Lida van den Broek is organisatieantropoloog en verzorgt als eigenaar van Kantharos trainingen in het managen van diversiteit. Ze schreef de boeken Hoe zit het nou met wit en Gein, ongein, pesten: over macht en territoriumspelletjes, intimidatie en discriminatie op het werk. In 2009 verscheen haar proefschrift De ironie van gelijkheid, over etnische diversiteit op de werkvloer. Toen ze hoorde over de plannen voor Dutch Racism nam ze contact op met redacteur Philomena Essed. Samen selecteerden ze een casus uit haar proefschrift om te behandelen in Dutch Racism.
In die casus beschrijf je hoe bij een bekend mediabedrijf, alle goede bedoelingen ten spijt, racisme een goede samenwerking in de weg staat.
“Ja, het is een voorbeeld van hoe het vaak mis gaat. Het gaat om een Turkse en een Marokkaanse medewerker in een nieuwsteam dat zich richt op de multiculturele samenleving. Deze journalisten werden expliciet aangenomen vanwege hun achtergrond, omdat zij daarmee gemakkelijker toegang zouden krijgen tot Turkse en Marokkaanse bevolkingsgroepen in Nederland. Dat bleek voor autochtone medewerkers immers lastig. Het ‘anders-zijn’ woog zwaarder bij de selectie dan journalistieke ervaring. Maar al gauw klaagden de autochtone collega’s over de werkwijze en communicatie van de twee journalisten. Het team toetste hen ineens aan criteria waarop ze niet waren aangenomen. Opeens was het een probleem dat ze niet ‘hetzelfde’ waren. Het ‘anders-zijn’ werd toen ze eenmaal aan het werk waren niet geaccepteerd. Dat er daardoor sprake was van ongelijke behandeling had men niet door. Dat komt door wat ik de ‘ideologie van gelijkheid’ noem. In Nederland staat het idee dat we allemaal gelijk zijn hoog in het vaandel. We willen niet discrimineren, maar dat doen we toch. Dat is de paradox: het ideaal zit er zo ingebakken dat we die discriminatie niet onder ogen willen zien.”
Waarom leren we dat niet af?
“Er zijn drie mechanismen die dit in stand houden. Het eerste is selectieve waarneming: dat is wat we wel en niet (willen) zien. In dit geval werd het oorspronkelijke selectiecriterium: ‘anders-zijn’ in de praktijk niet gewaardeerd of erkend. In de ogen van de witte* collega’s voldeden de heren niet aan het beeld van de ‘normale’ – dat wil zeggen ‘witte’ – journalist. Het tweede mechanisme, perceptuele vertekening, is een logisch gevolg. Dat betreft de interpretatie van wat je ziet. De heren functioneerden in de ogen van hun collega’s niet ‘hetzelfde’ en dus werd geconcludeerd dat ze slecht functioneerden. Het laatste mechanisme is personificatie: dat je betekenis geeft op basis van hoe je een individu ziet, in plaats van rekening te houden met de situatie. Dus bij de zwarte journalisten werden problemen al gauw aan hun achtergrond gekoppeld, aan culturele verschillen. In plaats van het waarderen van het verschil, waarop ze immers waren aangenomen, werd hen verweten dat ze zich onvoldoende aanpasten. Dat de witte collega’s en hun oordelen het probleem waren werd niet herkend.”
Het gaat dus niet om incidenten?
“Nee, deze mechanismen zie ik overal. Ze houden het idee in stand dat met wit niets mis is, dat wit zich niet hoeft aan te passen aan de multiculturele samenleving. En dat ligt niet alleen aan witte medewerkers. Vaak durven allochtone medewerkers er niets van te zeggen, omdat de ongelijke behandeling meestal heel subtiel is waardoor men denkt dat het aan henzelf ligt. Ook wil men de eigen carrière niet in gevaar brengen door het aan de orde te stellen. Zo was het ook bij de twee journalisten. Ze vergoelijkten de ongelijke behandeling. Daarmee hielden ze wel het systeem in stand.”
