Een eerste brainstorm over het nieuwe atheïsme riep veel op. Merkwaardig is hoe auteurs die zich willen beroepen op algemeen toegankelijke kennis (wetenschap) ten prooi vallen aan een krampachtig beroep op het eigen gelijk. Impliceert het hebben van een overtuiging altijd het uitbannen van twijfel? Is er een ‘wij’ mogelijk dat zich vormt rond twijfel en zelfkritiek? Of kan zo’n houding enkel op individueel niveau stand houden? Zowel in de wetenschap als in de religie wordt wel de lof der twijfel (Zijderveld) gezongen, maar schreeuwlelijken krijgen gauw de overhand.
Van mijn ‘Spelen met gemeenschap in het theater’ bespraken we een concept. We hebben wat gepingpongd over de begrippen sacraal, liturgie, transcendent en besloten dat we ruimte willen bieden aan de diversiteit van de omgang met deze begrippen, en er voor willen waken om met de eigen invulling ervan de opvattingen van, in mijn geval, de theatermakers te overstemmen.
We gaan er een goed leesbare bundel van maken: verantwoorde weergave en interpretatie van het bronnenmateriaal, met maximale benutting van onze verbeeldingskracht en literaire vaardigheden. Wat mijn artikel betreft zullen er een stuk of vijftien theaterstukken langskomen die de verschillende kanten zullen belichten van de mogelijkheid en onmogelijkheid om via het theater gemeenschap te stichten en de sfeer van het heilige te betreden.
De studie van een multiculturele parochie in het oosten des lands bleek ver gevorderd. Uitvoerig onderzoek laat zien dat het fraaie voornemen om ‘open te staan voor iedereen’ uitgaat van een dominerende blanke, oudere elite die de bijeenkomsten op zondagochtend, en wel in een bepaalde stijl, tot kern van kerk-zijn bestempelt. Zowel de bijeenkomsten van jongeren als van allochtonen worden wel gewaardeerd, maar gelden als marginaal ten opzichte van deze kern. Er wordt nu nagedacht over mogelijkheden om tot een meer gelijkwaardig netwerk van groepen, cursussen, bijeenkomsten en evenementen te komen. Waarschijnlijk betekent dat wel dat verworven privileges moeten worden aangevochten – en vechten doen ze nu eenmaal niet graag in een parochie…Ongetwijfeld zal de geboorte van een nieuw soort parochie met enige pijn gepaard gaan.
