De laatste tijd is het weer raak. Mijn hoofddoek is weer een hot topic. Of mensen nu willen scoren in hun boekje of gesluierde vrouwen afwijzen omdat ze niet passen in het imago van hun tasje, iedereen heeft een mening over deze vorm van hoofdbedekking. In een tijd waarin we het alleen maar hebben over de vrijheid van keuzes, geeft dit mij een zeer bittere nasmaak.
Ik begrijp het gewoon niet. Waarom is een keuze die ik voor mijzelf maak zo’n groot issue voor anderen? Het staat vrij om er een mening over te hebben, maar projecteer deze niet op mij. Onlangs kreeg een mevrouw op de televisie de kans om uit te leggen dat wij ‘onderdrukte moslima’s’ misschien wel denken dat een sluier vrijheid betekent, maar dat zij met haar intellectuele brein heeft uitgevogeld dat dit helemaal niet zo is. Want het past niet in haar definitie van vrijheid.
Mijn definitie van vrijheid is onbeperkte keuzes maken voor jezelf, binnen de kaders van de wet. Onderdrukking betekent een ander jouw wil opleggen en dus een beperking van vrijheid van de ander. Ik zag op tv een tafereeltje van de pot en de ketel opdoemen. Bovendien, als de manier om mijn liefde voor mijn lieve Heer te uiten, is door een kledingstuk toe te voegen aan mijn dagelijkse kleedfeest, laat mij dan maar verdrinken in mijn onderdrukking. Ik denk namelijk niet dat altruïsme de reden is van dit soort uitspraken, maar eerder arrogantie en hooghartigheid.
Hoe kan het toch dat iets dat blijkbaar zo’n groot issue is voor mensen, zo verkleind wordt? Stel je eens voor dat we zouden praten over het klimaattopje of het regeerakkoordje. Het is gek, want dat hoofddoekje is helemaal niet zo klein. Ik heb het eens opgemeten en de gemiddelde afmeting is toch wel één meter tachtig. Best lang lijkt me, om het onder de ‘-tjes’ te scharen.
Hoe meer ik erover nadenk, hoe minder ik het begrijp. Hoe kan het dat we zoveel commotie kunnen veroorzaken om een stukje stof? En ja, voor mij heeft het een diepere betekenis. Maar voor mensen die er blijkbaar last van hebben, is het niet meer dan visueel geweld. En dat vraagt om een stukje zelfreflectie, want ik heb er namelijk geen last van. Sterker nog, ik zie ‘m niet eens. Letterlijk!
Wel dat is dan heel spijtig dat je jezelf daar aan stoort.
Want er lopen duizenden, misschien wel miljoenen mensen rond in Europa die niet islamofoob, racist, of discriminerend zijn.
En toch… zijn er een hoop moslims en moslima’s die deze medemensen, al dan niet gelovig in een andere godsdienst dan de Islam, daarvoor uitschelden zonder enig onderscheid.
Als moslim, die ik zelf ben, denk ik dan, waarom doen mijn broeders en zusters dat?
O, gij die gelooft!
Laat een volk het andere volk dat waarschijnlijk beter is dan zij, niet bespotten, noch vrouwen andere vrouwen, die misschien beter zijn dan zij.
En belastert elkander niet, noch noemt elkaar bij scheldnamen.
Kwaad is (het geven van) een slechte naam na de aanvaarding van het geloof, en zij die geen berouw tonen zijn de onrechtvaardigen.
O, gij die gelooft! Vermijdt in het algemeen verdenking want achterdocht is een zonde.
En spioneert niet, noch belastert elkander.
Maar ja, welke moslim leest er nog de Koran om er iets uit op te steken?
Moslims zijn met politiek bezig. Ze eisen positieve discriminatie. Weet je wel wie ze zijn? Het beste volk dat ooit geleefd heeft!
Ze beantwoorden iets dat slecht is niet langer met iets dat veel beter is.
De hijab is geen verplichting van God.
Nergens in de Koran staat de hijab vermeld als een hoofddoek.
Maar ja, begin er maar eens aan.
Hoe verander je een dwanggedachte door een frisse wind in de haren?
Hoe krijg je mannelijke islamitische geleerden zover om in te zien dat ze al eeuwen liegen, dat ze al eeuwen de spirituele verkrachters zijn van goedgelovige mensen zonder het misschien zelf te beseffen?
Gamal al-Banna, de broer van Hassan al-Banna en stichter van het Moslimbroederschap, eiste als jurist ook de bevrijding van vrouwen uit de ketens van de sharia-juristen.
Hoewel volgens zijn overtuiging het dragen van een hoofddoek (veelal vereenzelvigt met de term hijab) geen religieuze plicht is voor een vrouw, wat hij ook telkens herhaald heeft, wou hij vrouwen ook geen beperkingen opleggen in wat ze zelf beschouwen als juiste religieuze praktijk.
Ik vind dit ook een perfecte houding.
Iedereen mag om zijn/haar hoofd zetten wat hij/zij wil. Maar…. het staat NIET in de Koran.
Dus kan het NIET verplicht worden en dat is nu net wat er “onder lichte druk” gebeurt!
Mochten moslima’s nu eens opkomen voor hun rechten om zonder hoofddoekje te mogen rond lopen en zonder scheef bekeken te worden door de andere moslims en moslima’s, ja, dan zouden ze recht van spreken hebben en wellicht makkelijker deel gaan uitmaken van de maatschappij waarin ze nu eenmaal leven.
Laat ons daar eens samen aan werken.