In je werk bij Kantharos probeer je werknemers met dit soort mechanismen bekend te maken. Hoe gaat dat in zijn werk?
“De trainingen verschillen per werkomgeving, want hoewel racisme overal voorkomt, is de manier waarop verschillend. Op de werkvloer in een fabriek bijvoorbeeld is men vaak heel direct, ook als het gaat om seksisme of homofobie. Dat pak je anders aan dan op kantoren waar het vaak veel subtieler is. We gebruiken diverse spelvormen om mensen inzicht te geven in die mechanismen en in de automatische reflexen die we allemaal hebben. Het gaat niet per se om het weghalen van die reflexen, het zit zo diep dat het de vraag is of dat mogelijk is. Het is belangrijk om te leren herkennen wanneer het gebeurt en dan te leren wat je er mee doet, hoe je het hanteert. Dat is wat we als witten kunnen doen: de reflexen herkennen en er niet naar handelen zodat je de mens ziet en niet zijn afkomst. Maar het is niet eenvoudig.”
Hoe heb je dat zelf geleerd?
“Vroeger was ik actief in de vrouwenbeweging en een zwarte vrouw uit de beweging zei toen eens: jullie moeten ook aan racisme werken. Ik vond dat aanvankelijk maar flauwekul. Dit is wat heel veel witten in eerste instantie denken: ‘Ik ben niet racistisch!’ Maar veel mannen vonden ook dat zij niet seksistisch waren en wij vonden van wel. Dus ben ik toch nagegaan hoe het bij mij zat. Dat deed ik met een aantal vrouwen in praatgroepen. We stelden ons de vraag: Waar zit het in en hoe doe je het op? Zo heb ik een socialisatietheorie ontwikkeld over hoe je iets meekrijgt, zonder dat je daar om vraagt. Daar gaat mijn allereerste boek over: Hoe zit het nou met wit? Maar ook mijn liefdesleven was een belangrijke aanleiding. Ik kreeg een relatie met een zwarte vrouw en zij maakte dagelijks racisme mee. En zelf ging ik regelmatig ook de fout in, daar heb ik heel veel van geleerd. Pijnlijk is dat wel en het dwong mij er aan te werken.”
Dus het is niet zo vanzelfsprekend dat je Kantharos heb opgericht?
“Nee, ik heb lang tegen mezelf gezegd: ‘in het land der blinden is eenoog koning’. Aanvankelijk wist ik er ook nog heel weinig van. Ik moest het allemaal ontdekken en dat was heel interessant, maar ook heel emotioneel omdat je steeds tegen jezelf aanloopt. Het was de eerste jaren echt zwaar. Mijn collega en ik zaten na zo’n trainingsdag in de auto samen te janken. We wilden soms stoppen, maar gingen toch door.”
Ben je nu van je racisme af?
“Nee, ik denk dat je dat nooit echt bent. Het zit zo ingesleten. Toen ik net in Drenthe woonde, een paar jaar geleden, zag ik een zwart gezin op straat en het eerste wat ik dacht was of er een asielzoekerscentrum in de buurt was. Dat was de eerste reflex. Alsof die mensen daar niet gewoon konden wonen! Door je die eerste reflex te realiseren kun je hem ook weer wegzetten en de realiteit onder ogen zien. Ik denk dat ik veel reflexen kwijt ben, maar niet allemaal. Ik ben nog niet toegekomen aan het lezen van Dutch Racism. Dat ga ik in de zomervakantie doen. Ongetwijfeld zal ik er weer van leren.”
Waarom is dat bewustwordingsproces in Nederland zo moeilijk?
