Mulia betoogde hoe belangrijk de vrouw in het begin van de islam was en de cruciale rol die zij speelde in de ontwikkeling van deze wereldreligie. Vrouwe Khadija, de eerste vrouw en grote geliefde van Profeet Mohammed, was als eerste bekeerling de eerste volgeling van de Profeet. Vrouwe Aisha, de jongste vrouw van de Profeet, werd later na zijn dood door zijn metgezellen als beste uitlegger van de Koran opgehemeld. Musdah noemde nog vele andere sprankelende voorbeelden van vrouwelijke kracht. Vrouwen waren destijds dus cruciaal en ook nu moeten zij dat op het vlak van religieuze ontwikkelingen weer zijn en worden. Maar, zei Musdah, dat geldt ook voor de mannen. Haar heldere boodschap luidde: moslims, zowel mannen als vrouwen, dienen de islamitische bronnen zo te bestuderen en te beseffen dat zij een belangrijke taal te volbrengen hebben: verantwoordelijkheid dragen voor een vreedzame wereld.
Zij haalde het Koranische concept khalief aan, het rentmeesterschap van de aarde. Volgens de islamitische leer heeft God de mens op aarde gebracht om het te beheren, te beschermen en voort te brengen. En dat kan alleen in samenwerking met elkaar, mannen en vrouwen. Een prachtige boodschap van Musdah aan haar luisteraars. En belangrijk ook. Want dat is wat we missen als moslimgemeenschap in Nederland en als Nederlandse samenleving: geleerden die met gedegen kennis de waarde van het islamitische geloof in relatie tot de (vooruitgang van) de samenleving kunnen uitleggen. Nu was die kennis voor handen, daar in De Nieuwe Liefde. Manuela Kalsky, dagvoorzitter van de bijeenkomst, vroeg haar: is dit een nieuwe manier van interpreteren? Musdah moest er even om lachen. Nee, het is geen nieuwe kennis, het is het ontstaan en de bedoeling van de islam. Moslims moeten dat opnieuw leren begrijpen. Dat gaat volgens haar op de hermeneutische wijze. Een terechte vervolgvraag was: en hoe leren moslims dat dan, hoe wordt zo’n belangrijke boodschap naar het dagelijkse leven van de gewone moslimman- of vrouw hier in Nederland vertaald? Daar had Musdah geen direct antwoord op. Zij sprak over zogenaamde kostscholen in Indonesië, waar zowel moslimjongens als -meisjes leren om – op de wijze waarop zij de islamitische leer uitlegde – de islamitische bronnen te bestuderen. Good practices uit de praktijk kon zij niet zo snel opnoemen. Dat was jammer maar ergens ook begrijpelijk. Hoe groter en belangrijker de boodschap hoe eerder het ongrijpbaar wordt voor mensen die gewoon bezig zijn met hun alledaagse dingen.
En toch blijft de vraag: hoe kan deze kennis bij de gewone man en vrouw, die volgens mij niet in de zaal aanwezig waren, gebracht worden? Of om in de stijl van Musdah te blijven: hoe kunnen zij empowered worden? Er zijn zoveel initiatieven, zoals moslimvrouwenorganisatie Al Nisa (waarvan voorzitter Esma Elariachi aanwezig was), die op eigen wijze een mentaliteitsverandering proberen op gang te brengen onder moslimvrouwen en via hen onder moslimmannen. Het lijkt echter nog steeds weinig. Maar misschien ligt daar het antwoord wel: het gaat via mensen, via kleine initiatieven, via via, op langzame wijze. Want de mensen die in de zaal aanwezig waren, waren uiteindelijk toch ook de gewone mannen en vrouwen die via hun eigen kringen de kennis verder zullen brengen. Zoals ik dat nu ook doe. Alleen ben ik soms wat ongeduldig en moet het allemaal groter en meeslepender. Op de wijze van Musdah Mulia.