Kun je kort iets over jezelf vertellen?
“Ik ben getrouwd en moeder van drie volwassen kinderen en woon in Bussum. In 2006 begon ik rituelenbureau Ritualiter en sindsdien begeleid ik mensen op de scharniermomenten in hun leven. Nadrukkelijk zoek ik daarin een nieuwe weg. Vaak rond de drempel van de kerk, meestal net erbuiten. Ik werk met mensen die op zoek zijn naar inhoud en verdieping, soms een vleugje spiritualiteit, maar voor wie die drempel net te hoog is geworden. Hoe geef je vorm en inhoud aan gevoel en emotie bij een huwelijk, bij de geboorte van een kind, bij het afscheid van een dierbare, bij een scheiding? Door samen te zoeken ontstaat altijd weer iets dat heel precies past bij juist die situatie, dat moment, die gebeurtenis, die mensen.”
Hoe ga jij om met de hectiek van alledag?
“Mijn leven is vaak hollen, vaak stilstaan. Als zich bijvoorbeeld een begrafenis aandient, moet ik een paar dagen vrij maken om met volle aandacht daaraan te werken. Het is dan heel belangrijk om juist ook op die drukke dagen altijd een paar rustmomenten in te bouwen, vooral rust voor de geest. Even niets doen, even naar buiten, even sporten of de krant lezen. Even weg van de werkplek, even aandacht. Vanuit een gejaagd gevoel kan je namelijk denk ik op de langere termijn geen goede keuzes doen en niet tot het optimale resultaat komen.”
Jij bent een van de begeleiders bij Adempauze. Waarom Adempauze? Er zijn al zoveel bezinningsgroepen in Amsterdam…
“Adempauze bestaat in mijn hoofd al zo’n jaar of zeven. Ik merkte dat het tijdstip van een kerkdienst, zondagochtend rond 10.30 uur, niet goed past bij het leven van mensen met een druk gezin. Zondag is vaak de enige dag die ruimte geeft om eens even niet te hoeven opschieten; geen crèche, geen school, geen werk, geen hockey of voetbal. De enige dag om rustig met elkaar te ontbijten en lekker lang in je pyjama rond te hangen. Ik dacht dat het belangrijk zou zijn om ‘iets’ aan te bieden op een ander moment, omdat er wel degelijk behoefte is aan stilstaan, juist in de hectiek van het leven. Een avond leek een logisch moment; en om verschillende redenen (vooral dat veel andere vaste afspraken niet op maandag zijn) is voor de maandag gekozen toen we (voor mijn gevoel: eindelijk!) in Bussum in het gebouw van de remonstranten hiermee startten. Nu, twee jaar later, hebben de remonstranten in Amsterdam mij gevraagd hulp te bieden bij het maken van een begin daar, samen met Joep de Valk en Japke van Malde. Ja, er is al veel, maar wie weet is dit een mooie aanvulling.”
Zijn het religieuze bijeenkomsten? Moet je gelovig zijn?
“In de huidige vorm is Adempauze helemaal seculier: je hoeft helemaal ‘niets’ te zijn om er te komen. Met de gekozen thema’s (zoals bijvoorbeeld vriendschap, licht, loslaten en geluk) heeft iedereen te maken. De teksten die gebruikt worden komen uit vele bronnen en de taal die gesproken wordt is algemeen en niet godsdienstig. Qua opbouw lijkt de ceremonie misschien enigszins op een dienst, omdat het concept ‘muziekje-tekstje-muziekje’ nou eenmaal goed werkt.”
Is een uur per maand wel voldoende voor een stevige bezinning?
“Een uurtje per maand bezinning is in de hectiek van het leven mooi meegenomen. Een uurtje bezinning per maand is – denk ik – beter dan géén uurtje per maand bezinning. En wie weet nodigt dat uurtje wel uit voor wat meer persoonlijke bezinning, bijvoorbeeld door de onderwerpen die worden aangereikt.”
Wanneer is Adempauze in Amsterdam een succes?
“Adempauze is in Amsterdam een succes als er (net als in Bussum) een vaste kern ontstaat die (ongeveer) iedere keer op de vierde maandag van de maand in Vrijburg komt, met daaromheen een grotere cirkel van mensen die zo nu en dan eens komen, bijvoorbeeld als het thema hen erg aanspreekt of omdat hun agenda het toelaat. In Bussum wordt die vaste kern nu gevormd door zo’n 15-20 mensen, terwijl er iedere keer ca. 35 zijn. Maar ik wil het ‘succes’ niet al te zeer ophangen aan getallen; het gaat erom dat mensen ruimte krijgen voor een moment van rust en bezinning.”
