Voor het onderzoek sprak Peters met journalisten van diverse Nederlandse dagbladen over het gebruik van cultureel diverse bronnen. Onder andere journalisten van De Telegraaf, De Gelderlander, De Limburger, NRC en Brabants Dagblad werkten mee aan het onderzoek. In het onderzoek definieert Peters culturele diversiteit als een diversiteit in etniciteit, waarbij meerdere etnische achtergronden als bron gebruikt worden.
Peters concludeert in haar onderzoek onder andere dat journalisten het lastig vinden om experts te vinden op het gebied van culturele diversiteit. Dat kan erdoor komen dat er op een bepaald vakgebied minder experts met een diverse achtergrond zijn. Bij regionale media speelt daarbij ook de regio een rol. “Zeker bij regionale kranten is regionale gebondenheid van een expert belangrijk. Vandaar dat zij niet uitwijken naar een bron die wel een meer diverse achtergrond heeft, maar niet in het verspreidingsgebied woont”, schrijft Peters.
Geen doel op zich
Culturele diversiteit is voor veel media geen doel op zich, blijkt uit het onderzoek. De bronnen die gebruikt worden, moeten relevant zijn voor de inhoud van het verhaal. Met deze benadering worden bij een onderwerp als Black Lives Matter dus juist mensen van kleur als bron gebruikt, omdat dit relevant is. Bij algemenere onderwerpen komen deze bronnen volgens Peters niet snel in beeld.
Ook de druk van deadlines in de krantenwereld speelt mee, stelt Peters. “Wanneer journalisten een expert hebben die goed geïnformeerd is en tijd heeft om hen te woord te staan, lijkt culturele diversiteit geen belangrijke factor meer te spelen.” Daar schuilt het gevaar in dat steeds dezelfde bronnen gebruikt worden, wat kan leiden tot een eenzijdig beeld.
Aanbevelingen
Culturele diversiteit moet een blijvend thema op redacties worden, schrijft Peters. Om dat te doen, kan een diversiteitswerkgroep binnen redacties de diversiteit van de bronnen in de gaten houden. Ook workshops over diversiteit kunnen helpen. Peters maakt daarbij wel het voorbehoud dat een eenmalige workshop niet genoeg is. “Om te zorgen dat diversiteit een terugkerend thema is, lijkt het mij zinvoller om eens per maand een workshop te doen, in aanvulling van de diversiteitswerkgroep”, stelt ze.
