U bent al een tijdje op televisie te zien in verschillende programma’s. Nou, die duizenden extra stemmen hebt u al binnen!
“Haha, het zou niet best zijn als mensen alleen op je stemmen omdat je op tv bent. Toch hoop ik wel dat mensen me een beetje hebben leren kennen via mijn tv-programma’s. In programma’s als Nederland Helpt en Melk en Honing blijkt wel dat ik iemand ben die gelooft in een betere wereld. In een Nederland waar zoveel mogelijk is, als we maar bereid zijn iets minder met onszelf en iets meer met elkaar bezig te zijn. Een beetje minder ik en een beetje meer wij.
Een voorkeurscampagne past daarom niet echt bij mij. Ik ga niet voor mezelf de politiek in. Ik wil onderdeel uitmaken van een beweging van christenen die zich inzetten voor een Nederland waar we de economie op orde hebben en niemand buiten de boot valt. Maar als mensen heel graag op mij willen stemmen, mag dat best hoor.”
In het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie staat: “Naastenliefde houdt in: royale ruimte en oprechte aandacht voor de ander. In het vertrouwen dat God zelf de weg naar de Waarheid leidt. Daarom, ook al zijn wij als christenen er diep van overtuigd dat de weg die God in zijn Woord wijst een betere weg is dan die van de islam, of de weg van socialisme of liberalisme, staat de ChristenUnie pal voor de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging.” Als je er zo van overtuigd bent dat jouw weg de enige weg is, hoe kun je dan die andersdenkende toch volledig in zijn of haar waarde laten als het gaat om die godsdienstvrijheid en levensovertuiging?
“We hebben allemaal overtuigingen van waaruit we leven. Allemaal. En soms zitten er enorme verschillen tussen die overtuigingen. Er zijn elementen in de islam waar ik echt moeite mee heb, net zoals ik moeite heb met sommige opvattingen van atheisten. En natuurlijk geloof ik dat het christendom de beste weg is! Maar tegelijkertijd kan ik ieder mens, wat hij of zij ook gelooft, recht in de ogen kijken. Voor mij is dat de essentie van wat ik geloof: Ik wil (net als God) iedereen accepteren, ongeacht verleden, ras, geaardheid of wat dan ook. Ik wil (net als Jezus) niet oordelen, maar met iedereen door één deur kunnen.
Ik had bijvoorbeeld laatst een goed gesprek met Boris van Der Ham, Tweede Kamerlid voor D66. Een persoonlijk gesprek van mens tot mens, terwijl we het over heel belangrijke onderwerpen, zoals onderwijs en religie, gruwelijk oneens zijn. Maar dat staat zo’n ontmoeting niet in de weg.”
De SGP mag vrouwen niet het recht ontzeggen om zich verkiesbaar te stellen. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg heeft een klacht van de partij over dat standpunt van de Hoge Raad recent verworpen. Is dit niet een Middeleeuwse kwestie eigenlijk? Zou de SGP niet net zo met de tijd moeten meegaan als de ChristenUnie?
“Soms maak ik me wel eens zorgen over de intolerantie van de meerderheid in dit land. Ik vraag me wel eens af hoeveel ruimte er over twintig jaar nog is voor minderheden die overtuigingen hebben die haaks staan op die van de heersende meerderheid. Mag je in 2042 nog voor rituele slacht zijn? Mag je nog ongestraft zeggen dat je toch echt gelooft dat het goed is om op zondag te rusten en de winkels dicht te houden? Wat zou het een groot verlies zijn als we dat kwijtraken!
Want dit is nou juist waar ons land op gebouwd is: ruimte voor iedereen om te geloven wat hij of zij wil en zijn of haar leven daarnaar vorm te geven. Ook buiten de voordeur. Daar knokken wij als ChristenUnie voor. Ook als we er zelf totaal anders over denken, zoals bij de rituele slacht en het vrouwenstandpunt van de SGP.”
In het Verkiezingsprogramma van de ChristenUnie staan ook passages over de ‘multiculturele samenleving’, o.a. over de noodzaak van de Nederlandse taal en het beperken van subsidies aan organisaties. Hoe kijkt u persoonlijk terug op 10-15 jaar debat in Nederland over de multiculturele samenleving?
“Ik weet niet of ik dit nog mag zeggen in 2012, maar ik vind onze multiculturele samenleving nog steeds een verrijking. Ik ben trots dat ik in een land woon waar altijd ruimte is geweest voor minderheden. Ik baal er dan ook van dat de discussie over de multiculturele samenleving de laatste 10 jaar zo’n wij-zij-verhaal is geworden.
Wel vind ik het goed dat er nu meer ruimte is om problemen te benoemen rondom integratie. Bij de ChristenUnie vind ik een mooie combinatie van hart voor minderheden en heldere ideeen over wat er van deze minderheden wordt verwacht; de taal spreken, je verbinden aan onze rechtsstaat en meedoen in onze samenleving.”
