“Maar ik kom uit een schoorsteen!”
De uitsmijters zouden niet bijkomen van het lachen tijdens het naar buiten werken van deze blackface. Geschiedenisboekje er achteraan. Maar nu zitten we dus opgescheept met dit beledigende element. Mensen die de moeite hebben genomen om door de emotie van hun eigen Nederlandse jeugd heen te kijken en een paar minuten in de spiegel van de eigen cultuur durfden te kijken, moeten er nu mee leven dat een groot deel van hun landgenoten ze afdoet als zeikerds. Als slechts politiek correct. Wat ik persoonlijk wel een eer vind, daar was ik namelijk nog nooit eerder van beschuldigd.
De kracht van het geloof van een meerderheid in een potje schmink, een kroespruik en oorbellen is een ijzersterk voorbeeld van dat cultuur zoveel sterker is dan rede. Ook bij veel van mijn over het algemeen gelijkgestemde vrienden begin ik er maar niet meer over, omdat ze me een enorme zeurpiet vinden. Parodieën op slaven zijn hier nou eenmaal de normaalste zaak van de wereld. Dat hoort, het is traditie. Als de knecht van Sinterklaas er ook maar iets anders uit zou zien, dan zou snoep niet meer smaken en cadeaus krijgen spontaan niet meer leuk zijn. Er zijn er die denken dat ik iets tegen kinderen heb als ik erover begin. Alsof die ook maar iets met het onderwerp te maken hebben.
Stierenvechten en vrouwen besnijden, dat zijn pas middeleeuwse tradities. Zwarte Piet doet toch niemand lichamelijk pijn? Dus is er niets aan de hand. En daar ligt juist het probleem. Het voelt voor velen niet verkeerd, dus is het niet verkeerd. Einde discussie. Ik noem dat behoorlijk kortzichtig. Het geeft goed aan hoe gesloten onze samenleving is. “Ik ervaar het als iets leuks en wat een ander vindt interesseert me geen moer,” hoor ik regelmatig.
In Het Parool las ik een tijdje geleden de uitkomst van een onderzoek onder in Nederland wonende expats. Het blijkt dat ze hier minder autochtone vrienden hebben dan expats in omringende landen. Dat verbaast me niets. Wat me ook opviel was dat deze uitkomst van het onderzoek een beetje verdoezeld werd. Het kreeg een korte alinea in een verder vrolijk verslag over hoe gelukkig ze zijn in ons land.
Toch was het voor mij weer een extra bewijs van de schaduwzijde van onze samenleving, die er bijvoorbeeld ook voor zorgt dat derde- en vierdegeneratie migranten zonder blikken of blozen nog altijd allochtonen – buitenstaanders – worden genoemd.
Ik vrees dat er genoeg Nederlanders zijn die iemand met een kleurtje per definitie nooit een landgenoot zouden noemen. We worden wereldwijd geroemd om onze tolerantie, maar dat lijkt veelal opportunisme en onverschilligheid te zijn. Voor mensen van buiten onze grenzen die hier een leven op willen bouwen, lijken we een stuk minder ruimdenkend te zijn.
Ook het bordes van de koningin verbeeldde dit overduidelijk bij de presentatie van het nieuwe kabinet. De macht ligt hier bij blanke inboorlingen. Misschien is het een idee om er een paar voortaan zwart te schminken.
Vraag aan dhr. Samsom: hoe belangrijk zijn tradities voor u?
Gerrit, zoals Nicky Samsom al aangeeft is “traditie” nooit een argument om een ethisch onverantwoord/kwetsend gebruik in stand te houden (zie stierenvechten, besnijdenis, etc.). De vraag is dus of de Zwarte Piet figuur ethisch onverantwoord of kwetsend is. Voor een grote groep mensen geldt dat het antwoord daarop “ja” is, de redenen hiervoor zijn reeds uitvoerig bestudeerd (met als belangrijkste de oorsprong als raciale karikatuur die het ontmenselijken van Afrikanen in de hand werkte ten tijde van de slavernij).
“Traditie” is een irrelevant begrip in deze discussie, maar wordt desondanks vaak aangehaald door mensen die verandering van Zwarte Piet tegen willen houden. Dit is vrijwel zonder uitzondering een hypocriete houding, aangezien iedereen wel tegen bepaalde tradities is, afhankelijk van zijn of haar morele overtuigingen.
beste nicky, daar is geen speld tussen te krijgen!
Toen in 1863 de slavernij werd afgeschaft had ook meteen zwarte Piet, die pas in 1850 ingevoerd was, weer afgeschaft moeten worden.
Omdat het wetenschappelijk bewezen is dat het op jonge leeftijd kinderen blootstellen aan stereotypen schadelijk is, verbaast het mij dat dit in Holland bijna geen aandacht krijgt.
“Piet zijn knecht zo zwart als roet met een ketting aan zijn voet,” staat in mijn schoolschriftje uit 1962.
Laten we in Nederland eindelijk volwassen worden, onze fouten erkennen en er iets aan doen. Het vieren van een feest wordt namelijk zoveel leuker als iedereen er plezier aan kan beleven.
Nu is het voor zelfbewuste donkere mensen de ergste tijd van het jaar en blijven ze het liefste binnen totdat de ‘black faces’ weer overal vertrokken zijn.
In plaats van steeds nationalistischer te worden pleit ik juist voor het openstaan voor andere culturen en Piet updaten naar 2012.
Laat “Zwarte Piet” gewoon “Piet” worden; doordat onze samenleving multicultureel is, krijg hij vanzelf een diversiteit aan kleuren.