Wat doet u precies bij E-Quality?
“Wij geven adviezen aan de overheid en maatschappelijke organisaties om ervoor te zorgen dat er gelijke kansen zijn voor iedereen in de samenleving ongeacht geslacht of etniciteit. Er is in Nederland wat dat betreft nog veel te doen op het gebied van emancipatie. Als je kijkt naar de salarissen bijvoorbeeld, dan zijn er nog steeds functies waarbij mannen voor hetzelfde werk meer betaald krijgen dan vrouwen. Dat zijn dingen die echt moeten veranderen en wij doen er alles aan om op dat gebied kennis te verspreiden. We streven er ook naar om de arbeidsparticipatie van vrouwen te verhogen. Het is belangrijk dat een vrouw in ieder geval alle middelen heeft op zelfbeschikking en financiële onafhankelijkheid is hier inherent aan.”
Wat zijn thema’s die de wrijving tussen traditie en emancipatie weerspiegelen?
“We willen dat vrouwen enerzijds emanciperen op de arbeidsmarkt maar aan de andere kant zijn ze ook vaak verantwoordelijk voor een heel gezin. Dat gaat niet altijd samen. Het is dus belangrijk dat de man mee emancipeert en zelf ook een bijdrage levert in het huishouden. Daar zetten wij ons voor in, dat die verdeling tussen mannen en vrouwen beter gaat. We houden ons bezig met betere arbeidsvoorwaarden creëren ook voor mannen. Onlangs hebben we een onderzoek gedaan onder mannen werkzaam in typische mannensectoren, zoals de metaalsector en auto-industrie. We hebben ze daar het idee voorgelegd van ouderschapsverlof, om meer zorgtaken in huis te verrichten en hoe ze daar tegenover staan. Uit dat onderzoek bleek dat mannen daar wel open voor staan, maar dat ze daar niet voor uit durven te komen. Uit angst om voor vreemd aangezien te worden. Er is bij die typische mannensectoren toch nog steeds een beeld van traditionele rolverdelingen. Bij die bedrijven is het belangrijk dat er een cultuurverandering op gang komt. Maar het is ook zo dat mannen niet weten wat hun rechten zijn op het gebied van ouderschapsverlof. Wij spannen ons in om dat te veranderen. Er zijn ook mannen die het normaal vinden om hun kind naar school te brengen, om boodschappen te doen en met een kind rond te lopen. Die mannen worden juist positief benaderd en worden als het ware beloond. Wat eigenlijk ook weer gek is, want als een vrouw die dingen doet dan vind iedereen dat heel gewoon.”
Wat is de bottleneck als we het hebben over emancipatie?
“Dat kun je niet direct zo algemeen noemen. Het is belangrijk om emancipatie per etnische groep te bekijken, omdat iedere groep een eigen emancipatieproces doorloopt. Binnen die processen gelden bij iedere groep andere tradities en daarom is het belangrijk om leiders te hebben uit die etnische groep, want die kunnen het emancipatieproces het beste ontwikkelen vanuit de traditie. Emancipatie hoeft niet te betekenen dat je alle tradities dan maar overboord moet gooien. Nee, emancipatie is heel goed mogelijk met respect voor je achterliggende waarden. Het is belangrijk om te beseffen dat het om ingewikkelde processen gaat en dat je binnen de emancipatie ook te maken hebt met generaties. Vroeger was voor een meisje het hoofdideaal om een goed huwelijk te hebben Dat ideaal is nu eigenlijk uitgebreid met ook een goede opleiding en een baan. Wat je ziet bij Turkse en Marokkaanse vrouwen van de tweede generatie, is dat die beginnen met een opleiding, maken die af, gaan trouwen, krijgen kinderen en dan gaat er iets mis, want ze zijn dan vaak niet meer te vinden op de arbeidsmarkt zoals overigens ook vaak gebeurt met autochtone vrouwen. Maar Turkse en Marokkaanse vrouwen participeren het minst op de arbeidsmarkt. Daar zijn nog allerlei belemmeringen, dat kan komen doordat er toch nog bepaalde traditionele beelden zijn van wat er van een vrouw verwacht wordt enerzijds. Anderzijds worden er haar geen handvaten aangereikt om toch aan de slag te kunnen. Ze zien kennelijk vaak geen andere mogelijkheid dan alle zorgtaken op zich te nemen en dat zou anders moeten kunnen.”
Wat is ‘Wensen en grenzen’?
“We hebben vorig jaar ook een website gelanceerd www.wensenengrenzen.nl samen met Marokko Media waar jonge, vaak Marokkaanse jongens en meisjes tussen 18 en 25 jaar met elkaar in debat kunnen. Jongens en meisjes kunnen aangeven wat aan weerskanten de verwachtingen zijn van een huwelijk. Aan de jongen wordt dan bijvoorbeeld gevraagd of zijn vrouw mag werken en studeren. Daar antwoorden ze meestal met een ‘ja’ op. Maar als het vraagstuk kinderen wordt aangesneden, dan is er toch vaak weer de traditionele perceptie van de vrouw die alle zorgtaken op zich moet nemen. Terwijl het vanuit de meisjes gezien wordt als iets vanzelfsprekends wat je samen doet. Wij geven in ieder geval aan dat – voordat je met elkaar trouwt – je dit soort zaken met elkaar moet bespreken, zodat de verwachtingen reëel zijn. We proberen de jongens ook duidelijk te maken dat een meisje graag een jongen wil die geschoold is en helpt in het huishouden.”
