TV-tip: Dood in de Bijlmer

In de documentaire zien we Anita van Loon op bezoek bij diverse gemeenschappen, om te achterhalen wat hun wensen en verwachtingen zijn van het nieuwe centrum. Worden de toiletten bijvoorbeeld wel groot genoeg voor de prachtige traditionele Ghanese jurken? En kunnen mensen voor een uitvaart hun eigen drankjes meenemen? De EO wil met het uitzenden van deze documentaire de diversiteit van Nederland in beeld brengen. Ook wil de omroep laten zien dat je met oprechte interesse in de ander daadwerkelijk meer begrip kan creëren.

In de Bijlmer heeft iedere cultuur zijn eigen rituelen rondom de dood. Aan uitvaartmanager Anita de taak om al die culturen warm te maken voor haar nieuw te bouwen multiculturele rouwcentrum. Ze begint vol goede moed aan een kennismakingstocht in deze voor haar onbekende wereld, en ziet van dichtbij de verschillende rituelen rond de dood. Islamitische, Hindoestaanse en Ghanese bewoners hebben allemaal hun eigen ceremonies om de overledene uitgeleide te doen. ‘De dood is wel een dingetje’ stelt Anita vast. Er moet een keuken komen in het nieuwe centrum, zodat er gekookt kan worden. En een grote ruimte waar lawaai gemaakt mag worden en veel mensen ontvangen kunnen worden. In de film zien we beelden van een afscheidsceremonie van iemand binnen de Ghanese gemeenschap. Dit is een enorme plechtigheid met heel veel gasten, vrouwen in prachtige jurken uitgedost en er wordt volop gegeten, gedanst en gezongen. Parallel aan dit verhaal zien we Anita in eigen kring afscheid nemen van een dierbare. Het contrast is groot.

De vraag dringt zich op of één nieuw rouwcentrum voor alle culturen een wens is vanuit de Bijlmer of een utopie van een uitvaartbedrijf dat de markt wil veroveren. Anita blijft haar best doen, maar door het sterfgeval in haar eigen omgeving, neemt ze enige afstand van het project en is het nog maar de vraag of het nieuwe rouwcentrum er gaat komen…

Regisseur Paul is geboren in Zuid-Korea en opgegroeid bij zijn adoptieouders in Nederland. Hij debuteerde als acteur tijdens zijn studie communicatiewetenschappen. Als regisseur maakte hij onder meer de films ‘LUX’, ‘Zoete Tomaat’, ‘Spelen voor het verleden’, ‘The Nose – Op zoek naar Blamage’ en de documentaire serie ‘Helden van Maxima’. De film ‘Dood in de Bijlmer’ is Pauls’ eerste lange documentaire. Zes jaar lang volgde hij het proces van de bouw van een nieuw multicultureel rouwcentrum in de Bijlmer.