Toch blijkt het niet genoeg: Ten Brink gaat weer studeren en wordt in 1993 rabbijn. Op dit moment is hij al tien jaar fulltime rabbijn van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam. Zijn ouders hebben hem na de oorlog toekomstgericht opgevoed: de gemeenschap moet weer opgebouwd worden. Die drive heeft hij óók en hij is daarin succesvol. Een paar jaar geleden is de nieuwe liberale synagoge geopend en nu al zijn er lokalen te weinig om de vele kinderen les te geven. De gemeente groeit. Het rabbijn-zijn vindt hij prachtig. Het is laagdrempelig, sociaal en geeft invulling aan zijn betrokkenheid bij mensen.
In Het Vermoeden praat hij over het Chanoeka-feest, zijn dierbare tekst van Rabbi Nachman van Bratslav en zijn zorgen over het afnemende respect voor religieuze diversiteit.
Bron: IKON
