deze tweettekst die ik zojuist maakte: “Jammer dat hun landen van herkomst er zo’n zwaar discriminerend zootje van maken. Hen helpen is dweilen met alle kranen wijd open. De paar andersdenkenden in hun gebieden worden zwaarder vervolgd dan Navalny in Rusland. Godsdiensten zijn wérkelijk opium voor het volk. Overal.”
Ik ben 81 en heb geleefd in meerdere landen en elke vorm van discriminatie of gezien of zélf ondergaan. Opgevoed in Nederland in armoede, geëmigreerd geweest als kind wat, als je overleeft, erg leerzaam kán zijn. In 1964 ervaren dat toen Nederlanders zwaar elkaar al discrimineerden, laat staan buitenlanders! Mijn redding was dat in die tijd Nederland een echt leger had. Ook dát is een verhaal waarop gepromoveerd kan worden. Maar mijn diploma’s uit buitenland werden niet erkend in dit land en ik werd havenarbeider. Ik ben geëindigd als bemiddeld mens en een zéér boeiende loopbaan voornamelijk besteed aan helpen van Nederlanders om te gaan met fusie, massaontslag, herscholing, bar slecht werk (project kwaliteit van de arbeid). En ik ben nog steeds (81) niet cynisch en heb het leven en al die op routine levende mensen, lief. Naar vermogen want sinds maart 2020 heb ook ik er erg weinig gezien!