Nederland schafte de slavernij binnen het gehele Koninkrijk officieel af in 1863. Maar tot slaaf gemaakten in Suriname moesten hierna nog tien jaar verplicht doorwerken op de plantages. Het slavernijverleden werkt nog steeds door in racisme en discriminatie. Het verzet tegen anti-zwart racisme in Nederland kreeg een impuls vanuit de Verenigde Staten door de protesten die mede werden geleid door dr. Martin Luther King jr. Het eredoctoraat dat hij in 1965 ontving van de VU is hiervan een voorbeeld.
Erkenning voor de slachtoffers én de helden in deze geschiedenis – zoals Tula en De Kom – begint, na een lange strijd van Afro-Caraïbische activisten, nu pas op gang te komen. De aard en omvang van deze geschiedenis en de rol van Nederland worden voor iedereen steeds duidelijker. Datzelfde geldt voor de noodzaak om de gevolgen recht te zetten.
In de Martin Luther King Lezing van dit jaar wordt samen met Anthony Bogues gekeken naar de bijdragen van activisme en protest tegen onrecht als gevolg van het slavernijverleden, en de relevantie van Kings ideeën – die hij uiteenzette in zijn werk Why We Can’t Wait – voor de hedendaagse wereld.
Ga voor meer informatie naar deze webpagina van de Martin Luther King lezing.
