Eerst worden de ketterse Samaritanen verwelkomd; dan een eunuch (die om die reden niet in de tempel mocht dienen); de christenvervolger Saulus; een leerlooier (voor de apostelen onrein gedoe met dode beesten); en uiteindelijk zelfs de Romeinse bezetters. Daarvoor moest God bij de aarzelende Petrus wel zwaar geschut inzetten: hij kreeg een nachtmerrie met kreeften in zijn bed.
Opvallend is hoezeer in onze samenleving vandaag een anti-pinkstergeest heerst. Er is grote verdeeldheid tussen rijken en armen, hoogopgeleiden en laagopgeleiden, autochtonen en allochtonen. ‘Die zijn niet als ons’ hoor je mensen die moeite hebben met anderen soms zeggen. Wijd verbreid is de mening dat we op elkaar moeten gaan lijken om samen door één deur te kunnen. Maar dat is even kleingeestig als onwaar. De bron van onze verdeeldheid is juist dat we meer op elkaar zijn gaan lijken. Vroeger had je veel grotere verschillen tussen de elite (adel en geestelijkheid) en het gewone volk, tussen geletterde mensen en analfabeten, de autochtone bevolking en vreemdelingen. Toch leefden ze tamelijk rustig samen. Pas als de verschillen te groot werden brak er incidenteel een opstand uit.
Het probleem is niet dat de ander ‘anders’ is, maar juist dat die veel op ons is gaan lijken.
Vandaag lijken we meer op elkaar dan ooit. Anders dan vroeger, moeten ook de rijken en machtigen zich als elke burger aan de wet houden, anders krijgen ze de Panama Papers op hun dak. Iedereen, ook laagopgeleiden, kunnen in de media volgen wat de ‘elite’ zegt of schrijft en daarover hun mening uiten. Vluchtelingen hebben net als wij een smartphone en meestal een goede opleiding. Het probleem is niet dat de ander ‘anders’ is, maar juist dat die veel op ons is gaan lijken. En wat het dichtst bij elkaar ligt, bijt elkaar het hardst. De apostelen werden door de Samaritanen en Romeinen verwelkomd maar door hun eigen volk verworpen.
De Geest van Pinksteren verzoent mensen door ze meer tot vreemden voor elkaar te maken. Zo ontstaat er een tussenruimte waarin de Samaritanen en Romeinen christen werden, maar tegelijk zichzelf konden blijven. Ze hoefden van de apostelen niet ‘net als wij’ joods te worden. Die ruimte tussen de mensen maakt grootgeestig, in verwondering en nieuwsgierigheid naar ‘het andere’ van de ander. En ook in het dragen van ons onbegrip of pijn daarover.
Niet hetzelfde maar het andere verbindt ons. Eenheid is niet zozeer het gevolg van dezelfde taal, afkomst of religie, maar bestaat in de ruimte van de Geest tussen mensen in.
Heel mooi: ruimte delen met mensen die verschillend zijn dat is eenheid. Hartelijk dank voor deze Pinksterboodschap.
Grootgeestig,prachtig gezegd. De ruimte die de geest schept voor eenheid geeft ook kracht om elkaar te dienen met de verschillende gaven. Allemaal vrucht van de Geest!
De Geest verbindt inderdaad mensen van allerlei volken en culturen. Ze hoorden allemaal hun eigen taal.
Maar als de mensen zich realiseren, dat ze Jszus die God heeft uitgekozen als messias aan het kruis gehangen hebben dan vragen ze ongerust aan Petrus en de andere apostelen: ‘Wat moeten we doen?’ Het antwoord van Petrus is niet vaag: Verander je leven en laat je dopen in de naam van Jezus Christus.
De Heilige Geest verbindt niet alleen, maar roept ook op om te kiezen.
Wat is eenheid? Wordt met eenheid bedoelt een vorm van eenheidsworst in Christus, of een mozaiek waar werkelijk iedereen een wil zijn in verscheidenheid.
