Maar diezelfde dag las ik ook een facebookbericht van een kennis, een moslima, woonachtig in New York: “Ik werd op straat aangevallen door een racistische dronkaard die islamofobe en anti-Arabische slogans naar ons toeriep. ‘Jullie onthoofden mensen,’ schreeuwde hij, ‘nu zal ik jouw hoofd er af snijden en zien hoe jouw volk zich zal voelen, jij Arabische slet.’ Hij liep achter ons aan en nam plots een gigantische metalen vuilnisbak op en wierp die naar ons toe zodat we door het op ons afkomende verkeer moesten lopen. Uiteindelijk moesten we een winkel invluchten om hem te ontkomen.”
Geweld en tegengeweld. Het lijkt de laatste maanden wel de absolute norm geworden.
Fans van Mandela
Exact tien maanden geleden, op 5 december 2013, struikelden alle politici nog over elkaars voeten in hun haast om hun respect en bewondering te uiten voor iemand als Nelson Mandela. Ondertussen mag dat vele wenkbrauwen doen fronsen aangezien geen enkele onder hen op dit moment ook maar de minste reflex van geweldloosheid vertoont.
De laatste invasie in Irak is daarvan misschien nog het meest schrijnende voorbeeld. Want uiteraard vroeg en vraagt het uitmoorden van sjiieten, jezidi’s en christenen om een adequaat antwoord maar op geen enkel moment werd de vraag gesteld wat dat adequate antwoord was.
Verregaande diplomatieke onderhandelingen? Pogingen om onschuldige burgers te evacueren? Niets van dat alles. Van meet af aan leek er slechts één optie voor handen: als een hedendaagse Rambo militair ingrijpen om de inhumane vijand een kopje kleiner te maken. Maar wat is er in godsnaam zo veel humaner aan bombardementen die evenzeer burgerslachtoffers maken? Met bommen kan men zowaar nog minder dialogeren dan met extremisten.
De reactie op dat Rambogedrag liet ook niet lang op zich wachten. Het ondertussen meer dan beruchte filmpje van de onthoofding van journalist Foley werd als dreigement de wereld rond gestuurd. Maar de militaire interventie werd op geen enkel moment herdacht. Integendeel. Zowel de VS als de EU toonden zich en passant bereid om wapens te leveren aan Koerdische milities in het noorden van Irak. Iedereen die de regio ook maar een beetje kent, weet natuurlijk dat dit een rode loper uitrolt naar een nieuwe brandhaard vol geweld.
De mythe van de held
Nu werd het nieuws over een tweede onthoofdingsfilmpje bekend gemaakt. Opnieuw was de boodschap niet dat de man moest sterven omdat hij een ongelovige was. Het was wel een hernieuwde boodschap aan de president van de VS: “Net zoals jij ons land en onze bevolking maar blijft bestoken, zal mijn mes de nek van jouw bevolking blijven raken.”
Wordt de strategie daardoor herdacht? Geenszins. Niet alleen vanuit de VS, maar evengoed in een opiniestuk van een Vlaamse academicus horen we enkel een pleidooi ‘om ons niet te laten intimideren’ en bijgevolg de ingeslagen weg van geweld en vergelding verder te zetten. Het enige andere geluid komt zowaar van de familie van de vermoorde Steven Sotloff die Al-Baghdadi aanspreekt op zijn gebrek aan mededogen en hem uitdaagt tot debat.
Het is schrijnend dat de mythe van de held door geen enkele beleidsmaker wordt tegengesproken. Men deelt de wereld vlotjes op in goed en kwaad, men rolt de spierballen, men luidt de aanvalstrompet en men is overtuigd dat de eigen militaire kracht de vijand wel klein zal krijgen. Al bewijst de situatie in Irak eigenlijk al meer dan 10 jaar het tegendeel, over een alternatieve aanpak krijgen we nooit te horen.
Nochtans zijn er voldoende geweldloze mogelijkheden. De internationale gemeenschap kan de privatisering van Iraakse olie door buitenlandse bedrijven stopzetten en de oliewinning van Irak onderwerpen aan democratische inspraak door het volk; ze kan compensaties bieden aan de honderdduizend families die hun geliefden verloren door de gevolgen van de tweede Golfoorlog; ze kan een ‘leger’ van verpleegsters, onderwijzers en opbouwwerkers op de been brengen en die naar gebieden sturen waar er geen directe conflicten zijn om zo de frustratie onder de bevolking weg te nemen; ze kan elke vorm van steun aan gewapende groepering wegnemen – ongeacht of het nu over rebellen of de regering gaat – en in plaats daarvan uitgesproken steun bieden aan individuen en groepen die wensen over te gaan tot geweldloos verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid.
Dit zijn natuurlijk maar enkele snelle schetsen. Misschien vinden sommigen het ook maar wat klassieke pacifisitische voorstellen. Maar het feit blijft dat ze op geen enkel moment door onze beleidsmakers of onze media naar voren werden geschoven. Om ze concreter uit te werken kunnen we nochtans zonder problemen te rade gaan bij figuren als Mahatma Gandhi, Martin Luther King en… Nelson Mandela.
