Het is tijd voor verandering. De excuses van het Amsterdamse stadsbestuur luidt die verandering in. De Black Lives Matter-beweging, wereldwijd, eveneens. Maar er is meer nodig. Uiteindelijk moet de verandering ook tussen ons ontstaan; hoe wij als mensen in het dagelijks leven met elkaar omgaan.
Dit is precies waar de cursus Conversations for Change van Nieuw Wij de afgelopen zes weken over ging. ‘Gesprekken voor verandering’ gaat over leren verbinding te maken met heel diverse mensen, waarin we onderling kwetsbaar mogen zijn, óók in extreme gedachten en emoties, waar interesse in de ander en diens gedachten uitgangspunt is.
Hoe werkt dat? Als voorbeeld: ik deel hier iets over wie ik ben en hoe dat voor mij verband houdt met het slavernijverleden. Ik weet dankzij genealogisch onderzoek van een oom van me veel over mijn voorouders van beide zijden. Zo weet ik ook dat mijn wortels al eeuwenlang in Nederland liggen. En dat een voorouder van me (tiende generatie) ondertimmerman was voor de VOC.
Willem Droppert voer op 9 december 1717 uit ‘ten dienste van de geoctrojeerde Oost-Indische Compagnie, voor de camer Delft’ naar ‘nederlands india met het Schip Westhoven. Hiertoe is den negenden December 1717 tussen Willem Droppert en zijn vrouw Lysbeth de Wit een laatste wil en testament gemaakt ten overstaan van notaris Van Leeuwen geregistreerd.’ Willem was vervolgens jaren van huis en overleed in Batavia in 1722.
Ik voel me niet schuldig aan het slavernijverleden omdat een voorouder van me ondertimmerman was bij de VOC. Tegelijkertijd vind ik de slavernijhandel een van de grootste misdaden tegen de menselijkheid die er ooit is gepleegd. In omvang, in duur, in wreedheid. Niet uit te drukken.
Beide kunnen naast elkaar bestaan. Het feit dat mijn voorouders deel uitmaakten van het systeem van slavernijhandel. En het feit dat ik de slavernij verafschuw.
Over een zo beladen onderwerp gesprekken met elkaar voeren is niet makkelijk. Maar wel nodig. En wie goed luistert hoort dat burgemeester Halsema daar een weg voor plaveit: “Geen enkele nu levende Amsterdammer heeft schuld aan het verleden. (…) Verzoening, rond een gedeeld verleden maakt ruimte voor een gezamenlijke toekomst.”
Dit was de laatste van zes blogs over de cursus Conversations for Change van NieuwWij. Met dank aan mijn cursusgroepje voor de inspiratie, het geduld, het ongemak, de ruimte voor kwetsbaarheid en constructief-kritisch meedenken.
Inderdaad , schuldig voelen voor iets wat een elite , 10/15 % in het verleden gedaan heeft is onzin en ook een kwalijke zaak , het verhult de verantwoordelijkheid van de werkelijke daders /profiteurs van kolonialisme en uitbuiting en het blokkeert ook nog eens de samenwerking en solidariteit van alle uitgebuite mensen ( wit – zwart – man -vrouw ) Al eeuwen lang is en een kleine gtoep winstbeluste profiteurs die de verantwoordelijkheid van hun negatieve beleid willen afschuiven op een WIJ . en al eeuwenlang trapt een meerderheid van die WIj er in
Zolang die WIJ blijft hangen in een houding van ‘mea maxima culpa’ verandert er niets . Wees dus bewust en keer je tegen de werkelijke daders . Zie ook de bijdrage in Trouw van ma 12 juli van Rene Grotenhuis , voormalig directeur van de ontwikkelingsorganisatie Cordaid