En wat je ook doet, op de achtergrond speelt altijd een knagende ondertoon van begeerte naar meer, een aanhoudende, subtiele maar diepe hunkering die je maar niet voldaan krijgt, met als gevolg een soort overkoepelende onbevredigendheid die inherent in het leven lijkt gewoven.
Als je diep van de werkelijkheid van deze onbevredigendheid doordrongen raakt, kan dit een aansporing geven op zoek te gaan naar een oplossing, naar meer zicht op de oorzaken van leed en geluk, een meer permanente tevredenheid, onafhankelijk van de externe en interne wispelturigheden.
Op een dergelijke zoektocht zou het zomaar kunnen dat je het boeddhisme tegenkomt. Een eerste globale ontmoeting leert je dat de Boeddha vergelijkbaar met een arts die een ziekte constateert de diagnose stelt dat er onbevredigendheid is, helder en duidelijk uitlegt dat de oorzaak van deze onbevredigendheid in ons diepgewortelde verlangen ligt, de geruststelling biedt dat genezing (lees bevrijding) van dit verlangen en zo de onbevredigendheid mogelijk is, maar dat net als dat sommige ziektebeelden enkel door het nauwlettend volgen van een behandeling zullen genezen de bevrijding enkel gerealiseerd kan worden door met eigen inspanning het pad dat de Boeddha wijst te volgen.
Dit is een cruciaal punt. Over het boeddhistische pad lezen of luisteren naar uitleg erover is niet voldoende. De Boeddha wijst enkel de weg, je moet hem zelf in de praktijk brengen, daar gaat het om. Niemand anders kan dat voor je doen. Het zou kunnen dat je een bepaalde vorm van urgentie voelt als je dit op je in laat werken. Gemotiveerd en geïnspireerd ga je dan op zoek naar mensen, of een groep, die je dit pad op persoonlijk niveau kunnen wijzen, je kunnen inspireren en begeleiden.
Maar wat kom je tegen als je hier naar op zoek gaat? Het is tegenwoordig heel gemakkelijk om van alles en nog te vinden dat enig raakvlak met het boeddhisme heeft. Veel moeilijker is het om helder voor ogen te krijgen wie nou werkelijk bezig is met de beoefening van het boeddhisme zoals de Boeddha dat onderwees in plaats van met een vrije vertaling, een zelf bedacht slap aftreksel.
Boeddhisme als vraag gestuurd product
Het boeddhistische landschap in Nederland wordt in toenemende mate overheerst door zelfbenoemde leraren, commerciële franchises en grote, vaak internationale organisaties. Onder het mom dat het boeddhisme zich altijd al aan omgeving en tijd heeft aangepast wordt het naar gelang van wat uitkomt selectief geïnterpreteerd, van al het moeilijk verkoopbare ontdaan en verpakt in een behapbaar pakket aangeboden.
Het lijkt wel alsof het boeddhisme in het kielzog van de mindfulness hype steeds meer wordt gezien als het volgende verkoopbare product. Boeddhisme gereduceerd tot het volgende vermaak, de volgende ervaring om over te bloggen, de volgende vervulling van een verlangen, vergelijkbaar met die reis die op je bucketlist staat of dat ene gerecht dat je gewoon echt eens geproefd moet hebben.
Het lijkt wel alsof het boeddhisme in het kielzog van de mindfulness hype steeds meer wordt gezien als het volgende verkoopbare product.
Nu is er niets mis met proeven, het is best mooi dat mensen willen kijken of het boeddhistische pad bij ze past. Zorgelijk is dat de popularisering een groeiende onduidelijkheid met zich mee brengt, een wijdverspreid verwaterd en vertroebeld beeld over wat nou werkelijk bij het boeddhistische pad hoort en wat niet.
Zou de Boeddha bijvoorbeeld echt voor ogen hebben gehad dat zijn onderwijs tegen betaling zou worden aangeboden als boeddhistische meditatie en coaching gericht op maatschappelijk succes, of dat je tegen betaling een cursus tot boeddhistisch leraarschap zou kunnen volgen om daarna zelf met een winstoogmerk aan de slag te gaan?
