Gelukkig hebben we in dit land zelfbeschikkingsrecht. Dus ook om als vrouw te kiezen om parttime te werken en te zorgen voor onze kinderen. Wat mij tegen de borst stuit is dat er zoveel meer redenen zijn dat vrouwen parttime willen werken, maar ze komen er niet aan toe dankzij het systeem waarin we leven.

Ik zie bijvoorbeeld dat de lonen voor vrouwen nog steeds niet gelijk zijn aan die van mannen in dezelfde functie. Dan is het toch logisch dat wanneer een gezin een kind krijgt de persoon die het meeste verdient ook het meeste blijft werken? In dit geval vaak de man.

Laten we dan kijken naar de verlofregeling in Nederland. Vrouwen hebben recht op 16 weken verlof bij een zwangerschap en vaders hebben recht op 2 dagen. In 2017 is ons door de politiek beloofd dat vaders 5 verlofdagen zouden krijgen, maar dat bleek toch te controversieel te zijn. Men zei feitelijk: “vrouwen, de zorgtaak ligt toch echt bij jullie, want vaders krijgen geen tijd om te bonden met hun pasgeboren kindje.”

In Scandinavië doen ze het anders. Daar krijgen vaders tot wel 90 (!) betaalde verlofdagen in Zweden. En zo gek is dat ook helemaal niet. Het opvoeden van de kinderen is allang niet meer een taak alleen voor de moeders. Dat is iets wat in een normaal gezin gewoon samen gedaan hoort te worden. Als we willen dat vrouwen meer blijven werken moet er ook iets tegenover staan.

Wie zeurt over parttime werkende vrouwen leidt af van de werkelijke problemen.

De kinderopvang is ook niet gratis. Wie werkt om de opvang te betalen kan de stap naar parttime werken sneller nemen.

Wat te denken van het pensioengat dat ontstaat bij parttime werken? Wie compenseert dat? Als je helemaal pech hebt scheid je van jouw partner en dan zit je dus met een gat in je Curriculum Vitae, minder pensioen en minder geld op je bankrekening. Zo kom ik terug bij de ongelijke lonen van mannen en vrouwen. Laten we als samenleving niet vergeten dat de opvoeding van kinderen geen eenvoudige taak is. Zeker niet in een tijd waar op elke hoek van de straat af- en verleidingen op je staan te wachten.

Wie zeurt over parttime werkende vrouwen leidt af van de werkelijke problemen. Ik roep alle werkgevers op om hun vrouwelijke werknemers net zo loyaal te belonen als hun mannelijke werknemers. Het nieuwe kabinet moet zo snel mogelijk het vaderschapsverlof verruimen.

We leven immers in 2017 en niet meer in het stenen tijdperk. De zorg voor de kinderen is een taak voor beide ouders en des te belangrijker is het voor de vader om een band op te bouwen met hun kroost. Vader kijken de eerste 9 maanden al genoeg vanaf de zijlijn. Laten we wat leren van onze Scandinavische buren. Zelfs de pinguïns hebben de gelijkheid tussen man en vrouw beter geregeld!

Het bevorderen van de gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen is een politieke keuze, een menselijke keuze en een morele plicht.

 

Sandra Doevendans

Sandra Doevendans

Antropoloog / Trainer / Coach

Sandra Doevendans is antropologe, trainer en coach. Daarnaast is ze statenlid voor de PvdA in Provinciale Staten van Noord-Holland.
Profiel-pagina
Al 3 reacties — praat mee.