Wat is je drijfveer om de politiek in te gaan? En waarom bij Volt?
“De drijfveer om de politiek in te gaan zit bij mijn familie. De derde coup in Turkije was een groot ding, het bepaalde heel veel. Ik ben me van jongs af aan bewust geworden van democratie en rechtsstaat. Volt is een partij die hier in heel Europa voor staat. In Bulgarije protesteert Volt tegen corruptie, in Polen voor Abortus en in Nederland wil Volt artikel 120 afschaffen zodat de rechter wetten kan toetsen aan de Grondwet.”
Wie is je politieke held/in? (v/x/m)?
“Franklin Delano Roosevelt is denk ik wel mijn grote held. Hij erfde de crisis van 1929, zag Europa fascistisch worden, en hij bouwde met zijn New Deal een economie die juist aan herverdeling en fatsoen deed. Heel inspirerend.”
Wat is het belangrijkste maatschappelijke thema waarvoor je je wilt inzetten?
“Dat is een groot onderwerp, en kent verschillende gezichten. Ik zou het willen samenvatten als rechtvaardigheid. En daarmee het tegenovergestelde. Het is onrecht dat kinderen zonder ontbijt naar school gaan. Het is onrecht dat de postbezorger amper kan rondkomen. Het is onrecht dat klimaatschade niet wordt beprijsd. Het is onrecht dat mensen slechte toegang hebben tot de rechtspraak. Er moet meer harmonie komen in de samenleving.”
Welke rol speelt levensbeschouwing/geloof voor jou in de politiek? Welke waarden zijn voor jou belangrijk in de politiek?
“Ik ben atheïst. Tot verdriet van mijn ouders. Maar ze laten me in mijn waarde. Ik ben Alevitisch opgevoed, en dat vormt wel een basis. Maar ik geloof meer in elkaar in elkaars waarde laten. Je kunt prima gelovig zijn en anderen laten in hun vrijheid. Ook vind ik het niet nodig om af te geven op geloof. Geloof kan ook veel troost geven. Ik heb daarvoor geloof niet nodig, maar mijn man haalde op zijn sterfbed wel veel kracht uit geloof.”
Nederlands is divers, wat wil je veranderen om Nederland inclusiever te maken? Anders gezegd hoe draag jij bij aan een ‘nieuw wij’ in Nederland?
“Ik kan zo verdrietig worden wanneer islamofobie en antisemitisme zo breed aanwezig zijn en het onder de noemer van ‘kritiek’ wordt genormaliseerd. Ik heb zelf dus geen geloof, maar wat ik doe is niet de basis voor wat anderen mogen doen. Sterker nog, ik vind dat er meer verdraagzaamheid moet zijn tussen mensen. Nog los van geloof. Ik ben er van overtuigd dat door jouw leefwereld niet op te dringen aan de ander, er meer ruimte ontstaat voor jouw leefwereld. Dus de orthodox gelovige woont in mijn ideale wereld in harmonie met de atheïst. Het is deze basis die volgens mij nodig is voor een vrije en verdraagzame samenleving.
Maar ik ben ook oud genoeg om te weten dat dat niet vanzelf van de grond komt. Daarom geloof ik in de kracht van onderwijs. We moeten onze kinderen ook durven mee te nemen in de zwarte bladzijden van de geschiedenis. Ook in die van de Nederlandse geschiedenis. Daarnaast moet er wet- en regelgeving komen die uitsluiting tegen gaat. Daarom wil Volt een minister van Emancipatie en Kansengelijkheid. Voor ons is die inclusieve wereld heel belangrijk. En hoe ik er aan ga bijdragen? Door mij zelf te zijn. Ik ben een vat vol tegenstrijdigheden in de ogen van sommigen. Vrouw, moeder, dochter, zus, vriendin, maar ook lief en venijnig, slim en lastig, ambitieus en familiemens, huiselijk en nieuwsgierig. Hokjes benauwen mij, en ik zal overal, in de Kamer of daarbuiten, laten zien dat wij mensen niet tot hokjes moeten mogen worden gereduceerd.”
Welke rol zie je daarbij voor jouw partij?
“De samenwerking tussen Laurens en mij (en ook andere collega’s, maar Laurens en ik werken hier al heel lang samen aan) is buitengewoon goed. Wij zijn complementair aan elkaar. We hebben in onze partij een cultuur van elkaar dingen gunnen. Ik denk dat wat je thuis is, je dat overal mee naar toe neemt. Het is die energie die ik denk dat anderen zien en beleven aan ons, waardoor wij worden opgemerkt en groeien. Dus onze rol zie ik vooral in het bewaken van de goede synergie. Van optimisme. Van vertrouwen.”
Wat is je gedroomde coalitie na de verkiezingen?
“Tussen wat ik zou willen en wat ik verwacht zit een groot gat. Ik zou een moderne versie willen van een paars-groen kabinet. Met veel ruimte voor menselijkheid, warmte, en vertrouwen. Ik beschouw dat niet als naïef en wollig, maar als belangrijk en urgent. We hebben systemen opgetuigd van controle. In onderwijs, in de zorg, bij de fiscus. Dat terwijl, zoals Alex Brenninkmeijer zo mooi zei, de meeste mensen deugen. Daarnaast moet klimaat zonder schroom urgent op de agenda als prioriteit. Wie daar nu nog terughoudend over is, of dogmatisch, wil de ernst en de omvang van het klimaatprobleem niet erkennen.”