Het gaat wringen als dingen onder ‘boeddhistische’ noemer worden aangeboden die daar slechts heel erg in de verte naar verwijzen, of er zelfs haaks op staan. Naast een dreigende teloorgang van de authentieke boeddhistische beoefening gaat de tendens richting het verlenen van een podium aan mensen die vooral gericht zijn op eigenbelang en het maken van winst, met alle risico’s van dien.
Om te begrijpen hoe ver dit af staat van het onderwijs van de Boeddha is het handig iets beter voor ogen te krijgen wat hij wel adviseerde. Zo wordt duidelijk dat het gebrek aan diepgaande beoefening aan de basis staat van een hoop hedendaagse problemen die duidelijk binnen het boeddhisme spelen.
De gestage ontwikkeling van de mind
In tegenstelling tot wat de moderne tendens doet geloven onderwees de Boeddha geen snel inzicht, geen inherent blijde boodschap of de weg naar maatschappelijk succes. Hij onderwees de gestage ontwikkeling van moreel gedrag en concentratie om de mind te zuiveren en te kalmeren zodat de wereld helder en zonder vervorming waargenomen kan worden.
Als je primair je eigen verlangen wilt bevredigen, kun je beter niet aan boeddhistische meditatie beginnen.
Met het inzicht dat voortkomt uit deze waarneming kan het verlangen dat aan de bron van alle onbevredigendheid staat worden vernietigd. Als je primair je eigen verlangen wilt bevredigen, kun je beter niet aan boeddhistische meditatie beginnen.
Terwijl er aandacht genoeg is voor zo snel en gemakkelijk mogelijk te verwerven inzicht, is een van de uitwerkingen van het hedendaagse oppervlakkige aanbod dat de geduldige en diepgaande ontwikkeling van moreel gedrag en concentratie steeds verder in de schaduw wordt gedrukt en vergeten.
Moreel gedrag is het fundament
Moreel gedrag in dit kader betekent minimaal je proberen te houden aan de vijf leefregels die de Boeddha herhaaldelijk aan leken adviseerde: afzien van doden, afzien van stelen, afzien van seksueel wangedrag, afzien van verkeerd spreken (liegen, roddelen, grof taalgebruik of splitsend spreken) en afzien van het gebruik van bedwelmende middelen die de aandacht en helderheid verstoren (alcohol en drugs).
In principe valt ook het niet willen verkopen van de boeddhistische leer hieronder. Het boeddhistische pad onderwijs je uit diepe dankbaarheid voor de eigen groei, uit compassie voor de medemens, niet uit commercieel winstbelang. Het argument dat je er toch (goed) van moet kunnen leven is geen excuus, maar een manifestatie van verlangen.
Moreel gedrag is een voorwaarde voor verdieping in de meditatie. Het voorkomt mentale hindernissen als wroegingen en spijt, en omdat je niet meer zomaar alles kunt doen wat je wilt gaat het verlangen tegen. In positieve zin ontwikkel je door moreel gedrag in toenemende mate tevredenheid, zachtheid, geweldloosheid en compassie. Zo wordt je een betrouwbare veilige haven voor iedereen om je heen.
Wil je moreel gedrag ontwikkelen dan heb je daar sterke bewuste aandacht (vaak mindfulness genoemd) voor nodig. Dit is niet de mindfulness van de moderne bodyscan maar de bewuste aandacht die 24/7 beoefend wordt om de mind in het gareel te houden, de grote waakhond die zich continu bewust is van mind, spraak en lichamelijk handelen, en actief ingrijpt als de mind de verkeerde kant op dreigt te gaan.
De Boeddha vergeleek het belang hiervan met een man die met een kom tot de rand gevuld met olie op zijn hoofd balancerend door een drukke menigte loopt. Achter de man loopt een krijger met een zwaard. Als er ook maar een druppel olie uit de kom valt zal de man door de krijger worden neergesabeld. De Boeddha adviseert ons om met dezelfde energie en aandacht waarmee de man probeert te voorkomen dat er olie uit de kom valt bewuste aandacht te hebben voor ons morele gedrag. De gevolgen van immoreel gedrag zijn navenant.
Als het steeds vaker lukt om bewust aandachtig te zijn en je moreel te gedragen schept dit vertrouwen in je eigen vermogen tot verandering. Langzaam maar zeker, niet van dag tot dag maar van jaar tot jaar.
