Elzo Bijl is predikant van de Gereformeerde Kerk ‘De Hoeksteen’ in Numansdorp en de gereformeerde Petrakerk in Heinenoord. Hij heeft 558 vrienden op Facebook.
“Mijn Facebook-vrienden zie ik zeker zoveel mogelijk als vrienden, al zul je met je meest nabije vrienden natuurlijk niet zo gauw op Facebook delen wat je privé allemaal wel met elkaar deelt.
Mijn Facebook vriendengroep laat ik graag zo divers mogelijk zijn. Facebook is toch een soort gezellig café waar allerlei soorten mensen komen aanwaaien en waar je dus ook van allerlei soorten mensen zult tegenkomen. Dat soort diversiteit juich ik van harte toe. Laat Facebook maar een grote club mensen zijn die de breedst mogelijke dwarsdoorsnede is van wat er op deze goede aarde aan mensen allemaal rondloopt.
Mensen moeten bij mij wel heel erg hun best doen wil ik ze ontvrienden. De enige twee die ik ontvriend heb zijn mensen die óf mijn eigen topics begonnen te stalken met hun eigen drammerige stokpaardjes of mij met de dood hebben bedreigd. Ja, ook dat laatste gebeurt volop op social media, zeker als je je niet wilt associëren met allerlei extreme posities maar liever, al kritische vragen stellend, als een bruggenbouwer een middenpositie kiest. Er zijn wel mensen die mij hebben ontvriend, maar zij deden dat om voor mij erg onduidelijke redenen, want zonder opgaaf van redenen. Voor zover ik het begreep ging het altijd over een bepaalde beeldvorming waaraan je niet voldeed in hun ogen.
Kritiek op mij of op mijn ideeën hoor ik naar mijn idee rustig aan en zet er mijn commentaar naast. Geen vraag is wat mij betreft buiten de orde en geen onderwerp taboe, maar mijn criterium voor een zuivere discussie is wel dat het de zuivere nuance moet dienen, en niet aan mensen zaken moet toedichten waar ze part noch deel aan hebben. Stereotype karikaturen hebben in mijn keuken een slecht en, als het even kan, kort leven.”
Jan Jaap de Ruiter is arabist aan Tilburg University en heeft bijna 1400 Facebook-vrienden.
“Soms ontmoet je bij een lezing of een presentatie iemand in de pauze of na de discussie, die na nadere kennismaking een vriend blijkt te zijn. Een Facebookvriend wel te verstaan. En dan krullen zich glimlachen om monden of er verschijnen kritische blikken op gezichten. Al naar gelang de ‘vriend’ een medestander of een tegenstander is. Op het moment van het schrijven van deze regels heb ik 1,399 vrienden (en trouwens 2.299 Twittervolgers; ik grossier blijkbaar in net-niet-aantallen) maar een mens kan natuurlijk nooit 1,399 echte vrienden hebben. Niettemin is het wel zo dat er zich soms iets ontwikkelt als een digitale vriendschap, zeker als uitwisselingen van boodschappen op Messenger doorgaan. Ik krijg regelmatig buitengewoon vriendelijke berichten via de Messenger van mensen die om de een of andere reden enthousiast zijn over de manier waarop ik optreed in het publieke debat en over mijn standpunten. Dat doet me meer dan ik wil toegeven, want op de openbare gedeeltes van Facebook wordt me vaak en veel van alles verweten en zijn scheld- en schimppartijen niet van de lucht. Overigens is dat laatste op Twitter exponentieel erger. Facebook heeft nog een soort van beschaving. Twitter kan ronduit het afvalputje van de samenleving zijn.
Incidenteel plaats ik privé-berichten op Facebook, maar voor mij is Facebook toch echt een medium om het publiek kennis te laten maken met mijn werk en mijn aandeel in het publieke debat. Ik waardeer de virtuele vriendschappen die zich van tijd tot tijd manifesteren, maar meer dan dat heeft Facebook voor mij geen betekenis. En dat laatste wordt telkens weer bevestigd als ik een lezing of presentatie in het land geef of onderdeel ben van een panel. Ik schreef het boven al: dan ontmoet je de mensen van vlees en bloed en dat is uiteindelijk oneindig veel leuker dan de ontmoetingen in de virtuele wereld.”
