“Hoe vaak zie je een negentigjarige op televisie?”

Wat betekenen tradities als het Chinees Nieuwjaar voor u en hoe gaan uw ouders hiermee om?

“Ik heb intellectuele ouders. Ze zijn niet zo traditiegetrouw, maar mijn grootouders wel. Ik voel me meer met mijn grootouders verbonden. Het Chinees Nieuwjaar vieren ze met alles erop en eraan en dat vind ik leuk. Mijn ouders zijn het niet altijd eens met mijn leefwijze. Ze zijn atheïstisch en ik ben boeddhistisch en ook een beetje katholiek. Maar we laten elkaar verder met rust, we snijden het onderwerp religie en leefwijze niet aan.”

Solidariteit tussen de generaties hier in Nederland en in China. Zijn er verschillen tussen beide landen?

“Chinese ouders doen veel meer voor hun kinderen. Naar Nederlandse begrippen zijn ze misschien bemoeizuchtig, maar je kunt het ook anders zien. Ze zetten zich veel meer in voor hun kinderen. In China is het heel gewoon voor ouders om zich niet alleen met de opleiding te bemoeien van hun kinderen, maar ook met de partnerkeuze. Wanneer de kinderen trouwen wordt er ook een huis voor ze gekocht, een auto en zelfs meubels. Als de kinderen het goed hebben, dan kopen zij andersom ook een huis, een auto of andere spullen voor hun ouders. Dat kennen we in Nederland niet op die manier, omdat we hier een sociaal vangnet hebben. We betalen hier belasting om werklozen van een uitkering te kunnen voorzien. Dat is in China in veel mindere mate het geval. Daar moeten ze het hebben van families die voor elkaar zorgen. Daardoor is de familieband automatisch sterker.”

Hoe gaan de jongeren om met ouderen in China en hoe verschilt dat met Nederland?

“Jongeren in China zoeken ouderen vaker op. Als het niet goed met ze gaat, dan bekommeren ze zich meer om hun oudere medemens. De ouders worden ook bij de kinderen opgenomen als ze niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. In Nederland willen we de rompslomp van ouderen eigenlijk helemaal niet hebben. In China vinden ze het juist een groot geluk als ouderen in huis worden opgenomen, omdat ze er zegeningen door krijgen van de ouders.”

Welke functie kunnen ouderen vervullen in de samenleving?

“Als we ouderen meer betrekken in de samenleving, dan krijgen we meer evenwicht. In Nederland worden computers die niet meer werken gewoon weggegooid. We hebben een wegwerp-maatschappij. Zo werkt het met ouderen ook. Als ze niet meer kunnen meedraaien in het systeem, dan tellen ze niet meer mee. We moeten duurzamer omgaan met onze ouderen. Geld is niet het belangrijkste, er zijn ook nog dingen als genegenheid, liefde en vriendschap. De maatschappij is zo geïndoctrineerd door de commercie. De zon heeft geen geld, maar is wel essentieel voor warmte op deze aarde. Zo geldt dat ook voor onze ouderen. We hebben ze nodig voor advies, warmte en evenwicht. En andersom: ze hebben ook onze aandacht en liefde nodig. Een ouder iemand pakt dingen veel genuanceerder aan dan een jonger iemand. En die genuanceerdheid missen we vaak, we razen maar door zonder eens stil te staan bij wat we hebben.”

Hoe kunnen we ouderen meer betrekken in de samenleving?

“Hoe vaak zie je een negentigjarige in een praatprogramma op televisie? Nou bijna nooit! Waarom nodigen we niet vaker oudere mensen uit om mee te doen aan het maatschappelijke debat? Waarom moet alles altijd maar jong en vitaal zijn? Jong betekent ook heel vaak onbesuisd. Wij moeten veel meer denken: ‘Wat kunnen we van ouderen leren?’. Jongeren denken vaak de waarheid in pacht te hebben en daar straalt een enorme zelfingenomenheid van af. Laat ze eens luisteren naar wat onze ouderen te zeggen hebben. Een Chinees gezegde zegt daarover: ‘Als je oren hebt voor andermans advies, dan heb je genoeg te eten’.”