Het zuiveren van de mind door concentratie
Moreel gedrag en sterke bewuste aandacht zijn de vruchtbare grond waarin stevige concentratie tijdens de meditatie kan groeien. Concentratie betekent dat je mind zich langdurig éénpuntig op een object naar keuze kan richten. De Boeddha onderwees diverse dergelijke objecten al naar gelang het temperament van de beoefenaar.
De ontwikkeling van de mind door concentratie is te vergelijken met het water dat hoog in de bergen als onstuimige beek begint, wat rustiger bewegend door het dal meandert, als grote rivier steeds wijder en kalmer wordt, in de zee nog slechts door oppervlakkige wind wordt verstoord en uiteindelijk diep in de oceaan volledig tot rust komt.
Voor dit proces is een steeds subtielere mentale zuiverheid nodig. Net zoals je in een vieze spiegel niet kunt zien wat voor vuiligheid er nog op je lichaam zit maar in een schone spiegel wel, kun je met toenemende mentale zuiverheid steeds subtielere oneffenheden in je eigen mind zien en geduldig laten gaan, waardoor de mentale helderheid toeneemt.
Als de mind kalm, zuiver en helder is kan concentratie ongehinderd in volle kracht opkomen. Het gaat hier niet om een passieve ontspanning maar ongekende alertheid gepaard gaande met enorme mentale energie.
Het tot bloei komen van bevrijdend inzicht
In de vruchtbare grond van moreel gedrag kan concentratie groeien en inzicht uiteindelijk als vanzelf tot bloei komen en zijn vruchten afwerpen.
Met diepe concentratie kun je uit eigen ervaring zien hoe mind en materie met een verschrikkelijke snelheid opkomen en weer vergaan. Je beseft dan dat deze dingen vergankelijk zijn, dat eraan vastklampen (lees verlangen) enkel voor onbevredigendheid zorgt en dat aan deze veranderlijke processen geen onderliggend ‘van mij’, ‘mezelf’ of ‘ik’ geplakt kan worden.
Gevolg van dit inzicht is dat je de dingen los kunt laten, kunt laten gaan. Dit betekent niet dat je minder om mensen en de wereld geeft, enkel dat je het onderliggende verlangen dat voor onbevredigendheid zorgt, terugdringt en uiteindelijk volledig vernietigt. Dat laatste staat gelijk aan de bevrijding van de mind, in het boeddhisme bekend als Nirvana.
Het is juist de vrije mind die ongehinderd door uit verlangen voortkomend eigenbelang of boosaardige gedachten in staat is tot oneindige compassie en liefde voor alle wezens, en zich moeiteloos en met ogenschijnlijk oneindige energie, zo nodig ten koste van ‘zichzelf’, kan inzetten voor het welzijn van velen.
Problemen door het gebrek aan diepgaande beoefening
De problemen die ontstaan door het negeren van de geduldige en diepgaande beoefening van moreel gedrag en concentratie als voorwaarde voor bevrijdend inzicht zijn evident. Mooie woorden over wijsheid spreken blijkt gemakkelijk, daadwerkelijk dag in dag uit met de voeten in de klei het gedrag en de mind zuiveren en verlangen tegen gaan niet.
Sleutelfiguren en geestelijk leiders in boeddhistische kringen halen steeds vaker het nieuws vanwege (seksueel) wangedrag, streven aanzien of materiële winst na, en blijken niet in staat op de gevolgen van het eigen handelen te reflecteren. Dat geldt ook voor een niet onaanzienlijk deel van de geestelijk leiders van de in Nederland actieve organisaties.
Voor de goede orde, we hebben het hier niet over het onvermogen tot eerder genoemde continue bewuste aandacht, krachtige concentratie of subtiel inzicht maar over overtredingen van de grofste vormen van het morele gedrag dat de Boeddha adviseerde.
Het gebrek aan moreel gedrag en concentratie zorgt ervoor dat de deur naar inzicht gesloten blijft. Aan de boodschap van een leraar die zich misdraagt dient altijd getwijfeld te worden. Het gedrag van een leraar en de boodschap die wordt overgebracht moeten te allen tijde met elkaar in harmonie zijn, als dit niet het geval is moet je heel goed nadenken of het wel verstandig is je met een dergelijk persoon in te laten, laat staan zijn of haar onderwijs door te geven.
