Zo op het oog gaat het leven in Kyiv gewoon door. Mensen gaan naar hun werk, naar school en gaan uit eten. Toch is er voortdurend de dreiging van een nieuwe aanval en weer een gebroken nacht die ze vaak moeten doorbrengen in een schuilkelder.
Voor de Oekraïners is het leven zwaar, bijna drie jaar na de Russische inval. Met het voortdurend bestoken van Kyiv en andere delen van Oekraïne hebben de Russen tot doel de samenleving te ontwrichten, zodat Oekraïne de strijd opgeeft. Maar daar wil de bevolking niet van weten. Hoe hoog de prijs is toont de indrukwekkende muur van de gevallenen: duizenden foto’s van gesneuvelde soldaten in een bloemenzee.
De kerk speelt voor een groot aantal Oekraïners een opbeurende rol. “Veel mensen zijn getraumatiseerd, zowel jong als oud”, zegt priester Roman Syrotych, tevens hoofd van Caritas in Kyiv. “Aan ons de taak om er voor hen te zijn.” In een kindercentrum geeft een hulpverlener muziektherapie aan de kleine Vladyslava. Het meisje is zwaar getraumatiseerd door het aanhoudende luchtalarm en leert door therapie weer te praten.
Een ander lichtpuntje is de inzet van Caritas bij de ‘homecare’ projecten. De medewerkers bezoeken alleenstaande ouderen in de armere wijken. Zij zijn voor een groot deel afhankelijk van thuiszorg. De meesten hebben geen schuilkelder en omdat het in hun slaapkamer te gevaarlijk is, slapen ze tijdens beschietingen op hun gang. Gelaten vertellen ze over hun situatie.
Soms ook met een vrolijke lach zoals oud-olympiër Anatoliy Stukin. Een lach met een traan, want zijn enige zoon sneuvelde in deze oorlog, Daarna kreeg Stukin een herseninfarct. “Mijn enige zoon kwam om in 2022. Ik geloof het nog altijd niet, ik blijf wachten tot hij mij belt. Wat ze begraven hebben weet ik niet, want ik lag in het ziekenhuis. Maar zijn strijders hebben mij zijn onderscheidingen gebracht.”
Kruispunt: Tussen hoop en vrees, zaterdag 15 december om 17.10 uur bij KRO-NCRV op NPO2.
