“Heer, maak mij tot instrument van uw vrede”

Weten de jongeren waar u mee werkt wel wat spiritualiteit is?

“Nee, ik noem dat waar ik mee bezig ben dan ook geen spiritualiteit maar bewustwording. Ik geef ze praktijkvoorbeelden om te laten zien wat de basis van spiritualiteit is en hoe je dat als leidraad in je leven kan gebruiken.”

Wat verstaat u zelf onder spiritualiteit?

“Dat is voor mij de basis van hoe ik in het leven sta: niet de slachtofferrol innemen maar met een positieve kijk de wereld benaderen. Ik behandel mensen zoals ik zelf behandeld wil worden en geef mensen continu het voordeel van de twijfel. Het hebben van een open houding vind ik daarbij ook heel belangrijk. Ik sta open om te luisteren, om te helpen en ga daarbij zo ver dat ik mezelf weg kan wegcijferen in het belang van iemand anders. Spiritualiteit is een vorm van leven die iedereen kan aanleren ongeacht welke religie je aanhangt.”

Komt de boodschap van bewustwording over?

“De meeste religieuze jongeren denken vaak dat religie alleen het opvolgen van regels is. Maar ik zeg dan: ‘Nee, spiritualiteit is juist verbonden aan religie. Alle godsdiensten kennen een spirituele kant die je leert hoe met mensen om te gaan in de samenleving. Leer je zegeningen tellen, wees blij dat je leeft en dat je gezond bent. Het feit dat je ouders hebt die nog gezond zijn… Sta daar bij stil, waardeer dat. Ik leer ze dankbaar zijn voor de kleine dingen die ze eigenlijk als vanzelfsprekend zien. Even vijf minuten stilte, even niet achter alles aanhollen. Ik leer ze ook dat zij als persoon belangrijk zijn en niet het materiële. Het gaat niet om scoren, maar om het doel dat je wilt bereiken. Als je tegen iemand lacht of als je iemand helpt, dan is dat bij wijze van spreken belangrijker dan allerlei wereld successen behalen. Klaar staan voor een ander in plaats van alleen aan jezelf te denken en je eigen ellende.”

Hoe reageren de jongeren daarop?

“Ze worden er heel stil van en dan hoor je ze zeggen: ’Er heeft nog nooit iemand tegen ons gesproken op die manier.’ Ik ben door de gemeente Amsterdam gevraagd om een jongerenactiviteit op te zetten met een moeilijke groep jongeren. Tijdens de voorbereiding zei ik tegen de jongeren dat ik de diepte met ze in wilde, ik wilde weten wat nu echt hun probleem was. Voor een van de jongeren was dat heel confronterend, hij werd boos en ging helemaal tekeer, omdat ik te dichtbij kwam. Dat was voor mij een goed moment om hem een spiegel voor te houden. ‘Kijk hoe boos je wordt, hoe je tekeer gaat. Wat als ik nou hetzelfde tegen jou doe, hoe zou je dat dan vinden?’ Dat kwam wel binnen bij hem en hij realiseerde dat het een averechts effect had om agressief te reageren.”

Hoe komt het dat die jongeren nog nooit eerder op zo’n manier benaderd zijn?

“De meeste mensen kijken naar de jongeren en zien problemen. Ik kijk naar ze en zie jonge mensen. Dat is vaak ook het probleem bij deze jongeren. Ze krijgen alleen verwijten naar hun hoofd geslingerd maar niemand houdt ze een spiegel voor.”

Wat voor activiteiten doet KAP op dat vlak?

“Praten, heel veel praten met de jongeren en vooral ook naar ze luisteren. Naar aanleiding van de Charter For Compassion in Amsterdam organiseren we een activiteit. Jongeren worden in groepjes gezet om samen te praten over onderwerpen als: zegeningen tellen, agressie en communicatie. Ik probeer ze zelf heel duidelijk hun stem te laten horen en wil ze ook laten ervaren dat hun stem er toe doet. Ze moeten weten dat ze zelf invulling kunnen geven aan hun leven.”

Maakt u daarbij ook gebruik van spirituele teksten?

“Jazeker. Ik haal teksten uit verschillende religieuze en spirituele teksten. Het boeddhisme bijvoorbeeld, daar haal ik veel belangrijke dingen uit, maar ik ben zelf moslim. Ik zie het boeddhisme niet als een religie maar als een levenswijze, dus dat vind ik goed te combineren. Maar er is een tekst die ik altijd gebruik, namelijk van Franciscus van Assisi: ‘Heer, maak mij tot instrument van uw vrede. Dat ik, waar haat is, liefde breng, waar schuld is, vergeving’. En dat gaat zo nog even door. Maar de kern is in ieder geval dat het negatieve omgezet wordt in het positieve. Moeder Theresa heeft mij ook enorm geïnspireerd. Zij zei altijd: ‘Ongeacht wat er op je pad komt, en hoe vaak je ook valt: sta op en ga weer verder, laat je door niemand weerhouden om te doen wat je wilt doen.’”