Helaas lijkt het verwarrende beeld ten aanzien van moreel gedrag en concentratie inmiddels te zijn doorgesijpeld naar de leraren, leiders en vertegenwoordigers van de organisaties die door deze geestelijk leiders zijn aangewezen.
Dat is niet gek. Het is immers moeilijk om uit te dragen dat dit een onmisbaar onderdeel van het boeddhistische pad uitmaakt als het door de grote man bovenaan met voeten wordt getreden. De leraar is als een trein, de leerlingen als passagiers. Als de trein de verkeerde kant op rijdt dan volgen de passagiers vanzelf.
De neerwaartse spiraal doorbreken
Toch is er hoop. Door de eeuwen heen werd het Boeddhisme wel vaker bedreigt door corruptie van binnen- en buitenaf. Telkens gaf dit uiteindelijk een impuls tot zuivering en hervorming (de meest bekende in de periode onder de grote Indiase koning Asoka) met een bloei van de boeddhistische beoefening tot gevolg.
Ook de hedendaagse problemen die door de moderne media in omvang groter maar in wezen niet heel anders zijn kunnen aanleiding geven tot bezinning. Door het inzicht dat de huidige koers langzaam maar zeker af stevent op de teloorgang van het boeddhisme, dat daar maatschappelijke risico’s uit voort vloeien, dat verandering echt noodzakelijk is, kan een groeiende wens ontstaan een andere weg in te slaan.
Daar hoort op zijn minst bij dat helder en duidelijk wordt uitdragen dat elke vorm van seksueel contact tussen leraar en leerling in het Nederlands boeddhisme geen plaats heeft, en dat het commercieel aanbieden van boeddhistische meditatie ongepast is.
Dat wordt benadrukt dat de zuiverende werking van moreel gedrag en concentratie een onmisbaar onderdeel uitmaken van het boeddhistische pad, niet iets om gemakkelijk en lichtzinnig over te spreken maar om langdurig en intensief te beoefenen.
Dat de wijsheid van een leraar niet alleen uit woorden, een mooie glimlach, gewaad, titel of afkomst kan worden herleid maar vooral uit aanhoudend zichtbaar juist moreel gedrag en jarenlange meditatieve inspanning.
Alleen dan, als we terugkeren naar de geduldige diepgaande gestage ontwikkeling van de mind, kunnen we ervoor zorgen dat de kostbare leer van de Boeddha niet langzaam maar zeker verloren gaat maar nog lange tijd en voor vele generaties in al zijn schoonheid behouden blijft.
Voor een groot deel ben ik het eens met hetgeen Wouter schrijft. Maar in deze snelle commerciële maatschappij is er veel afhankelijk van een commerciële opzet. Groei kost geld, en het vreemde is dat veel mensen gratis al niet meer vertrouwen. Ik ben op de commerciële golf meegesurft en zenleraar geworden…. maar eerlijk gezegd ben ik dat niet in mijn hart. Het heeft me veel geleerd en ik wil nog meer leren. Gaandeweg probeer ik anderen op weg te helpen. Maar is dat niet nu precies boeddha in gedachten had? Weten dat je het niet weet, maar toch anderen inspireren op hun eigen zoektocht. Alles beter dan de alwetende predikanten, rabbijns of imam die alles oplepeld uit het boek. Ik denk dat iedere vorm van religie of spirituele richting zijn uitwassen kent. Boeddhisme geeft ruimte aan alles in mijn ogen door vooral niet te oordelen. Mahayana, Hinayana (Theravada) zijn de basis stroming (Voor zover ik geleerd heb ) die voortgevloeid zijn uit Boeddhas lessen. Beide zijn voertuigen (Yana). Dat wil voor mij zeggen dat je er gebruik van maakt om van A naar B te komen als je dat nodig acht. Of je tol betaald voor de aangelegde route of harder werkt voor het moeilijke pad is jouw keuze.