“Veel mensen in het ‘interculturele’ wereldje zijn gestopt met het aanpakken van racisme omdat ze het te moeilijk vonden. Ze zijn zich meer op interculturele communicatie gaan richten. Dat doe ik ook wel, maar pas in een latere fase van de training. Voor mij is racisme het beginpunt. Als je een rotte fundering niet weghaalt, dan is het gebouw dat je er op bouwt niet veilig. Nederlanders integreren onvoldoende in de multiculturele samenleving. We roepen wel steeds dat allochtonen zich niet aanpassen, maar realiseren ons niet dat ook wij ons moeten aanpassen aan de nieuwe samenstelling van onze samenleving.”
* Van den Broek spreekt over ‘wit’ en ‘zwart’, waarbij onder zwart iedereen die niet wit is wordt verstaan.
Jammer dat deze mevrouw de rare bewegingen van de geest slechts kan zien in het kader van racisme. Hoe je denkt over iemand anders, is gebaseerd op zoveel andere zaken dan in dit gesprek aangehaald. Mijn advies zou dan ook zijn: begin een meditatiecursus, dan zul je zien hoe onrustig je hoofd is, hoe snel je oordeelt. En als dat inzicht begint te komen, dan pas kun je met alle andere vragen verder, waaronder die over racisme.
Ik vind dit stukje om te janken. Wat je hier leest druipt van het politiek-correcte jargon dat wordt gebezigd in kringen van mensen die nog heilig geloven in de multiculti-samenleving. Als je de site van het organisatieadvies- en trainingsbureau van deze mevrouw bezoekt, zie je meteen in wat voor waanwereld zij leeft. Mij ontgaat al helemaal wat haar liefdesleven ermee te maken heeft. Waarom moeten wij dat weten?
Ik ben het volledig eens met mevrouw.Nederlanders kunnen of ,misschien , willen vreemdelingen niet accepteren.Dat is niet nieuw.Ik ken dat al uit de tijd dat ik in Ned.-Indië woonde en daar mijn jeugd heb doorgemaakt.Ik mocht als jongetje van mijn moeder niet met de Indische jongetjes spelen.Als er een Nederlander uit de Nederlandse samenleving met een Javaanse of vrouw van ander ras trouwde werd hij meestal door zijn Nederlandse land genoten niet geaccepteerd. Dat verschilde wel op welk eiland je woonde.Op Java dacht men hier genuanceerder over. Ik vrees dat dat in Suriname niet anders was.
Ik geloof dat ik onder het mom van ‘dat doe je thuis toch ook niet’ mij helemaal nergens aan hoef aan te passen. Ik geloof dat dat toch echt aan de gast besteed is. Zo niet? Dan weet u waar de deur is. Mijn tolerantie is op.
Waarom zou de witmens zich moeten aanpassen? Die is hier niet te gast.
De angst en onbegrip voor wat je niet kent lijkt mij maar al te menselijk. Ik snap waarom je mensen omdat natuurlijke gedrag een schuldgevoel aan zou moeten praten.
Wie past zich aan wie aan, we hebben ruim 160 verschillende nationaliteiten en verschillende geloofsstromingen.
De Sjiiet aan de Soenniet , de jood aan de Hindoe de Katholiek aan de Aleviet , de Hindoe aan de Soenniet , de Atheïst aan de Protestant , de Boeddhist aan de Moslim , de Surinamer aan de Turk , de Ghanees aan de Chinees , de Koerd aan de Vietnamees , de Nederlander aan de Pool , de Irakees aan de Indiër , de Molukker aan de Marokkaan etc. etc. etc.
Daarbij , de multiculturele samenleving bestaat niet zelfs de PVDA heeft deze mislukking toe gegeven.
Kijk eens over de grenzen hoe mensen met verschillende neuzen elkaar bevechten.
Wat racisme betreft , dat is van alle tijden en alle volkeren en zal altijd blijven.
Zet uw roze bril eens af en wijs niet alleen naar de witte huidskleur.
