Elke locatie in het project vertegenwoordigt een oude beschaving en is tevens een brandhaard in de mondiale ecologische crisis. In deze nieuwe interculturele opera speelt de natuur de hoofdrol. We zien onze tijd door de ogen van de oude godinnen; de riviergodin Tiamat huilt op de bodem van de droge Eufraat, de Kayan aardegodin Ine Aya’ verdwaalt in brandende palmolie bossen en de woedende zeegodin Olokun vervloekt de zwarte olie die haar heilige wateren vervuilt. Aan het einde van deze Ring rijst de vraag: moet de wereld in vlammen opgaan voordat er een nieuwe wereld kan ontstaan, of kunnen we onze wereld herstellen?
Opera-regisseur Miranda Lakerveld: “Ring of our Time is een hedendaagse reactie op Wagners Ring, gecreëerd op vier continenten, door een collectief van kunstenaars, muzikanten en activisten, waarbij mythologieën, rituelen en muziek uit oude beschavingen met elkaar worden verbonden en waarin wordt gereflecteerd op het mondiale gebruik van natuurlijke hulpbronnen in de 21e eeuw.”
Bekijk de trailer
Eeuwenoude verhalen en liederen geven een stem aan bedreigde natuur
De goden en godinnen van de grote beschavingen komen voor het eerst in vele eeuwen bijeen. Ze zijn bezorgd. De wereld die ze hebben gecreëerd, waarin mensen, natuur en dieren in harmonie leven, is in gevaar. Sommige goden en godinnen zijn teleurgesteld in het gedrag van de mensheid. Ze hebben de wereld verlaten, met rampzalige gevolgen.
Ring of Our Time wordt uitgevoerd door een ensemble met traditionele en klassieke instrumenten, zoals ud, saz, orgel, klarinet, sape en kaldi. Percussie
speelt een belangrijke rol in het stuk, de tradities van gestemd slagwerk uit Indonesië, Afrika en Mexico vormen de muzikale ruggengraat van het stuk. In de
opera treden bijzondere zangers op uit verschillende tradities, zoals Sabra Al Bahri Khatri, Elaf Saeed Mohamed, Dana Gongora en Joan Otitoyomi.
Ring of our Time is een unieke samenwerking van componisten, muzikanten, zangers, kunstenaars, activisten, wetenschappers, spirituele leiders en erfgoedbewaarders van over de hele wereld, onder leiding van regisseur Miranda Lakerveld. Het project bouwt voort op samenwerkingen met onder meer het Balaan Tumaan ensemble uit Kalimantan, het Sanjat ensemble uit Bagdad, dansers van verschillende dans collectieven uit Lagos, het World Opera Lab ensemble en NGO’s als Save the Tigris, Humat Dijlah, het Grote Midden Oosten Platform en Green MENA Network.
Het creatieproces is uniek; de afgelopen vier jaar organiseerde World Opera Lab workshops over de thema’s natuurlijke hulpbronnen en cultureel erfgoed, en deed onderzoek en optredens. Tot nu toe zijn er meer dan 50 workshops gegeven voor meer dan 500 deelnemers, waarin een dialoog over cultureel erfgoed, natuurbehoud en sociale actie ontstond.
World Opera Lab
World Opera Lab maakt interculturele opera’s die reflecteren op mondiale vraagstukken. De basis van het artistieke werk is het idee dat opera een uitdrukking is van een oude en universele kunstvorm die mythologie, muziek en enscenering combineert. Deze combinatie van podiumkunsten is in bijna elke cultuur te vinden; van de oraal overgedragen traditie van de Takna Lawe’ in Kalimantan tot passiespelen in het Midden-Oosten tot de gecanoniseerde kunstvorm van de klassieke opera. Samenlevingen in crisis vinden vaak troost en wijsheid in deze tradities; ze bieden modellen voor transformatie, sociale rechtvaardigheid en verandering.
World Opera Lab werkt met een artistieke methodologie die creatieve dialoog tussen culturen en tradities mogelijk maakt en die inzicht creëert in hedendaagse vraagstukken. De methodiek is gebaseerd op uniek onderzoek naar traditionele muziek-dramatische praktijken in onder meer Indonesië, Iran, Guatemala, Tibet en Nigeria. De opera vraagt aandacht voor het culturele erfgoed van gemarginaliseerde groepen en helpt daarmee de stemmen van lokale milieuactivisten te versterken. De voorbereidende projecten waren in dit opzicht al effectief; ‘Ine Aya’ haalde het Al Jazeera-nieuws in 2021 en leidde tot een golf van hernieuwde belangstelling voor de kunstvormen van de Kayan, waarvan sommige met uitsterven bedreigd worden. ‘Va Pensiero – De Eufraat en haar verhalen’ creëerde een platform voor het werk van wateractivisten in Irak, dat positieve aandacht en steun kreeg van beleidsmakers in Nederland. ‘Brides of the Rain’ werd in 2024 in Irak en Koerdistan geprezen als ‘de eerste in zijn soort’.
