Kun je iets over jezelf vertellen?

“Ik ben een 23-jarige Rotterdamse. Dit jaar ben ik voorzitter van de Jonge Democraten, de politieke jongerenorganisatie die verbonden is met D66. Daarnaast studeer ik politicologie. Ik hoop mijn studie na dit jaar weer te kunnen hervatten. Ik ben niet gelovig, maar ik geloof wel in de principes van vrijheid en rechtvaardigheid, die staan voor mij centraal.”

Waarom zijn die principes zo belangrijk voor jou?

“Ik geloof dat een samenleving pas echt tot bloei kan komen wanneer mensen de vrijheid krijgen om hun leven naar eigen inzicht vorm te geven. Tegelijkertijd moet je aan anderen de vrijheid geven hetzelfde te doen. Om dat te kunnen bereiken moet iedereen, ongeacht afkomst, geslacht, geloof of geaardheid dezelfde kansen krijgen.”

Wat is polyamorie precies? En: is het niet gewoon een excuus voor vreemdgaan?

“Wanneer je een polyamoureuze relatie hebt, heb je meer dan één partner. Je kunt dan bijvoorbeeld een relatie met zijn drieën hebben. Binnen die relatie is er dan dus geen sprake van ‘vreemdgaan’, want het is immers een relatievorm waar je samen voor kiest. Mocht je dat niet willen, of jaloers zijn, dan ga je zo’n relatie ook niet aan.”

Één partner waar je de rest van je leven trouw aan bent, is voor een groeiend aantal mensen blijkbaar niet (meer) voldoende. Kun je dat verklaren?

“Één partner waar je heel je leven trouw aan bent, zie ik eerder als een opgelegde norm dan dat het een vrije keuze is. Het gaat er dus ook niet om of iets ‘voldoende’ is of niet. Wel neemt de roep om keuzevrijheid toe. Een man en een vrouw die trouwen en hun leven lang bij elkaar blijven, was lang de norm, maar ik stel vast dat die norm achterhaald is en vervaagt. Mensen gaan meerdere (langere) relaties aan in hun leven en ook is homoseksualiteit meer geaccepteerd dan vroeger. Er zijn personen die een ander soort relaties dan de norm prefereren. Ook zij moeten de vrijheid krijgen om gelijkwaardig hun leven te kunnen leiden. Kijk naar de belemmeringen die er nog steeds zijn bij bijvoorbeeld polygamie, maar ook bij mensen die bewust kiezen voor meerouderschap.”

Heeft het verdwijnen van religie hier ook mee te maken?

“Ik heb het idee dat de norm van heel je leven trouw blijven aan één partner van het andere geslacht sterker is onder sommige religieuze groepen, dus dat zou best kunnen.”

Heb je zelf ook een polyamoureuze relatie?

“Nee, ik heb één vriend. Wel heb ik een open relatie.”

Waarom wél een open relatie en geen polyamoreuze relatie?

“Laat ik het zo zeggen: ik heb een relationele vertrouwensband met één persoon, maar ik geloof dat je liefde en lust kunt scheiden.”

Tijdens het D66-partijcongres van 16 april was je woordvoerder voor een politieke motie voor de wettelijke erkenning van polygame huwelijken. Waarom moet die erkenning er komen?

“Polyamoureuze relaties zijn in opmars. Het komt vaker voor, met name onder jonge mensen die het ‘ideaal’ van één partner afwijzen. Dat maakt van het accepteren van polygame huwelijken een principiële discussie. Momenteel is het sluiten van een polygaam huwelijk in Nederland strafbaar. Wij vinden dat iedereen het recht heeft om zijn eigen leven in te richten. Als meerdere mensen uit vrije wil besluiten een relatie met elkaar aan te gaan, dan moet dat kunnen. Ook deze mensen verdienen de rechten die je verkrijgt bij het sluiten van een huwelijk, net als ieder ander.”

Zal erkenning van polygame huwelijken niet leiden tot veel spanningen en praktische problemen in de samenleving?

“Vrijheid staat hier voor mij centraal. Het is jouw keuze om met iemand te trouwen, dus daar moet de overheid zich niet teveel in mengen. Dat iemand de mogelijkheid krijgt om zijn eigen leven in te richten, op een eigen gekozen manier, staat voor mij voorop. Met de kanttekening dat die vrijheid stopt daar waar die van een ander begint. Natuurlijk kan dat spanningen veroorzaken, maar daar zie ik een taak voor eenieder weggelegd om zich in te leven in de ander en tolerant te zijn jegens elkaar.”

Hoe ziet jouw ideale samenleving in 2050 eruit, kijkend naar het thema polyamorie?

“Het gaat niet alleen om polyamorie of polygamie, maar het gaat om het wegnemen van de knelpunten in de huidige wettelijke regelingen van het personen-, familie-, erf- en schenkrecht. Leefvormen zijn gewijzigd en een huwelijk tussen man en vrouw is niet meer het uitgangspunt. Ik hoop dat we in 2050 een samenleving hebben waar iedereen zijn eigen leefvorm kan kiezen, zonder daarin belemmerd te worden.”

Dominique Kok

Religiewetenschapper

Studeert Religiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam
Profiel-pagina
Al 8 reacties — praat mee.