Verwachten dat migranten zich aanpassen aan de modus operandi van een eeuwenlang bestaande maatschappij is een redelijke eis. Verwachten dat de inboorling zich aanpast aan de eis van de nieuwkomer verandert de status van de migrant naar die van ‘kolonist’. Die kun je beter niet van dienst zijn, want die worden nergens geaccepteerd. En als je dan als progressieve mevrouw neerbuigend met het vingertje gaat zwaaien en de inboorlingen een gebrek aan flexibiliteit richting derdewereldmoraal verwijt gaan de hakken helemaal in het zand. Wat moet je dom zijn om dat niet te willen zien.
In aansluiting op mijn eerdere reactie: mevrouw woont in het pittoreske dorpje Peize in Drenthe! Dat verklaart een hoop, zo niet alles. In zo’n prachtige rustieke omgeving kom je een natuurlijk wel een beetje ver af te staan van de realiteit, dunkt me.
“Witten”.
Dit schrijfseltje had nog een beetje serieus genomen kunnen worden als dat woordje niet gebruikt was.
‘Racisme’ vindt niet plaats onder ‘witten’ jegens ‘niet-witten’. Dit soort voor-oorlogse terminologie laat zien hoe bekrompen deze mevrouw denkt.
Racisme vindt plaats onder alles en iedereen die met een andere cultuur of denkwijze geconfronteerd worden.
Het idee dat ‘witten’ er meer last van hebben dan anderen is veel racistischer dan de hoop van veel Nederlanders dat onze normen en waarden behouden blijven voor de volgende generaties.
En nee, dat is geen racistische reflex, dat is zien dat wij het helemaal zo gek niet doen.
@Rianne Verhoeven
Werd op Sumatra als halfbloed meer geaccepteerd door de Nederlanders dan door de plaatselijke bevolking. Mijn vader (blanke) mocht niet met mijn moeder trouwen, omdat hij een maar een blanda was. Wel is mij in Nederland opgevallen dat heel wat ‘Hollanders’ het alleenrecht denkt te bezitten op discriminatie, ook in dit artikel. Foei, wat denk ik slecht over de gekleurde medemens, zo patriarchaal. Ben in heel wat buitenlanden geweest maar zonder uitzondering is het racisme daar heftiger dan in Nederland. Ben blij dat ik hier woon.
Kan deze mevrouw misschien ook aangeven waarom Joodse Nederlanders zich tegenwoordig thuis moeten opsluiten wanneer demonstranten (hun afkomst vermeld ik hier bewust niet want dat zou racisme zijn) hun buurtje opzoeken om te demonstreren voor een vrij Gaza? En waardoor het komt dat er tegenwoordig ongegeneerd leuzen als ‘alle Joden dood!’ in de Nederlandse straten klinken?
Graag een verhelderend deel II van het interview met deze organisatieantropoloog.
Politieke correctheid is gewoon een religie. Met dit soort stukjes als psalmen. Alle ratio wordt overboord gegooid, het geloof moet – met of desnoods zonder – argumenten worden verdedigd. Misstanden mogen niet worden benoemd, want dan ben je Een Racist. Zum kotzen.
Ik wordt intens verdrietig van dit artikel. Ten eerste de schijn van wetenschap die hier gewekt wordt. Een zogenaamde wetenschappelijke bundel die waarschijnlijk bol staat van subjectieve ‘kwalitatieve’ analyses en een gebrek aan echte wetenschappelijke data. Alles om de vooraf bedachte uitkomsten te ondersteunen die naadloos aansluiten bij de andere belangen van dergelijke adviseurs en ‘kennismakelaars’ (belachelijke term) over diversiteit. Compleet idioot dat hier blijkbaar echt voor betaald wordt. Waarschijnlijk door wereldvreemde gemeentebesturen.