Als je net als ik lange dagen maakt en als vrachtwagenchauffeur in een millieu zit waar het achtvoudige pad niet altijd de meest voor de hand liggende weg is dan kan het prettig zijn dat je kan meeliften met mensen die meer tijd en aandacht aan kunnen besteden. Wat je met doe kennis en ervaring doet is afhankelijk van wat je er van geleerd hebt denk ik. Oordelen over hoe een ander het pad bewandeld is in mijn ogen niet wat boeddha voor ogen had.
”Boeddhisme geeft ruimte aan alles in mijn ogen door vooral niet te oordelen. ”
En wat is dit dan:
”Alles beter dan de alwetende predikanten, rabbijns of imam die alles oplepeld uit het boek.”?
Mooi stuk. Misbruik van moreel verwerpelijk gedrag door hooggeplaatste functionarissen komt helaas binnen en buiten spirituele en religieuze bewegingen veelvuldig voor lezen, we in de media.
Wat een verademing: een (zelf)kritisch stuk van een Nederlands boeddhist! Wouter Doorn blijft reuze diplomatiek, maar een goed verstaander zal duidelijk zijn wáár—en bij wíe zoal—de schoen volgens hem precies wringt.
Over één aspect wil ik zelf graag duidelijk zijn: het (seksueel) misbruik dat het Nederlands boeddhisme al sinds de jaren 70 onafgebroken plaagt, is voorgeprogrammeerd in de receptie van het Nederlands boeddhisme zelf. Het is een endemisch probleem—inherent aan de gemankeerde wijze waarop veel Nederlands boeddhisten hun boeddhisme opvatten.
Niet alleen bleef de Nederlandse receptie van boeddhisme decennialang even a-kritisch als selectief, bovendien is menige Nederlandse yogi of goeroe zelf op z’n best autodidact. Veel toonaangevende boeddhisten met ambities zijn in feite nauwelijks opgeleide, slecht toegeruste dilettanten en spijtoptanten van mislukte loopbanen elders.
Wie hen wat langer gadeslaat, kan zelf vaststellen dat zijzelf het boeddhisme niet zozeer beoefenen, maar organiseren—en dat is echt iets anders. De boeddhistische ethiek en moraal worden door zo’n instrumentele houding volledig miskend. Wat daarvan de schrijnende gevolgen zijn, wordt in media steeds pregnanter duidelijk.
Dat laatste is meteen ook het goede nieuws: net als andere religieuzen staan ook boeddhisten tegenwoordig bloot aan het louterende effect van kritische journalistieke, wetenschappelijke en politieke aandacht. Of Nederlands boeddhisten zelf daarvan zelf iets opsteken, is nog steeds de vraag. Maar het maakt niet- en nog-niet boeddhisten in ieder geval bewust van de niet te loochenen blinde vlekken en schaduwzijden van hun geloof.
De tijd zal uitwijzen of het Nederlands boeddhisme als 21ste eeuwse religie een blijvertje is—of misschien toch meer een typisch babyboomer-verschijnsel dat met hen in de mist van de tijd verdwijnt.
Beste Wouter,
Jouw artikel is mij uit het hart gegrepen.
De wegiswegweg van het gecommercialiseerde westerse boeddhisme met z’n seksuele en commerciële uitbuitingspatronen is mij een misko(o)p(ie) van de oorspronkelijke aangeduide weg van Gautama.
Hij raadde ons aan niet zijn volgelingen te worden, maar zijn dharma tot vertrekpunt van onze weg te nemen en jezelf als je eigen leraar.
Ook om al zijn aanwijzingen en uitleg kritisch te wegen.
Daar past geen betaalde ‘leraar’ bij, maar moed om zelf te gaan.
Als ik tegen hindernissen aanloop waar ik geen raad mee weet, kan en zal ik een goed geschoolde en ervaren professional raadplegen, die is opgenomen in het BIG-REGISTER en zich houdt aan de daartoe geldende beroepscode.
Voor de spirituele dimensie van mijn weg zoek ik contact met gelijkgestemden. Ik hoef me voor het volgen van de weg (wat dat dan ook is) geen boeddhist te noeme, net zo min als taoïst of wat voor etiket dan ook.
Met commerciële aanbieders wil ik al helemaal niets te maken hebben, die gaan maar echt werken.