“Destijds ben ik begonnen met de boeken over het prinsesje Arabella omdat een kennis mij een verhaal vertelde waar ik zeer van onder de indruk was. Zij gaf theaterles aan een groepje kinderen van een jaar of acht en had speciaal voor hen een toneelstukje geschreven. Er zat een rol van een prinsesje in. Die rol wilde ze aan een Surinaams meisje geven die de rol vervolgens niet aan wilde nemen. Haar reactie was: ‘Er bestaan geen zwarte prinsesjes dus kan ik geen prinsesje spelen!’
Voor haar waren prinsessen blond met blauwe ogen, punt uit. Dit verhaal greep mij zeer aan om twee redenen. Allereerst schrok van het idee dat dit meisje dacht dat er geen zwarte prinsessen bestonden en dat zij zelfs niet in aanmerking zou kunnen komen om het te spelen. Maar ook schrok van mijzelf dat ik ook nooit aan het beeld van een donker prinsesje had gedacht. Op dat moment besloot ik meteen een boek te maken over een donker prinsesje. En inmiddels ben ik alweer met het negende boek over prinses Arabella bezig.
Het is nog niet heel erg goed gesteld met de diversiteit in kinderboeken. Natuurlijk zijn er wel boeken te vinden met personages van een andere etnische achtergrond, maar dan zijn het wel vaak bij-figuurtjes. Er wordt echter wel aan gewerkt, er is zeker een bewustzijn gaande. Zo is er momenteel een project waar ik ook als coach ben ingezet in België onder de naam van Sesam, waar een serie superdiverse prentenboeken uitkomt. Boeken geschreven en geïllustreerd door onder andere Turkse en Marokkaanse schrijvers en illustratoren.
Ondanks dat we allang niet meer in een ‘witte’ wereld leven is daar in de kinderboekenwereld nog niet zoveel van te merken helaas. Terwijl het juist zo belangrijk is om kinderen zich zo jong mogelijk met elkaar te laten identificeren!
Ik denk dat er nog relatief weinig Surinaamse en Marokkaanse kinderboekenschrijvers zijn omdat zij veelal uit een cultuur komen waar meer verhalen worden verteld i.p.v. opgeschreven. Je zou kunnen zeggen dat kinderen er niet bij stil staan, maar uit mijn verhaal over het Surinaamse meisje merk je toch dat donkere kinderen zich dus blijkbaar niet kunnen voorstellen dat ze bijvoorbeeld een prinses of een ridder zouden kunnen zijn. Terwijl het toch voor ieder kind juist heel belangrijk is om te kunnen dromen en fantaseren.
Tijdens mijn bezoek aan een bibliotheek in de Amsterdamse wijk Osdorp met veel Marokkaanse kinderen, zag ik eens een jongetje wijzen naar het boek dat ik omhoog hield. Het was een plaatje van prins Mimoen en zijn gesluierde moeder en koningin. Hij keek naar zijn moeder en zei: ‘Kijk mama, dat zijn wij!’.
Kinderboeken moeten multicultureler worden. Dat is belangrijk omdat een kind zelfvertrouwen en eigenwaarde haalt uit het herkennen van zijn/haar eigen identiteit.
Een mooie quote die ik onlangs tegenkwam, klinkt ongeveer zo: ‘Kinderen hebben behoefte aan zowel spiegels als ramen. Veel gekleurde kinderen zien de wereld alleen via ramen en zij hebben spiegels nodig. Andere kinderen zien alleen spiegels en zij moeten de wereld ook door ramen leren zien’.
Mijn grote droom is dat er een animatieserie van prinses Arabella gemaakt gaat worden. Dan zou je zoveel meer kinderen kunnen bereiken, dat lijkt me echt geweldig! Ook in kranten en tv- programma’s komen vooral blanke mensen aan het woord. Het zal nog een lange weg zijn, maar ook daar zie je wel al dingen veranderen. Langzaam maar zeker!”
Mooi, heel belangrijk thema. Ga gelijk prinsesje Annabella kopen. We moeten wel oppassen dat we geen allochtonenboeken gaan schrijven. Herinneren jullie je het interview met een donkere ballerina die ook geen prinses mocht spelen? Dat is de volwassen wereld!
Hallo Mylo, een mooi en welkom initiatief! Dank je wel ! Inderdaad een lange weg te gaan en stukje bij beetje komt er een betere bewustwording waar wij als volwassenen de taak hebben dit door te geven aan de volgende generaties.
De vraag die wij ons als volwassen kunnen stellen is weten wij wel precies hoe de wereld was en is? Kennen wij onze geschiedenis, gebaseerd op de feiten?
Door zelf te schrijven, te vertellen en hieraan aandacht te besteden in de opvoeding en lesprogramma’s in het onderwijs. Onze eigen geschiedenis kennen, maar ook de wereld geschiedenis, dan vallen de puzzelstukjes in elkaar en is alles wat er nu gebeurd een logisch verhaal van feiten, met achtergrond en toekomst. Het is jammer dat juist veel mensen met Afrikaanse roots met deze voorbeelden blijken verstoken van kennis van eigen geschiedenis en hedendaagse cultuur. Het heeft ook een tijd geduurd eer ik er zelf achter kwam. Het tegendeel is waar. Afrika heeft als continent een van de oudste en intelligentste culturele geschiedenissen die je maar kunt bedenken, gebaseerd op feiten, overblijfselen en vondsten door archeologen en wetenschappers. Veel Afrikaanse stammen door heel het continent hebben een cultuur van koninklijke families. Er zijn landen waarin vandaag de dag zowat elk dorp een eigen koning en koningin heeft en natuurlijk zijn al hun kinderen prinsjes en prinsesjes al generaties lang…In een land als Nederland, leren we hier bijna niets over. De focus ligt op dat Afrika arm is, onderontwikkeld, veel ziektes, enz. enz. en weinig meer ..De focus ligt op dat mensen uit o.a. Z-Amerika, U.S. het Carribisch gebied met Afrikaanse roots een slavernij verleden hebben met alle gevolgen van dien en weinig….en dat terwijl er juist zoveel meer is…
De media speelt hier een belangrijke rol, maar aan ons de keus, we hoeven niet alles wat men ons wil laten zien, lezen en horen aan te nemen als de enige waarheid?
http://thisisafrica.me/google-african-children-and-then-american-children-the-results-will-surprise-you/
http://howafrica.com/white-scholarseducators-delibrately-reduced-black-history-slaverycolonization-totally-excluding-blacks-ancient-civilizations/
Na grondig onderzoek zijn er in Africa slechts 3 koningen, in Europa 4 x zoveel, in Azie bijna 5 x zoveel, dus de kans van een zwart prinsesje is realistisch gezien vier a vijf keer, dus een stuk kleiner. Maak niet overal zo een punt van mensen. Prinsesjes kunnen ook zwart zijn. De kans is alleen kleiner. Kruip niet in een slachtofferrol. Schouders omhoog en borst vooruit, zwart, wit, geel en rood.