Verder uiteraard de bizarre aberratie dat ‘de witten’ teveel vastzitten in gelijkheid. Gelijkheid is toch het tegenovergestelde van racisme en discriminatie? Schandalig dat ‘wit Nederland’ hier dan ineens op gepakt moet worden. Sowieso druipt dit artikel van het anti ‘wit’ racisme. Nog erger is dat deze mensen met dit soort waanbeelden blijkbaar een boterham kunnen verdienen.
Gaat het om dit artikel van deze mevrouw?
https://pure.uvt.nl/portal/files/1093936/Proefschrift_Lida_van_den_Broek_incl_vb.pdf
En als ik met Quincy Glario vind dat al die aandacht voor de slachtoffers van vlucht MH17 wat overdreven is immers het waren toch maar witten, of als ik van harte de oproep dezer dagen in de panelen van het IKON-Kerknieuws van ene ‘Sniper of Hamas’ deel dat de joden tegen de muur en afgeschoten moeten worden, ben ik dan wel goed geïntegreerd? Nanninga (GeenStijl) heeft gelijk. Dit is een schandelijk betoog.
Racisme is niet alleen aan de blanken voorbehouden. Het is wat iedereen met alle kleurtjes al jaren en werkelijk jaren doen.
Het onteigenen van de blanken in Zimbabwe is door Mugabe ook bestempeld als racisme. Maar daar hoor je mevrouw niet over want dat bekt niet lekker.
Waarom is bv de Marokkaanse gemeenschap oververtegenwoordigd in de gevangenis? Is de rechterlijke macht ook racistisch? Nee wacht, daar heeft u waarschijnlijk al een antwoord op. Ze zijn crimineel geworden omdat ze op de arbeidsmarkt gediscrimineerd werden.
Het probleem is heel simpel op te lossen.
De cultuur van bv Marokkanen loopt in Marokko 100 tot 150 jaar achter. De normen en waarden zijn daar nog zoals we ze hier 100 jaar terug ook hanteerden.
STOP met het proberen ze hier aan onze normen en waarden recht te trekken.
Dat gaat niet werken.
Gaat mevrouw ook naar bv Sudan om daar een christelijk kerkje te openen? Zij hier dus wij daar toch? Of word je daar dan op locatie in de gevangenis gegooid?
Goed artikel. Zoals aan deze reacties valt te zien is ontkennen de enige optie voor veel Nederlanders. Het is tijd dat er echt iets gaat veranderen, dat ook niet blanke Nederlanders zich welkom voelen.
Ik heb er best vrede mee als deze vrouw, en al haar geestverwanten, mij een racist vinden. Als dit soort types mij in dat vakje willen stoppen prima, het gegrip verloor toch al zijn waarde. De werkwoordvorm van het begrip “zwartepieten” wordt door deze mensen touwens weer nieuw leven ingeblazen.
Ik ben van mening dat de Nederlanders in principe lang niet zo discrimineren op ras als sommigen willen doen geloven. Allereerst is het begrip rassendiscriminatie de laatste decennia behoorlijk verbreed. Nu wordt daar ook al in opgenomen de afkeer van de Nederlanders voor obscurantisme en religies die onacceptabel zijn, vanwege de intolerante en agressieve opstelling van de belijders van deze godsdienst(en). De politiek correcten onder ons hebben daarop slechts de politiek correcte houding van “weg met ons”. De Nederlanders zijn dit pappen en nat houden en altijd maar toegeven beu.
Mij stoort ook de eenzijdige nadruk op wit vs. zwart. Ben het met B.S. van Gaalen en Sastro eens dat raciale discriminatie niet voorbehouden is aan de witte populatie. Voorbeeld: een (witte) vriendin van mij heeft haar twee Afrikaanse adoptiefdochtertjes van een internationale school gehaald omdat daar onder gekleurde kinderen (nog) veel meer racisme bestond dan op de reguliere (en overwegend witte) basisschool.
Maar om dit betoog nou ‘schandelijk’ te noemen, nee.
