Vrij vertaald: ‘Ik houd niet van religies die zich exclusief opstellen. Waar haalt een religie de arrogantie vandaan om te zeggen dat ze de enig juiste is? Zelfs binnen één religie verketteren ze elkaar! Machtsvertoon van allemaal dikke ikken!’.

Zo’n opstelling heeft meestal geen consequenties voor de eigen levensovertuiging, al zijn er natuurlijk die zich bij de vorming van hun levensbeschouwing laten inspireren door uiteenlopende religies.

Soms klinkt in de uitspraak een actieprogramma door: ‘Mensen, we hebben veel meer gemeen dan we denken! Compassie! Mededogen! Laten we daar de nadruk op leggen!’.

Godsdienstwetenschappers zoeken de gelijkheid van religies deels in de functies die ze vervullen. Religies bieden oriëntatie op de eigen werkelijkheid, ze geven antwoord op vragen naar de zin van leven en dood, ze onderbouwen de maatschappelijke orde, en nog zo wat. Voor een ander deel zoeken godsdienstwetenschappers overeenkomsten in de vormen: overal riten en mythen, offer en gebed. Maar zo specifiek denken de meesten niet die alle religies als gelijk bestempelen.

Misschien schuilt de grootste gelijkheid in de uitbundige verbeelding. Die maakt dat elke religie weliswaar hetzelfde lijkt, maar toch weer anders is. Overal gelijke functies en vormen, maar steeds anders. Uiteindelijk zijn alle gelovigen gelijk in hun vermogen om onvermoeibaar te spelen met beelden. Dat gelovigen dat niet doorzien, komt doordat macht en hiërarchie exclusiviteit promoten.

Misschien laat dat spelen met verbeelding wel het best zien hoe religies gelijk zijn. Omdat ieder zichzelf mag blijven, lijkt deze insteek het meest overtuigende argument voor tolerantie. Ieder gunt het de ander om anders te zijn en bewondert waar zingeving toe in staat is. Weg met die dikke ikken!

droogers

André Droogers

Antropoloog

André Droogers is emeritus-hoogleraar culturele antropologie, in het bijzonder religieuze en symbolische antropologie, van de Vrije …
Profiel-pagina
Nog geen reactie — begin het gesprek.