Walk for Homs herdenkt pater Frans van der Lugt

Walk for Homs bestaat uit vijf verschillende wandeltochten. De pelgrimstocht, een tocht van zes dagen en 148 kilometer, waaraan 84 mensen kunnen deelnemen. Ook is het mogelijk om de eerste of de laatste etappe mee te lopen. Daarnaast bestaat de optie om een eigen pelgrimstocht naar ‘s-Hertogenbosch of andere eigen wandelingen te lopen. Voor wie het wandelen niet is weggelegd, is het mogelijk om net als de wandelaars een speciale mis bij te wonen in de Obrechtkerk in Amsterdam en/of in de Sint Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch. Op deze manier is het voor iedereen mogelijk om bij te kunnen dragen aan de wederopbouw van Syrië. Met Walk for Homs wordt de wederopbouw van Al Ard (‘Het Landgoed’) van Frans van der Lugt en de realisatie van het Frans van der Lugt Centre in Homs gesteund. Daarnaast zullen jongeren in de regio van Damascus kwalitatief onderwijs krijgen, zodat ook zij een toekomst kunnen opbouwen.

Anne Claire van der Lugt (1982), de jongste nicht van pater Frans van der Lugt sj, organiseert van 5 tot en met 10 april 2022 een pelgrimstocht van Amsterdam naar ‘s-Hertogenbosch: Walk for Homs. Deze sponsorvoettocht wordt gehouden ter nagedachtenis van haar in Syrië omgekomen oom en voor de wederopbouw in Syrië. Pater Frans van der Lugt (1938-2014) was Jezuïet en gaf zijn leven voor de mensen in Syrië. Hij werkte veertig jaar in Syrië, waarvan twintig jaar in Homs. Op 35 kilometer van de stad maakte hij van een stuk grond een landgoed waar hij onder meer zorgde voor mensen met een beperking.

Daarnaast heeft hij daar diverse programma’s voor islamitische en christelijke jongeren opgezet. Eén van zijn programma’s was het organiseren van voettochten met islamitische en christelijke jongeren. “Een flinke wandeling leidt tot bezinning en het verruimt je geest,” aldus Frans van der Lugt. Met deze wandelingen liepen duizenden jongeren mee. Er werd onderweg gedanst, gezongen, gepraat en gemediteerd. Frans van der Lugt woonde tijdens de oorlog als één van de weinigen nog in de belegerde Syrische stad Homs, waar hij onder andere hulp bood aan de mensen waarvoor het niet mogelijk was om te vluchten. Op 7 april 2014 werd hij vermoord in de tuin van zijn klooster, waar hij ook begraven is.

Anne Claire van der Lugt is nu druk met de voorbereidingen. Op 9 mei werd de eerste mijlpaal van 10.000 euro bereikt. “Het voorbereiden van deze tocht is een zeer positieve ervaring,” vertelt ze enthousiast. “Ik krijg veel reacties van mensen en organisaties, ook van mensen die mijn oom hebben gekend. Zo bleek een collega van mijn man een jaar lang met mijn oom te hebben samengewerkt. Dat wisten we helemaal niet.”

“Het is een mooie reis die ik maak. Wie was Frans van der Lugt en wat heeft hij betekend? Het antwoord daarop komt van de mooie mensen die ik door dit initiatief ontmoet. Ik lees momenteel het boek ‘Wie ben jij, o liefde’ van mijn oom. Dat helpt me ook om te ontrafelen wat hij in de Bijbel las, zijn gedachten daarbij en waar ik mij daardoor kan laten inspireren. Het idee is om tijdens de wandeltocht elke dag met de deelnemers over een ander thema in gesprek te gaan. Dat geeft ook een inhoudelijke component aan de tocht.”

Zelf verkent ze nu lopend de route, cruciaal voor de routebeschrijving. De route is 148 kilometer lang, dus elke dag wordt ongeveer 24 kilometer gelopen – enige training is gewenst. “Voor mij als organisator is het belangrijk dat mensen zich zo snel mogelijk inschrijven, we moeten immers de hotels vroeg vastleggen om er zeker van te zijn dat er voor iedereen plek is.” Uit de reacties, donaties en vrijwilligers die zich melden blijkt dat velen haar oom en de mensen in Syrië een warm hart toedragen, stelt ze vast. “Dat merk ik ook uit de verhalen van mensen uit Syrië die inmiddels in Nederland wonen. Zij willen ook graag meelopen. Inschrijfkosten kunnen daarbij nooit een probleem zijn, we vinden altijd wel een oplossing,” zo verzekert ze.

Op de website walkforhoms.nl vertelt Anne Claire van der Lugt over haar oom, bij wie iedereen altijd welkom was. “Hij accepteerde mensen zoals ze zijn en bood hen een luisterend oor. Hij deed veel goede dingen voor verschillende gemeenschappen in Syrië, maar wel allemaal op zijn manier. Voor veel mensen heeft abouna (‘vader’) Frans, zoals hij door veel Syriërs werd genoemd, veel betekend en nog steeds is hij niet vergeten. Zijn visie op het leven leeft voort, maar zijn projecten moeten weer van de grond af aan worden opgebouwd vanwege de oorlog. En daarvoor is hulp nodig. Hulp om de mensen in Syrië weer een zelfstandige en mooie toekomst te geven.

“Mijn herinneringen aan oom Frans zijn altijd vrolijk. Zodra hij weer in Nederland was, bezocht hij ons altijd in Noordwijk, de plaats waar ik ben opgegroeid. Al bij binnenkomst werden mijn broer Pieter Paul en ik enthousiast begroet en lagen we voor we het wisten in de houdgreep op de vloer. Frans wilde altijd met ons stoeien. En daarna was het tijd voor zijn speciale schatten, koperen souvenirs die hij voor ons meebracht uit zijn land. Wat Frans precies daar deed had ik toen nog geen idee van. Ik wist alleen dat hij mensen hielp en ver weg woonde. Dat alleen al vond ik ontzettend interessant, want ik wilde later net als hij de wereld gaan ontdekken.

Ik weet ook nog goed dat ik er enorm van baalde dat ik niet mee mocht met de reis van Henri (mijn vader) en Carla (mijn tante) of op de familiereis om oom Frans in Syrië te
bezoeken en om één van zijn wandeltochten mee te mogen maken. Ik was te jong, mijn tijd zou nog wel komen zeiden mijn ouders. Helaas is op de dag van vandaag deze dag niet aangebroken, maar ooit zal ik zijn land, mensen en projecten bezoeken.”

“Als ik terugdenk aan het verhaal dat mijn vader, huisarts Henri van der Lugt, tijdens zijn bezoek aan Frans in Syrië ook mensen heeft mogen helpen, ben ik denk ik onbewust geïnspireerd geraakt om mij net als hen in te zetten om anderen te helpen. Intussen werk ik al ruim tien jaar voor goede doelen, stichtingen en sociale ondernemingen. Hierbij ben ik ervan overtuigd dat Frans af en toe over mijn schouder meekijkt. En als het dan niet op zijn manier gaat hij mij in de juiste richting duwt.”