Racisme in Nederland staat veel in de belangstelling de laatste tijd. Wat was de aanleiding voor Dutch Racism?
IH: “We zijn er een hele tijd mee bezig geweest en dat het nu zo actueel is konden wij ook niet voorzien. Dutch Racism is onderdeel van de Thamyris-reeks ‘Intersecting place, sex and race’. Ik zat in de redactie van deze wetenschappelijke boekenreeks en we beseften dat ‘race’ nog maar weinig aan bod was gekomen. Daar moesten we wat mee. Vanwege haar expertise hebben we Philomena benaderd om een bundel over Nederlands racisme samen te stellen.”
PE: “Eerlijk gezegd was ik aanvankelijk niet zo enthousiast. Ik had al veel gepubliceerd over het onderwerp en ik wilde mezelf niet herhalen. Bovendien was het een taboe geworden om over racisme te schrijven. Blijkbaar raakten academici en beleidsmedewerkers erdoor geïntimideerd. Maar als je het fenomeen niet mag benoemen, dan haal je een conceptueel kader weg. Ik realiseerde me dat jonge academici geen taal meer hadden om over het onderwerp te spreken. Ik kon er zelf dan wel klaar mee zijn, maar mijn verantwoordelijkheid hield niet zomaar op. Dus ik besloot in te gaan op het verzoek. Maar ik wilde het niet alleen doen, want ik werkte inmiddels in de Verenigde Staten. Toen heb ik Isabel gevraagd het samen te doen, want wij kenden elkaar al lang als kritische wetenschappers.”
In de bundel worden uiteenlopende uitingen van Nederlands racisme behandeld. Hebben jullie zelf nog wat nieuws geleerd?
IH: “Voor mij is het meest leerzame het algemene beeld dat uit de diverse artikelen naar voren komt. Juist doordat de problematiek vanuit verschillende wetenschappelijke disciplines wordt belicht, is het alsof er stukjes van een grote puzzel op hun plek komen te liggen. Dat geeft een duidelijk beeld en ik kan dat nu ook expliciet verwoorden, bijvoorbeeld in mijn onderwijs. Ik heb gemerkt dat mijn studenten aanvankelijk stil blijven wanneer ik er over spreek, ze zijn terughoudend in het delen van hun ervaringen en ideeën. Maar daarna komt er weerstand. Het materiaal in dit boek geeft studenten de mogelijkheid om hun eigen situatie te analyseren en te verwoorden, ongeacht hun achtergrond. Dutch Racism is dan ook een tool voor jonge mensen.”
PE: “Voor mij was vooral het artikel over antisemitisme van Evelien Gans een eye opener omdat ik de rode draad ontdekte tussen antisemitisme en hedendaags racisme in Nederland. Schokkend. Maar de hele bundel heeft me ontroerd, omdat zo duidelijk werd dat jongeren een stuk antiracisme geschiedenis in Nederland hebben gemist. Toen ik in de VS ging werken besefte ik hoe sterk de intellectuele censuur is in Nederland, de mate van repressie is hier erg hoog als het om racisme-kritiek gaat. Mensen brengen hun mening pas naar buiten als ze weten, of vermoeden, dat die breder gedragen wordt. ”
Tijdens de lancering van het boek gaven jullie aan zelf geen censuur toe te passen op de bijdragen. Hoe zal Dutch Racism ontvangen worden?
PE: “We wilden de auteurs inderdaad alle vrijheid geven en hebben geen inhoudelijke redactie gepleegd. De artikelen maken duidelijk dat racisme een deel is van het wezen van de Nederlandse samenleving en op welke manier. Het is juist goed wanneer er naar aanleiding van de artikelen een gesprek ontstaat over dit fenomeen. We hebben er voor gekozen om naast de inleiding zelf geen artikel te schrijven en wilden slechts een kader bieden. Evenwel ben ik het met de meeste auteurs grotendeels eens.”
IH: “We hebben tot nu toe positieve reacties ontvangen van collega’s, maar het boek is nog niet wijd verspreid. Overigens heb ik het idee dat we nu wel op een kantelmoment staan wanneer het gaat om het racismedebat.”
PE: “Inderdaad, ik vergelijk het met die haaientanden die je op sommige parkeerplaatsen hebt: je kunt daar wel overheen rijden, maar niet meer achteruit, want dan rijd je je banden lek. Zo is het ook met deze discussie. We gaan alleen nog maar verder, we kunnen niet meer terug.”
It is interesting given my absolutely negative treatment as a prospectus student at Leiden University. The account of my mistreatment was not acknowledged. I followed up by making two attempts to reach current Leiden University Dean, Carl Stolker. Who also made a concious decision to blatantly ignore my enquiries related to my racist treatment at Leiden University. I have continued to submit the archived record of my mistreatment to various international organisations that deal in institutionalised discrimination.
Hi design, perhaps you could contact the diversity office with your complaint:
http://news.leiden.edu/dossiers/diversity-dossier/diversity-office/
I do hope they will respond.
Best of luck!
Zwarte Piet werd in Nederlands/Vlaanderen het symbool van de Angst voor slavernij door de moslim Moren’ in bezet Spanje. ‘Moren ging generiek gelden voor Arabieren en Berbers.
Op internet staat de kentering op foto in 1924 staan Sinterklaas en zijn kindvriendelijke Moren knechten, in het verhaal zelf ‘plotseling grijpen de Moren knechten de jongen vast’ – om hem ’tot pepernoten te bakken in Spanje’ – dat kan niemand overleven: ‘Sint Nicolaas in Zierikzee’ : http://www.oudejeugdboeken.nl/sintkerst/zierikzee
Nota bene: dat prof. A. van Stipriaan voor de Raad van State getuigde dat: ‘Zwarte Piet niets te maken kan hebben met slavernij in de 17e eeuw’.
Dat hij dit verzwijgt in dat Volkskrant artikel – is een schande die zeker aan het licht zal komen.
Eveneens verzwegen wordt de Turkse slavernij in Oost Europa; en in de 17e eeuw ‘de Barbarijse zeeroverij’ t.b.v. de Arabische slavernij:
Africans selling Africans : https://www.youtube.com/watch?v=RfIcDEI1jWU
WARNING: ’the Arab slave trade’: https://www.youtube.com/watch?v=Ov9GFPmoOPg
vriendelijke groet
Anna Aarts