Tot slot nog weer even een tekst uit jullie Verkiezingsprogramma: “Het opkomen voor vreemdelingen is een christelijke roeping. Als Nederland voor vluchtelingen geen wijkplaats is, werken wij mee aan hun onderdrukking. De ChristenUnie maakt zich dan ook sterk voor een rechtvaardig en barmhartig asielbeleid”. Maakt de ChristenUnie hierbij onderscheid tussen politieke en economische vluchtelingen? Moet er nog wel plek zijn voor vluchtelingen die puur om economische redenen naar Nederland komen?
“Ik vind dat wij als een van de rijkste landen ter wereld meer ruimte moeten hebben voor mensen die huis en haard hebben achtergelaten en echt hulp nodig hebben. Het aantal asielaanvragen is sinds 2001 van 60 duizend naar 15 duizend gegaan. Dan denk ik: wat is er in hemelsnaam met al die andere vluchtelingen gebeurd? Hoeveel mensen zijn de illegaliteit ingegaan of, nog erger, terug in eigen land omgekomen door armoede of geweld? Het gaat hier niet over getallen, maar over mensen!
Ik ben voor mijn programma Nederland Helpt veel in ontwikkelingslanden geweest en begrijp ik heel goed waarom ‘economische’ vluchtelingen naar Nederland komen. Wat zou jij doen als je in een corrupt, arm land woont waar je nul kans hebt op een goede toekomst?
Natuurlijk, we kunnen niet al die mensen een toekomst in Nederland geven. Dus maken we als ChristenUnie een onderscheid tussen de ergste gevallen – meestal politieke vluchtelingen – en de rest, economische vluchtelingen. Des te belangrijker dat we ons hard blijven maken voor ontwikkelingssamenwerking. Dat is onze manier om te helpen de situatie in de landen van herkomst te verbeteren zodat mensen daar een toekomst op kunnen bouwen en niet op een levensgevaarlijk bootje richting Europa komen. Ik vind bezuinigen op ontwikkelingshulp, naast erg egoïstisch, dan ook ontzettend kortzichtig.”
Ontwikkelingshulp is niets anders dan voortborduren op koloniale verhoudingen tussen Westen en Afrika. Laten we veel meer de handel bevorderen met Afrika, eerlijke handel, laten we de mensen in Afrika gewoon als normale mensen behandelen en niet als zielige hulpbehoevende mensen. Daarom ben ik tegen ontwikkelingshulp en zal ik ook niet ChristenUnie stemmen.
Leuke vent die Herman. Wellicht ga ik op hem stemmen.
Economische vluchtelingen bestaan niet.
Of je bent een vluchteling (conflicten, natuurgeweld) of je bent een migrant die gewoon elders wil starten om welke reden dan ook.
Ontwikkelingshulp (OWH) is een gift. In bijvoorbeeld de fooi herkennen wij één van haar gedaanten, als een relatief kleine toegift op een ruiltransactie die de donor aanzien verschaft. Mits hij niet teveel geeft!
OWH daarentegen is de absolute gift, niet (zichtbaar) aan ruil gerelateerd. Als zodanig kweekt zij bedelaars en maakt van de gever een dwaas. ‘Al te goed is buurmans gek’, wisten wij al.
Over de werking van de absolute gift merkt Rousseau merkt op:
‘De eerste diensten die ik verleende waren in de ogen van hen aan wie ze betoond werden slechts een voorschot op die welke nog volgen zouden; zodra de een of andere ongelukkige mij met een verkregen gunst in zijn greep had, was het einde zoek, en die eerste spontaan en vrijwillig verleende gunst gaf hem onbeperkt recht op al die andere waaraan hij naderhand nog behoefte kon hebben, zonder dat zelfs mijn onvermogen vermocht mij ervan te ontslaan.’ (R., Overpeinzingen, pp. 78 resp. 80).’
De wortel van OWH is te zoeken in de Christelijke diakonie.* Daar is die religie groot mee geworden. De gevaren van de gift heeft zij onder controle gekregen, zie het verhaal van Ananias en Saffira. Hetzelfde verhaal leert in een moeite door hoe bedwelmend de gift kan zijn. De gever raakt ervan in een roes.
OWH is funest en maakt ruilonbekwaam. Particulier bedreven, is zij schadelijk, maar nog tolerabel. Evenwel Staats-collectief afgeperst, .i.e. met de hand in andermans portefeuille toegepast, intolerabel en schandelijk.
*In BIDEZ’s ‘KEIZER JULIANUS’, Spectrum, Aula nr. 5, 1958, lezen we nog van een andere wortel, namelijk de gift gemotiveerd door het (heidense) begrip van ‘broederschap’. Ik geloof dat je die ‘broederschap’ mag vertalen met het socialistische concept ‘solidariteit’ en vind dan zo OWH als een ‘joint venture’ van Christenen en socialisten.
Hoe moet dat, overtuigd zijn dat jouw weg voor de ander ook de beste is, maar tegelijkertijd de ander toch volledig in zijn waarde laten? Wat mij betreft heeft Herman Wegter die vraag nog niet beantwoord.
Toch vreemd dat een land als Zuid-Korea, waar na de oorlog er zelfs geen gras meer was om eten van te koken, dat dat nu een modern en welvarend land is. Vergelijk dat met leen land als Pakistan (met z’n Islamic bomb) of congo, waar de grondstoffen voor het oprapen liggen, of het schrijnendste geval Zimbabwe.