Video: Hindoescholen doen het goed!
“Veel islamitische en zwarte scholen presteren slecht, maar hindoescholen in Nederland bieden juist een opmerkelijk hoge onderwijskwaliteit.” Dat stelt Sharda Roelsma-Somer in haar proefschrift ‘De kwaliteit van de hindoescholen’. Hoe komt dat? Heeft het misschien te maken met de hindoestaanse cultuur? Sharda Roelsma-Somer werd geboren in Paramaribo en kwam op haar twaalfde naar Nederland. Na haar middelbare school studeerde ze bestuurskunde aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.
Redactie Nieuw Wij
Heeft u ook een nieuwstip? Of wilt u zelf publiceren? Laat het ons weten via de contactpagina.
Profiel-pagina
Hallo,
Ik denk wel dat het te maken heeft met de ongeschreven regels van de Hindoestaanse cultuur; respect voor ouderen/leraren, dienstbaarheid en de waarde die wordt gehecht aan school.
Elke cultuur heeft zo zijn ongeschreven regels en die hebben allemaal hun voor-en nadelen. En deze pakken toevallig goed uit voor de Hindoes:)
Een leuk interview dat eindelijk wat aandacht met zich meebrengt voor de hindoes in Nederland en dan nog wel in positieve zin. Dat mag best vaker gebeuren. Hindoes doen het over het algemeen niet alleen op school heel goed, maar ook zijn ze vaak goede werknemers en zijn werkgevers veelal tevreden over hen. Mw Somer stelt dat godsdienst en hindi onderwijs normen en waarden aan het kind meegeeft. Mijns inziens gaat dat alleen op voor godsdienstonderwijs en niet voor onderwijs in eigen taal (Hindi).
De regels op school die zij noemt (o.a.: niet rennen op de gang en van andermans spullen afblijven) zullen ongetwijfeld ook op witte scholen gelden, dus dat zie ik niet als een argument voor de schoolprestaties.
Haar theorie over het opbouwen van goede karma vind ik ietwat ver gezocht. Karma is een begrip uit het Hindoeisme waar iedereen haast mee ‘schermt’, maar ook op een blanke school doen kinderen, ouders en juffen en meesters met de beste intenties hun werk. Het komt bij mij over alsof alleen hindoes – in het kader van de karmaleer – met toewijding hun taken vervullen. Dat gaat mij iets te ver (jegens de andere kinderen, ouders en leraren op witte scholen die uiteraard hetzelfde doen, zonder de karmaleer erin te betrekken, maar puur omdat dat gewoonweg de bedoeling is).
Het contact tussen ouders en leraren is voor een gesloten hindoe gemeenschap zeker een onderscheid tussen de ouderavonden of 10 minutengesprekken op school. Er is meer affiniteit en contact en kinderen weten de keerzijde ervan. Als ik mijn best niet doe, dan weet mijn vader of moeder dat binnen de kortste keren en word ik thuis op het matje geroepen. Dit heeft zeker ook te maken met het
autoriteitsgevoel dat hindoes vaak met zich meedragen. Vanuit de traditie halen hindoes het niet in hun hoofd om hun guru (of leraar) bij de voornaam te noemen, terwijl het tegenwoordig gemeengoed is je leraar bij de voornaam aan te spreken.
Een persoonlijke noot: als jongetje ging ik met mijn vader en zus naar de oogarts. Op de vragen van de arts reageerde ik met ‘ja’ of ‘nee’. Thuis aangekomen kreeg ik een lesje hindoe opvoeding van mijn vader: als een dokter je wat vraagt, hoor je te reageren met ‘ja dokter’ of ‘nee dokter’.
Een ander aspect dat niet genoemd wordt: hindoes presteren graag omdat ze status ontlenen aan goede opleiding en titels (zeker als advocaat of arts), graag in een mooie dure auto willen rijden en in een duur, groot huis willen wonen. In Suriname heeft men er zelfs een naam voor bedacht: strey libi. Strey van wedden en libi van leven (kortom: wedijveren). Het moet vaak wat beter, duurder en groter dan de buurman. Dat ‘dwingt’ hen soms tot het lenen van geld bij banken of familie om maar die Mercedes of BMW (het liefst een duurdere type dan de buurman of familielid) te kunnen kopen en een leuke bijkomstigheid is dat dat makkelijker gaat als je het geld zelf verdient en dus niet hoeft te lenen.
Wat de (beweeg)redenen ook mogen zijn: het is een feit dat hindoe scholen zich in een bepaald – en gelukkig positief – opzicht onderscheiden van andere zwarte scholen. Ik trek dan ook de conclusie dat Oost en West van elkaar kunnen leren en hoopdat met dit onderzoek een volgende stap wordt gezet naar een nieuw-wij. Het zou niet verkeerd zijn als witte en andere zwarte scholen eens een kijkje nemen in de keuken van een hindoe school met als doel om het niveau op alle basisscholen in Nederland te verhogen. Nog mooier: het is tevens een goede reden om hindoes (en ook boeddhisten)
te betrekken bij het interreligieuze gebeuren in nieuwwij-land. De heilige hindoe koe mag toch ook best grazen in dat nieuwe weiland?
Er is wel degelijk een groot verschil in de opvoeding als het gaat om de westerse en oosterse normen en waarden op allerlei vlakken. Mijn eigen opvoeding is heel anders geweest vanuit het Hindoeïsme. Op school waren wij veel rustiger maar ook creatiever dan de blanke kinderen. En laten we vooral niet vergeten dat er ook discriminatie heerst op blanke scholen en niet alleen door leerlingen naar medeleerlingen, veel meer dan men weet. Is niet bevorderlijk om goed te presteren, mijn halfbloed hindoe kind is daar de dupe van geworden in een boerse gehucht omdat hij een hoge IQ had op zijn 5e. Hindoestaan zijn is geen straf maar eerder een fenomeen om trots op te zijn. Ik heb in ieder geval nog steeds geen hindoestaanse jongere in de avond na 8 uur buiten zien ‘hangen’.
Nog nooit een Hindoe na 8 uur buiten zien “hangen”. Misschien niet in dat “boerse gehucht”, maar ik zie ze hier in de “grote stad” wel degelijk buiten rondhangen en chillen. Niet alleen Hindoes hoor, maar jeugd van allerlei pluimage. Geen probleem trouwens, want chillen is heel gezellig!
Wie opent er een Hindoe-school in Brabant? Ik zou mijn toekomstige Hindoestaanse kinderen er naar toe sturen!