Onder andere wordt genoemd de inzet van ervaringsdeskundigen uit de oudere migrantengroepen die zelf eenzaamheid hebben doorleefd en daar oplossingen voor hebben gevonden. “Mogelijk is dit een nog betere invalshoek om eenzaamheidsbestrijding aan te laten sluiten bij de culturele achtergrond van ouderen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond,” aldus de onderzoekers in het rapport Eenzaamheid onder ouderen van Turkse of Marokkaanse komaf.
Nieuw Wij ging met de uitkomsten van dit onderzoek naar ‘ervaringsdeskundige’ Ahmed el Mesri. Ahmed is oprichter van Assadaaka, een ‘multiculturele Europese vereniging voor vriendschap’. Met deze organisatie probeert hij o.a. eenzame migrantenouderen uit hun sociale isolement te halen. Armoede is voor veel van deze ouderen “de boosdoener” volgens Ahmed. Maar wat valt hieraan te doen? En: hoe zit het met eenzame jongeren?
Inspirerende man, die Ahmed. Ben het alleen niet met zijn analyse eens. Als je geen geld hebt, is daar vaak een reden voor. Je moet naar de oorzaken kijken en niet andersom. Ik zou zeggen: zorg voor cursussen voor die ouderen, zorg voor goede begeleiding, dat ze weer actiever worden. Maar ze zullen dat wel moeten willen. Is dat niet het grootste probleem, hun mentaliteit van slachtoffer zijn van het leven? Wellicht ook nog religieus gefundeerd?