Margaretha Coornstra, racisme onder autochtone Nederlanders is van zo’n minime proporties dat het de discussie nauwelijks waard is –zeker gezien racisme van allochtone Nederlanders (vrouwens en meisjes nasissen en bespugen), racisme buiten Nederland, het voorbeeld dat je noemt, ‘racist’ als dooddoener voor elke onwelkome kritiek op andere culturen enz enz. Wie van de subsidies leeft moet racisme blijven roepen, dat natuurlijk wel. Verder ga ik echt niet alles van deze mevrouw lezen, want met het eerste antwoord is alles al duidelijk. Allcochtone werknemers die niet functioneerden mochten er niet uit want ‘racistisch’. Nou kan ik mevrouw van den Broek garanderen dat als in Nederland de werk- onderhandel- bedrijfscultuur van de hoofdmoot Derde Wereld overgenomen wordt, binnen de kortstste keren Nederland ook een Derde Wereldland zal zijn. Maar wat haar betreft: geef maar op, weg met ons. In alles aanpassen, nergens verneem ik dat er ook ‘Nederlandse’ dingen zijn die de moeite van het verdedigen waard zijn (Nederlands? Racist!). Deze karakterloosheid bereidt de weg voor voor anderen die zekerder van hun zaak zijn. We hebben ze de afgelopen weken weer aan het werk gezien. Vandaar dat dit een schandelijk betoog is.
Waarom altijd het antwoord: ja, maar die ander discrimineert ook of is ook racistisch? Het gaat nu toch om de witte Nederlanders. Dat zwarte Nederlanders ook discrimineren is uiteraard ook waar, maar daar gaat het nu niet om!!!
De verschillende reacties lezend zie ik iedereen in de verdediging schieten.
Met allerlei drogredenen goed praten wat krom is en krom praten wat goed is
kortom je moet eerst bepalen wat de definitie is van racisme en van daaruit de discussie voeren.
Zolang men niet wil zien en erkennen dat er racisme in Nederland bestaat en degene die dat doen in de machtige sleutelposities verkeren zal het lang duren voordat de inwoners hier dat in de gaten krijgen.
Want een hollander kan nooit tegen een buitenlander zeggen wat racisme is want zij maken dat nooit en te nimmer mee al proberen zij het wel zo te draaien als of zij ook slachtoffer zijn en het ook dagelijks meemaken.
@Frayek en @Rein, ik snap jullie punt. Maar als ik zo vrij mag zijn om bijvoorbeeld ook de Joodse Nederlanders even ”wit” te noemen, blijkt de indeling zwart/wit in de praktijk dus toch erg lastig.
@George, onder racisme versta ik: mensen bepaalde eigenschappen toedichten op grond van hun ethnische afkomst. Onder raciale discriminatie versta ik: mensen verschillend behandelen, al naar gelang hun ethnische afkomst.
Overigens valt mij wel op hoe angstvallig veel mensen zich aan landsgrenzen vasthouden en aan de gedachte “wij waren hier eerder”, met daaruit voortvloeiend de hardnekkige opdeling van de bevolking in gastheren-/vrouwen vs, gasten, waarbij eerstgenoemde kreten mogen slaken als “Dat doe je toch thuis ook niet!”.
Gisteravond was Jim Taihattu in Zomergasten. Zijn overgrootvader streed – met vele andere Molukkers – als KNIL-militair aan Nederlandse zijde en toch is Jim ontegenzeglijk donkerder getint dan veel ‘witte’ Nederlanders. Zo zijn hier ook vele mensen van Turkse, Marokkaanse, Indonesische, Antilliaanse et cetera afkomst die er niet echt wit uitzien. Hoe lang willen we die mensen nog ‘gasten’ blijven noemen? Wanneer mogen zij zich hier gewoon ’thuis’ noemen, met de daarbij behorende vrijheid van gedrag?
Ik word verdrietig van bovenstaande reacties, men wil z’n maar niet inzien!!
