Tieten, Sperma & Caitlin Moran

“Waarom zijn jongens zo geïnteresseerd in tieten?” vroeg ze.
“Hoezo?” antwoordde hij.
Ik bleef met de vieze pan in gestrekte armen voor me uit muisstil staan en duwde de deur iets verder open.
“Nou, ik baal ervan dat ik nog maar van die kleine heb want daarom vinden jongens mij niet leuk” wist ze.
Alex: “Daar moet je je niets van aantrekken. Jongens zijn achterlijk. En als jongens jou niet willen omdat je nog geen tieten hebt, dan verdienen ze je niet. Je bent hartstikke leuk, slim, grappig, eigenwijs, je hebt heel mooi haar en prachtige ogen. Je bent niet dik. Je bent nieuwsgierig en je hebt tenminste wat te vertellen. Dat is allemaal veel belangrijker. Als jongens dat niet zien, moet jij niets met ze te maken willen hebben”.
Mijn moederhart huppelde. Wat een prachtig betoog, wat geweldig dat mijn zoon zulke lieve dingen tegen zijn zusje zei. Sowieso, wat heerlijk dat mijn kinderen kennelijk zo open en ongegeneerd met elkaar praatten.
Melissa dacht na over de woorden van haar broer en viel even stil. Ze zaten naast elkaar, beiden met hun rug naar de deur, hun voeten op het grote bureaublad van Alex voor hen, op wippende stoelen.
Ze was blijkbaar gerustgesteld want ze begon over iets heel anders.
“Wat is sperma eigenlijk? Hoe ziet dat er uit?”
“Sperma is als conditioner. Wittig. Het kleeft. En het smaakt zout.”
“Gatver. Proef jij je sperma? Wat vies! Je proeft toch ook je poep niet?”
“Dat is iets heel anders. Een jongen poept niet in een meisje, maar het is wel de bedoeling dat er sperma in een meisje komt, anders zouden er nooit kinderen geboren worden. En meisjes pijpen toch ook? Dus waarom zou IK het dan niet proeven?”
Melissa had hier niet van terug en knikte. Het duizelde mij. Dit was wel erg veel informatie. Ik had geen idee dat mijn kids al zover gevorderd waren. Mijn zoon had kennelijk de smaak (sic!) te pakken. Hij sprong op, draaide een halve slag en wees enthousiast: “En het kan heel ver spuiten. Kijk, soms als ik hier sta helemaal tot daar op de muur!”
Melissa bekeek vol bewondering een paar vlekken – die ik nog nooit had opgemerkt – boven zijn piratenposter. Ik hapte naar adem. Natuurlijk, mijn zoon was 14. Maar dat hij al masturbeerde was geheel aan mij voorbij gegaan. Met een werkende moeder waren mijn kinderen sinds jaren getraind in het verschonen van hun eigen bed. Lakens met vlekken zag ik nooit. En wie denkt er nou aan een muur?
Die pan moest nodig leeg, maar broer en zus gingen weer zitten. Alex zette zijn computer aan. Melissa legde haar benen weer op tafel.
Melissa was er toch nog niet klaar mee: “Maar als al die dingen die je noemde zo belangrijk zijn, waarom vinden jongens mij dan toch niet leuk?”
Alex keek haar van opzij aan, ik zag en profil een duivels grijnsje en hij zei: “Vanwege je kleine tieten”.
Ze sprong op, stompte hem en samen vielen ze lachend en stoeiend op de grond.
Tijd om de pan te legen.

In 2006 en 2008 heb ik twee zesdelige tv-documentaireseries gemaakt over seksualiteit en jongeren: Geloof, Seks & (Wan)hoop I en II. Sindsdien krijg ik met regelmaat het verzoek ‘om iets over seks te schrijven, liefst iets met jongeren’.
Dikwijls denk ik terug aan het bovenstaande gesprek van mijn kinderen. Ze waren onschuldig, gezond nieuwsgierig, niet gefrustreerd, speels, lief en hadden genoeg humor om te kunnen plagen. En het allerbelangrijkste: blijkbaar niet gevormd of beter niet ‘vervormd’ door mainstream porno, dat ieder kind tegenwoordig met twee muisklikken op het internet kan vinden.
De abc-structuur van een gefilmde internet-wip is altijd dezelfde: vrouw met grote tieten in foute kleding en met gruwelijk lange kunstnagels wordt, terwijl ze ongeïnteresseerd kijkt, genomen door een ongeïnteresseerde man met een bovenmaatse pik. Eerst van voren, dan van achteren, vervolgens anaal, en natuurlijk met harentrekkerij en billengeklets voor de nodige variatie. Uiteindelijk komt de man nogal smerig klaar in het gezicht van de vrouw. Einde. Soms zijn er twee dames met foute kleding en lange nagels en soms twee mannen met grote pikken. Het basis idee blijft hetzelfde.
“Dit is de Supermarkt-wip, de Microsoft Windows Beurt, die alle andere soorten seks uit de markt duwt.” Ik citeer Caitlin Moran, uit haar boek Vrouw zijn, hoe doe je dat?.
“Die ene, fantasieloze, miljarden malen gekopieerde wip is meestal wat we bedoelen met ‘pornocultuur’ – misschien wel de grootste culturele infiltratie sinds de alternatieve culturele revolutie in de jaren zestig: in elk geval invloedrijker dan tijdgenoten als de homo cultuur, het multiculturalisme of het feminisme.”
Onderzoek heeft uitgewezen dat steeds meer kinderen op steeds jongere leeftijd seks ‘ontdekken’ via het internet.
Ik weet niet waarom – het is niet een verdienste van hun moeder want ik was er heel vaak niet – maar godzijdank geldt dat niet voor mijn kinderen. Anders was hun gesprek dat ik stiekem afluisterde, heel anders gegaan.
Het boek van Caitlin Moran – eerste druk februari 2012 – bestond toen nog niet. Het gaat over alles dat ik in mijn series laat zien, en over veel meer. Het gaat ook over haar eigen seksuele ontwaken, dat verdomd veel lijkt op hoe mijn kinderen met elkaar spraken.
Als ik het toen had gehad, had ik het aan zowel Melissa als Alex gegeven. Het is wat mij betreft inmiddels verplichte lectuur voor alle jongens en meisjes van 13, het enige creatieve antwoord dat ik ken op de huidige pornoterreur. Dankjewel, Caitlin.