140 jaar Vrijzinnigheid is voor de vrijzinnigen een reden tot vreugde, maar ook een reden om na te denken over de toekomst, want de gemeenschap vergrijst enorm. Er komen nauwelijks jonge mensen bij. Irene Pronk is een van de weinige jongeren die juist in de vrijzinnigheid een enorme inspiratiebron vindt. Ze heeft voor de NPB-afdeling Zuid-Kennemerland een beleidsplan geschreven over de toekomst van de vrijzinnigen. Met haar kijken we naar kunstwerken uit de expositie en we praten over wat vrijzinnigheid voor haar betekent in de huidige samenleving.
140 jaar NPB
Dit jaar viert de Vrijzinnige Geloofsgemeenschap NPB haar 140-jarig jubileum. In het kader daarvan is in de Woudkapel in Bilthoven een jubileumtentoonstelling te zien rond het thema ‘In vrijheid en gebondenheid’. Leden van de geloofsgemeenschap exposeren hier hun eigen kunst.
Mooie, open handreiking bij de verschillende kunstwerken. Bovendien allerlei steekhoudende opmerkingen over religie, zoals die over een andere (ik vermoed: minder krampachtige) beweging in de vrijzinnigheid: vroeger vooral ‘weg van de vaste kaders’, nu (ook) vanuit een soort nulpunt naar spiritualiteit toe – omdat men behoefte heeft aan bezinning.
Het lijkt wel of de dingen die deze jonge vrouw hier benoemd haast niet meer gezegd kunnen worden. Ik, een 73-jarige vrijzinnige, vind haar dan moedig dat ze dit zo “durft” te zeggen, en dit in de tijd van de vrije! meningsuiting, op een tentoonstelling met thema In Vrijheid en Gebondenheid.