In dit comments van hoop witte Nederlanders. Hebben nu bevestigd, hoe zwaar racistisch zij zijn. En dat in Nederland anno 2015 nog blijft bestaan. Het politieke correctheid is om de witte agressieve klasse nooit te benoemen. Maar wel continu de “vijand” wel moet benoemen. Wie “allochtonen” “gasten” “gekleurde” en “Marokkaanse” gemeenschappen benoemd hebben inplaats van benoemen van Marokkaanse-Nederlanders, niet witte-Nederlanders en wij leven in multicultuur samenleving, altijd geweest en zal altijd blijven. Heeft zich nu als racist geuit.
Racisme is GEEN discriminatie.
Racisme is GEEN onderscheiden.
Racisme is GEEN vooroordelen.
Racisme is GEEN onderdeel van de mensen DNA.
Het is een systeem. Het is een group biassed in het volk creëren dat norm is geworden, zodat de politiek macht de vuile werk gaat doen. Om de “rijke” assets te beschermen. Voor maar paar privileges te krijgen in Nederland is het witte deel van het volk en paar niet witte mensen al blij. Bij niet witte mensen worden continu hun rechten steeds afgenomen, maar zijn bang om te vechten om meer rechten te hebben.
Enorm goed artikel! Wat mij betreft is de laatste zin uit het artikel een korte maar krachtige samenvatting van het stuk; de rest is voor mij ter illustratie en daar draait het dus niet echt om. Het feit dat het overgrote deel van de reacties overwegend negatief op mij overkomt, karakteriseert de al decennia voortschrijdende gebrekkige integratie van de ‘witte Nederlander’ in de multiculturele samenleving. (Sorry voor de uitdrukking ‘witte Nederlander’; ik kan niet iets beters verzinnen om het onderscheid te maken tussen ‘witte’ en ‘zwarte’ Nederlander. Wordt het niet eens tijd dat we voor mensen die oorspronkelijk uit een ander cultuur komen, een gepaste term bedenken in Nederland?). Wat mij betreft een eerste echte stap vooruit!
´´Het lukt Nederlanders niet om te integreren”
Thuis hoef ik niet te integreren.
Ik werk in een opvang met verslaafden en ben helaas niet te spreken over mijn niet Nederlandse collega’s (ik kan specifieker een land noemen, maar zal dat laten).
1) Ze lijken zich niet heel erg om de persoon achter de verslaafde te bekommeren, soms zelfs te minachten. Dan zit je in de zorg echt fout.
2) Ze draaien hun dienst en daarna klaar. Tijdens de dienst veel achter de computer zitten, nooit een stapje extra zetten.
3) Slechte rapportage. Niet alleen door het matige Nederlands, maar ook omdat ze dingen gewoonweg niet rapporteren.
Ja ik heb over 2) en 3) met ze gesproken, maar zij ervaren dat niet zo. Veel ontwijkende antwoorden en voorbeelden waaruit zou blijken dat het allemaal wel goed gaat. Ik ben niet iemand die naar zijn baas stapt, maar bij mij en collega’s is er wel onvrede over. Verder zeg ik niet dat dit gemeengoed is, maar bij ons zijn het er wel vier. Misschien dat in andere sectoren mensen van deze afkomst extra hard werken en benadeeld worden. Bij ons in het bedrijf werken ze voor 70% en worden niet benadeeld. Sterker: wij hebben ze veel geholpen met het correct maken van rapportage als er weer het een en ander niet klopte. Dat is nu voorbij. En nogmaals. Het is een bedrijf waar we als collega’s de zaken onderling regelen en niet gaan lopen klikken bij de baas.
Ik vind het jammer dat in dit soort stukken zo weinig concrete voorbeelden staan. Als wij zo vaak onbewust en automatisch discrimineren, druk ons dan met onze neus op de feiten! Niemand heeft zin om daar dat hele boek voor te gaan lezen, want we zijn ook lui. Ik denk dat als het concreet besproken zou worden dat mensen er dan ook eerder verantwoordelijkheid voor gaan nemen. Dan kun je er iets mee. Het statement dat wij nederlanders discrimineren kennen we nu wel, laten we de volgende stap zetten!
