De toegangswegen naar Palestijnse steden en dorpen op de Westbank zijn gebarricadeerd en het is heel ingewikkeld voor Palestijnen om zich te verplaatsen. De familie Nassar, de familie achter Tent of Nations, probeert zo goed en kwaad als kan dagelijks naar de boerderij te gaan. Soms door het veld, omdat de wegen zijn afgesloten. Voortdurend geïntimideerd door joodse kolonisten, die met machinegeweren al meerdere Palestijnse boeren van hun land hebben verdreven, en zich op de heuveltoppen naast Tent of Nations bevinden. Daarnaast geïntimideerd door het Israëlische leger, die iedere Palestijn nu als een bedreiging lijkt te zien.
Hoe houdt de familie Nassar het vol? Daoud Nassar laat weten dat hij honderd druivenranken heeft geplant, de enige manier voor hem om uiting te geven aan zijn frustratie. De Nederlandse vrienden schrijven: “Wij maken een diepe buiging voor hem, voor zijn geweldloos verzet, to exist is to resist. In het Arabisch wordt het begrip sumud gebruikt, standvastigheid, nooit opgeven. Tegelijk houdt zijn houding ons een spiegel voor. Wat betekent onze steun voor Tent of Nations? Zijn wij geloofwaardig, als wij vanuit Nederland het geweldloze verzet van de familie Nassar steunen, terwijl we tegelijk niet alles doen wat in ons vermogen ligt om ons te verzetten, tegen het disproportionele geweld van de staat Israël tegen Palestijnen?”
Bestuursleden Hans Baart, Chris Kors en Meta Floor van Vrienden van Tent of Nations Nederland: “Laten we consequent zijn, en ons ervoor inzetten dat Palestijnen niet alleen gewaardeerd worden als ze Daoud Nassar heten, maar dat iedere Palestijn die lijdt onder bezetting, onrecht en onderdrukking tot zijn of haar recht komt. Palestijnen vragen geen sympathie, maar solidariteit.”
De familie Nassar is actief betrokken bij de Evangelisch Lutherse gemeente in Bethlehem. In Bethlehem zijn alle feestelijkheden rond Kerst dit jaar geannuleerd. Geen scouts, geen kerstboom, geen lichtjes. “Palestijnse christenen zijn in de rouw,” zo schrijft het bestuur van de Nederlandse vrienden. “Zij worstelen met gevoelens van verdriet, pijn en wanhoop. Zij verzuchten met elkaar ‘Onze God, waarom hebt u ons verlaten, waarom hebt u Gaza verlaten?’ En zij vragen zich af of God zichzelf ook niet machteloos voelt, omdat wij er als mensheid zo’n puinhoop van maken.”
“Tegelijk putten zij moed uit het geloof dat God mens werd, dat ook Jezus leefde onder bezetting, en vertrouwen zij erop dat God dáár is waar mensen lijden, en dat we het kerstkind kunnen vinden te midden van het puin in Gaza.”
In dit korte filmpje legt voorganger Munther Isaac uit waarom er dit jaar in Bethlehem geen Kerst wordt gevierd.
Groot respect voor deze boer en zijn familie, die aan alle kanten in zijn bestaan én mens-zijn wordt bedreigd door zionistische kolonisten die zijn land en geboortegrond met geweld willen bezitten. Met soemoed, vastberadenheid en wilskracht weert Daoud zich uit overtuiging geweldloos tegen de oprukkende vijandige omgeving en de Israëlische bezettingsmacht. Palestijnen, onder wie Daoud Nassar, verdienen vanuit de vrije wereld alle mogelijke steun. Wij zijn aan hen verplicht niet te zwijgen over het geweld en het onrecht door Israël. Sinds zijn toetreding bij de Verenigde Naties in 1949 heeft Israël zich als ‘vredelievende staat’, te houden aan zijn verplichtingen zoals beschreven in het Handvest van de V.N.