“Ik pak zo een CD uit de kast die me thuis kan laten voelen”

Wanneer had jij het gevoel dat je je thuis moest verlaten?

“Een moeilijke vraag. Ik denk dat het voor iedereen van Goedlaak geldt, dat we niet zo goed weten wat thuis nu echt betekent. We hebben allemaal ons geboorteland wel eens verlaten. Iedereen heeft een soort ontheemding ondergaan. Ik ben zelf de enige Nederlander in het ensemble. Maar nu woon ik zelf in Keulen, dus ben ik ook weer onderweg. Ik vraag me ook af of je meerdere ’thuizen’ kunt hebben? Het meervoud van thuis klinkt gek in het Nederlands, maar toch kan een thuis veel dingen zijn en ik heb het gevoel ook meerdere ’thuizen’ te hebben.
Ik ben geboren in Amsterdam en ik heb me daar altijd heel erg thuis gevoeld. De stad heb ik in 2010 verlaten voor mijn studie compositie aan het conservatorium in Den Haag. In Den Haag heb ik me eigenlijk niet thuis gevoeld. Ik heb nooit kunnen wennen aan de stad. Ik woonde bijvoorbeeld een tijdje in de wijk Transvaal, terwijl ik gitaarles gaf in een andere wijk, het Statenkwartier. Dat vond ik altijd een moeilijke overgang, ik voelde een soort kilheid in de stad. Ik heb er wel vrede mee hoor, maar ik heb de stad nooit echt kunnen omarmen, in Amsterdam kon ik dat wel.”

Is de betekenis van het woord thuis voor jou veranderd?

“Ja, ik denk zelfs dat de betekenis per moment kan veranderen, dat het altijd weer anders is. Als ik in de trein zit naar Amsterdam en we komen langs het Amsterdam-Rijnkanaal, dan voel ik me vaak weer thuis. Mijn CD’s en platen zijn ook belangrijk voor me. Ik kan er zo eentje uit de kast pakken die me thuis kan laten voelen. Nu luister ik bijvoorbeeld veel naar Charles Mingus, The Black Saint and the Sinner Lady, een jazz-CD uit 1963. Of de handeling van muziek componeren, dat is ook een soort thuis voor mij.”

Hoe heeft je thuistocht je gebracht waar je nu bent?

“Ik denk dat mijn onvrede over het wonen in Den Haag, het idee dat ik me daar niet zo lekker voelde, ertoe heeft geleid dat ik naar Keulen ben verhuisd. Mijn studie vormt me ook erg tot hoe ik nu ben.
Ik begon ooit met het spelen van basgitaar en het schrijven van jazzliedjes. Toen leerde ik mensen kennen, die me aanraadden om eens naar bepaalde componisten te gaan luisteren en zo raakte ik steeds meer geïnteresseerd in componeren. Uiteindelijk werd dat belangrijker dan het basgitaar spelen. Op een bepaald moment heb ik toen toelating gedaan tot het conservatorium, waar een aparte afdeling voor muziekcompositie is.
Improvisatie is ook belangrijk voor mij, en voor ons als Goedlaak. Dat zal tijdens de Nacht van de Hoop ook een belangrijke rol spelen. We willen bezoekers tijdens de nacht graag meenemen op een reis die vertrekt vanaf de muzikale basis, de stem. Daarna gaan we steeds verder weg van het muzikale huis, totdat we met hele abstracte muziek bezig gaan, maar ook met beelden en dans.”

Wie kom je tegen op weg naar een nieuw thuis? 

“Een vriend in Den Haag heeft me heel erg geholpen de beslissing te nemen om naar Keulen te verhuizen. En waar ik ook ben, ik kom ook altijd concerten tegen. Het idee van naar een concert luisteren helpt me altijd erg bij thuis voelen.”

Wat heb je nodig om thuis te komen? 

“Dat heeft met herinneringen, nostalgie, gewoonte of ritueel te maken. Ik ben in Amsterdam-Oost geboren en ik ben daar naar de basisschool geweest.Ik voel me daar in die buurt nog altijd heel erg thuis. Niet omdat het altijd fijn was, maar ook herinneringen die niet fijn zijn geven je een band met je thuis.
Het heeft voor mij ook met ontspanning te maken. Als ik even terugga naar Amsterdam, voel ik me pas echt weer thuis als ik een nacht geslapen heb daar en als ik ’s ochtends dan een kopje koffie heb gedronken. En hier in Keulen, heb ik ook rust nodig. Eerst een nachtje slapen als ik weer mijn huis binnenloop, om rustig weer in het ritme van een bepaalde plek te komen.”