“Saamhorigheid is niet voor mietjes”

Wat heeft je geïnspireerd tot het schrijven van dit nummer?

“Na zeven jaar optreden en liedjes schrijven vond ik dat het wel eens tijd werd om een kerstliedje te schrijven. Ik wilde alleen niet iets schrijven dat te zoet zou zijn. Niet iets over de kerstman, kerstballen, engeltjes en kerstbomen. Het leek mij spannender om iets te schrijven over het dubbele gevoel dat ik heb bij de feestdagen. Kerst is de tijd van warmte, gezelligheid en vrede op aarde. De tijd van ‘iedereen hoort erbij’ en ‘iedereen is welkom’. Maar in hoeverre is dat echt? Hangt er niet ook een hoop nepheid om kerst heen? De realiteit is dat er helemaal geen vrede op aarde is, al helemaal nu niet. En ook niet iedereen is welkom, al helemaal nu niet. Ik vier kerst vaak thuis met mijn eigen familie en mijn eigen vrienden. De deuren staan niet vaak wijd open, maar zitten eerder potdicht. Dat geeft het hele kerstgebeuren een wrange bijsmaak. Kerst is een prachtig feest, maar soms lijkt het ook wel iets te mooi om waar te zijn. In dit liedje roep ik mijzelf en de luisteraar op om meer open te staan voor vreemdelingen. Ik denk hierbij aan vluchtelingen, maar ook aan mensen die aan de rand van de samenleving staan. Een beetje meer saamhorigheid en een beetje meer ontvankelijkheid zou niet verkeerd zijn in deze tijd waarin zoveel mensen recht tegenover elkaar lijken te staan.”

Wat zijn voor jou de belangrijkste ingrediënten van saamhorigheid?

“Volgens mij is het belangrijk dat we écht de tijd nemen voor elkaar. Dat lukt mij soms ook moeilijk. Ik heb een druk leven en word altijd wel door iets afgeleid. Mijn telefoon is echt een aandachtstrekker. Het is soms moeilijk om daarvan los te komen. Maar ik denk dat als mensen écht de tijd nemen voor elkaar, en naar elkaar willen luisteren zonder elkaar meteen de les te lezen, de wereld een stuk mooier zal worden en er veel meer saamhorigheid zal ontstaan.”

Is saamhorigheid niet een ‘soft’ thema voor een singer-songwriter?

‘Ik denk dat het geen soft thema is. Volgens mij is saamhorigheid niet voor mietjes. Ik denk dat het je best wat energie, tijd en moed kost om meer saamhorigheid te krijgen. Het probleem is volgens mij dat we er vaak over horen, maar dat we er in de praktijk niet altijd veel van terug zien. Ik merk dat de verleiding er dan is, ook bij mezelf, om cynisch te worden. Saamhorigheid wordt dan een lelijk cliché. Maar als mensen écht dichter bij elkaar komen dan denk ik dat het iets is waar je alleen maar erg gelukkig van kan worden.’

Heb je een wens voor 2016?

“Dat is een strikvraag, want voor ik het weet verzand ik in allerlei clichés. Natuurlijk ben ik voor meer saamhorigheid in 2016, maar dat is inmiddels wel duidelijk. Ik heb wel een paar goeie voornemens. Zo wil ik minder vlees eten en ben ik van plan in mei een stukje van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella te lopen. Daar kijk ik erg naar uit!”