Het is een aaneenschakeling van gebeurtenissen die zo uitzonderlijk en ongelofelijk is, dat twee van de gelovige zussen niet anders kunnen dan de hand van God erin zien. Zelfs de wetenschap lijkt op hun hand: er is een mirakel aan de gang!
Het mirakel brengt echter ook mensen samen die zo anders zijn, dat het onwaarschijnlijk is dat ze elkaar zonder het mirakel ooit zouden zijn tegengekomen. De twee zussen en hun familie zijn evangelisch gelovig, de gevonden zus is dat helemaal niet. Het plattelandsleven van de oorspronkelijke familie en het stadse elitaire van de nieuwe zus plaatsen hen soms lijnrecht tegenover elkaar.
Tot al die verschillen moeten de mensen in het verhaal zich verhouden. Dat doen ze allemaal op een andere manier, gestuurd vanuit hun eigen verlangens, en dat zijn er nogal wat, zo bij elkaar. En dan is er nog de dood van een andere zus, waar iedereen weer wat anders van vond, vindt en verwacht. Daardoor krijgt de docufilm soms wat het karakter van een detective met whodunit achtige trekken.
Iedereen gelooft ergens in, in de film. Of wil ergens in geloven. Dat doet ze keuzes maken en ontpoppen tot karakters waarin je jezelf vaker kunt herkennen dan je lief is. Want of er nou sprake van een mirakel is of niet, de reacties van de zussen zijn vooral menselijk en inleefbaar. Oók de onhebbelijke. Dat maakt de film bovenal menselijk.
En tel vooral: heel subtiel wordt gespeeld met aantallen beeldjes, afbeeldingen, schilderijen, kaarsen enzovoorts. Dat wat geteld wordt heeft betekenis.
Veel kijkplezier!
Vanaf 12 september te zien in diverse filmtheaters in Nederland.