Vicieuze cirkel
Maar die Nelson zijn we alweer vergeten. Door telkens opnieuw een bepaalde groep te demoniseren als psychopatische brutelingen en onszelf op te hemelen als reddende engelen, hoeven we niet te beseffen dat ook wij een onderdeel zijn van de vicieuze cirkel van agressie.
Het is nu eenmaal een pijnlijk feit dat zelden benoemd wordt: al wanen we ons moreel superieur aan strijdlustige moslimextremisten, over het algemeen hanteren we exact dezelfde logica van geweld.
Een erg mooi stuk. Iets waar ik me ook buitensporig aan stoor. De oorlogszucht van belanghebbende partijen. Want conflicten zijn Big Business met hoofdletters B. Daarnaast verschaffen ze (schadelijke) ideologieën zoals het neoconservatisme en religieus extremisme bestaansrecht. Volgens mij was de SP in Nederland een van de weinigen die zowel in Oekraïne als het Midden-Oosten nu voor een pacifistische aanpak pleit.
het geweld wat nu plaats vind roept angst op dus daar door ook weer geweld waarom nemen landen niet hun verantwoording waarom gelijk roepen om Amerika en wijzen het westen doet niets wanneer is het goed doe je wel wat is het aan de eind van de rit niet goed en doe je niets is het ook niet goed is het geen tijd dat mensen naar zich zelf kijken en denken wat kan ik zelf en ja geweld roept altijd geweld op helaas wat een trieste wereld geloof is al door de eeuwen heen een bron van kwaad en de mens predikt liefde denk u nou echt dat dit is wat god bedoel ???????????????
1 Slaats contra-balanceert a. de gruwelijke onthoofding van een Amerikaanse journalist met b. een voornamelijk woordelijke ordinaire bedreiging aan het adres van een New Yorkse Moslima, een kennis van ´m.
Slaats noemt dat in één adem (ex aequo): ´Geweld en tegengeweld.´
Een afweging met een vervalst gewicht gemaakt, en met een lichtzinnige opmerking als uitslag.
2 Verder bestaat die door Slaats´ doorgegeven ´bedreiging´ op een ´reusachtige vuilnisbak´ na uit een verzadigde reeks van clichés en wekt zij zo sterk de indruk van een verzinsel. Een bespottelijke.
De punten 1 & 2 verenigd, maken van Slaats´ Logica van het geweld´ een onwaarachtig verhaal, en in de gegeven context van het cachet verlenende woord ´logica´ een synoniem van humbug.
Ik ben 63 jaar en met de rode, linkse opvoeding grootgebracht.Wat er nu gebeurt
en ja de geschiedenis herhaald zich weer alleen zijn nu de moslims aan de beurt.
De moslims laten zich nu voor het karretje spannen en denken niet na waar ze
mee bezig zijn en waar de geestelijke leiders hier gebruik van maken maar dan op de verkeerde en gevaarlijke weg.Waar die weg toe leid chaos, oorlog, anders den-
kende vermoorden onder de naam van allah.Haat en oorlog heeft nog nooit iets
opgelost, het geloof van welke signatuur heeft door de eeuwen alleen maar narig-
heid veroorzaakt het gaat alleen maar om macht en wat voor rottigheid er nog
meer bij komt, en wie zijn de dupe de gewone man want die wordt zoveel mogelijk
voor gelogen en dom gehouden door een stelletje boeven die aan de touwtje trek.
Je ziet nu wat er wereld wijd gebeurt oorlog en nog eens oorlog en sommige van die gekken willen met het boek het zij de koran of bijbel en nog meer van die sprookjes boeken de wereld heerschappij en als je daar in geloof en denk daar kan ik mijn winst uit halen zie nu de rotzooi vooral in het midden oosten Soenieten en sjieten en wat er nog meer rond loopt, ze vechte elkaar de tent uit en ieder onder de vlag van allah.Voor mij is duidelijk de moslims zullen hun waterloo krijgen met
heel grote gevolgen er zullen er heel veel sterven wat ik wil aangeven ze hebben dit
over zichzelf af geroepen zowel in het (vrije westen) als de Arabische wereld, men
heeft zich te veel opgedrongen met hun regels en gezag, wie zich niet aanpast zal
sterven.
Nog niet zolang stond er in een landelijke krant een interview met een CIA ondervrager van Sadam Hoessein, helaas ben ik de naam van de Amerikaan. Deze man legt de schuld bij de voormalige president George Bush. Ook was hij hardt in zijn commentaar richting de militairen die Sadam Hoessein die openlijk voor de camera vernederden, maar hij haalde ook hardt uit naar die Amerikaanse bewakers die de gevangengenomen Irakezen vernederde voor de camera en dat ging de hele wereld over.
Als de gevangengenomen Irakezen en Hoessein aan het Internationaal Strafhof waren overgedragen, dan was in het Midden-Oosten nu niet z’n puinzooi.