Dan kun je toch niet anders concluderen dan dat er meer is? Dat moet dan toch wel? Mensen die dat ontkennen, sluiten gewoon hun ogen voor de werkelijkheid. Niet voor de werkelijkheid die we allemaal kunnen zien, maar voor de ware werkelijkheid daarachter. Die is zoveel rijker en voedzamer dan de harde wereld van het geld, carrière en ambities.
Kijk, de mens is niet alleen ratio, maar ook geest. En ook die geest moet gevoed worden. Dat kan alleen in die andere, de spirituele wereld. Mensen die zich daarvoor afsluiten, sluiten zich af voor hun diepere ik, voor hun ware zelf. Die zullen nooit heel worden, ze gaan gemankeerd door het leven.
Ik geef toe: ook ik heb lang zo geleefd. Ook ik leefde in grote geestelijke armoede, was alleen maar bezig met werken en consumeren. Maar op een dag was het op. De roofbouw die ik jarenlang op mijn geest had gepleegd, wreekte zich op een gruwelijke manier. Ik ben toen een jaar lang ziek geweest. Ik kon niets meer, ik was op, geestelijk én fysiek. Ik heb in die tijd van alles geprobeerd om eruit te komen; ik ben bij een psycholoog geweest, ik heb een wereldreis gemaakt en ik heb mijn vader eindelijk eens de waarheid gezegd. Maar niets scheen te helpen. Tot ik op een dag deelnam aan een Inca-ritueel aan de Lek. Ik voelde het meteen: hier ben ik thuis!
Volgens mij ben ik in een vorig leven priesteres geweest in het oude Inca-rijk. Dat kan bijna niet anders. De verwantschap die ik voel met die cultuur is bijna overweldigend. En ik zie dingen, zoals ik aan het begin van mijn verhaal al vertelde. Sinds ik er open voor sta, sinds ik de Inca-cultuur in mijn hart gesloten heb en dagelijks de rituelen uitvoer, heb ik de gave om dingen te voorvoelen. Dat wordt me ingefluisterd van boven, vanuit die andere wereld. De geesten die die wereld bevolken, hebben namelijk het beste met ons voor. Ze willen ons graag helpen, maar dan moet je wel geholpen willen worden. Je moet er open voor staan.
Wat ik zo jammer vind, is dat zoveel mensen zich afsluiten voor hun ware zelf. Ik denk dat de wereld er een stuk beter voor zou staan als iedereen in contact zou komen met deze eeuwige bron van levenskracht. Stel je voor: er zou geen hebzucht meer zijn, geen honger en geen oorlog. Hé, dat is gek, ik heb ineens een déjà vu. Dat bedoel ik: er is echt meer!