Verder denk ik dat de autochtone nederlanders ook best zelf af en toe anders behandeld worden. Als jonge vrouw merk ik bijvoorbeeld dat ik op een nieuwe werkplek door de oudere heren anders behandeld word dan jonge mannen. Ik heb tenminste nooit gezien dat er een jonge man op zijn kont werd geslagen met middelbare schoolleerlingen erbij, of dat hij midden op een trap van achteren werd omhelsd door een onbekende collega! Met de opmerking: ‘ja, je zag er zo lief uit, ik moest je wel even vastpakken…’.
Ik snap dat het daar niet om gaat in dit artikel, maar ik ben het ook niet eens met bijv. Rein die zegt dat de ‘witten’ zelf nooit anders behandeld worden.
Onder raciale discriminatie versta ik: mensen verschillend behandelen, al naar gelang hun ethnische afkomst.
Dit vond ik een mooie definitie, van mevr Coornstra
Het is een illusie om te denken dat er ooit volledige integratie gerealiseerd worden! De vraag is echter: bestaat er überhaupt een complete integratie en zo ja, hoe kunnen we dat meten om te weten? Uit persoonlijke ervaringen ben ik erachter gekomen dat zelfs wanneer je uit je huid gaat, je nog steeds niet helemaal geïntegreerd bent!!!
Oef, ik moet even bijkomen van al die reacties! Wat een felheid en wat een afstand wordt er gecreerd! Verschillen tussen mensen zijn er vanaf het allereerste begin van leven! Daarmee leren omgaan is een van de basisopgaven van alle mensen willen we een goede samenleving. Ik mis dit perspectief op een goede samenleving waarin ieder zich thuis mag voelen en er geen uitsluiting plaatsvindt. Hoe staat het met ons historisch bewustzijn? Door kolonialisme, slavenhandel, onderdrukking etc. is dit land wel rijker geworden aan materie maar heeft het qua moraal veel verloren lijkt me zo. Wat is er op tegen om zelfonderzoek te plegen op mijn houding ten opzichte van mijn bijdrage aan een goede samenleving/ en als ik daarbij ontdek dat ik anderen racistisch behandel is dat toch een uitdaging gezien het perspectief van een goede samenleving. maar, dat lijkt me ook de opgave voor ieder ander; wit of zwart,geel of bruin etc. het aandeel van een wetenschappelijke publicatie is dat die natuurlijk de nadruk legt op één facet en dit uitvergroot. Plaats dit in perspectief en we hoeven ons niet zo aangevallen te voelen. We gaan er toch SAMEN voor of niet??/
Mevrouw haar proefschrift. Laat me niet lachen. Deze publicatie is door de commissie Levelt ter onderzoek van de publicaties van de heer D.A. Stapel in 2012 aangemerkt als frauduleus en voldoet daarmee niet aan de gangbare eisen van wetenschappelijke kwaliteit zoals ook Tilburg University die hanteert. De publicatie wordt getoond om maatschappelijk en wetenschappelijk meta-onderzoek mogelijk te maken.
Eigenlijk discrimineert deze vrouw het blanke ras.
Je vermeldt in dit stuk dat twee buitenlanders speciaal, omdat ze buitenlanders waren zijn aangenomen. Dat betekent dat ze op een racistische manier zijn aangenomen. niet omdat ze zo goed zijn, maar om waar ze vandaan komen. een beetje hypocriet nietwaar. Ook gooit u allen blanke maar weer eens op een hoop. Ik ken genoeg echte racisten en seksisten. in meerdere huidskleuren, maar de meesten mensen interesseert het niet. Uit U stuk concludeer ik dat volgens u alle blanken racistisch zijn, maar is dat niet racisme mevrouw.