Elohiem, de Schepper van hemel en aarde bracht Zijn adem in de wereld en toen was er nog geen jood. christen, moslim enz. te bekennen. Er staat dan niet voor niets geschreven dat de mens naar het beeld van Elohiem is geschapen en de mensen elkaar dienen te hoeden. Helaas schijnt dat tot de dag van vandaag toch de nodige strubbelingen op te leveren. Nog steeds zijn er Kajins die Hewels doden; nog steeds zijn er mensen die op basis van hun interpretatie van Zijn Woord beweren dat alleen door het christendom werkelijk heil in de wereld kan komen en dat de ene en ware waarheid inderdaad alleen in Christus te vinden is, verkondigd vanuit de eenheidsworsttheologie.
Waren we misschien maar wel allemaal joodse volgelingen van Jezus, de jood geworden.
Dat kan natuurlijk niet Binjamin, eenheidsworst, en daarnaast de ene , enige waarheid van een religie (die je dan toevallig zelf aanhangt). het is het een of het ander. Ik zeg dit omdat ik in mijn vroege jeugd heel duidelijk te horen kreeg dat er maar een enkele waarheid was, en dus dat anderen jammerlijk dwaalden. Soms vraag ik me af hoeveel moslims dat nu nog steeds zo denken, ik denk miljoenen! En ik snap dat dus best!
Dirk, ja precies. Het was in menig gemeenschap dat men leerde dat er maar een enkele waarheid was en dat leidt tot eenheidsworst en wat daar buiten viel was verkeerd, zondig, verdoemd. Heel wat moslims denken nog steeds zo, onderschat de enige echte en ware christenen niet. Die groep is klein maar die kunnen er wel wat van zowel naar elkaar toe en naar degenen die helemaal niet tot de
club horen.
Heel menselijk natuurlijk benjamin, al te menselijk, en dat heb ik niet zelf bedacht!
Verwar waarheid niet met menselijke opvattingen ervan. “Er is één waarheid” is geen slechte veronderstelling, maar die zin krijgt vaak twijfelachtige toevoegingen. Wetenschap, filosofie en geloof gaan over de waarheid, maar alledrie de termen zijn geen synoniem ervan.
Mijn auto staat op één plaats, maar er zijn meer meningen over waar dat is en meer dan één omschrij
Verwar waarheid niet met menselijke opvattingen ervan. Wetenschap, filosofie en geloof gaan over de waarheid, maar alledrie de termen zijn geen synoniem ervan.
Mijn auto staat op één plaats. Er zijn meer meningen over waar dat is en meer dan één omschrijving ervan kan van toepassing zijn op de waarheid. Sommigen hebben het mis, sommigen lijken er wat van te weten, maar de auto staat op één plaats. Al die meningen veranderen daar niets aan.
“Er is één waarheid” is niet per se een verkeerde stelling, maar meestal wordt daar een bijzin aan toegevoegd die de stelling ontkrachten kan.
Gitaarsnaren kunnen in harmonie met elkaar klinken en een accoord vormen, maar als ze op een fractie na op dezelfde toon zijn afgestemd, klinkt het onverhelpbaar vals als ze tegelijk meespelen. Pas als ze exact hetzelfde zijn versterken ze elkaar op een prettige manier, maar als de toonhoogte genoeg verschilt, kunnen ze samen ook muziek maken.
Ditzelfde natuurprincipe werkt ook bij ons. Soms levert juist toenadering ondraaglijke toestanden op, terwijl we beter hadden kunnen genieten van het rijke samenspel waar we vlak daarvoor wel toe in staat waren. Muziek ontstaat pas bij een mooie samenklank van verschillende tonen. Het is gewoon realistischer om dat te leren. Zo ontstaat harmonie.
Een mooie metafoor, Abdu’r.
Binjamin Heyl zei daarover een waar woord in het draadje “Bestaat de hemel”. -Het verhaal van het gouden kalf uit Genesis, hoe actueel en leerzaam. Maar ja, als je met elkaar in discussie gaat of het zich wel echt heeft afgespeeld?-
Hij kijkt dus voorbij de objectiviteit van een of andere waarheid, hij heeft het over waarachtigheid, waarlijkheid, religieuze waarheid.
Ja Dirk, het gaat er bij bijbelteksten altijd om, ze te verbinden met het hier en nu. Steeds houden ze je een spiegel voor:
“Een gouden stierkalf maken? Wat raar”, denk je.
De stier was, in die tijd in het hele Middellandse Zeegebied, teken van kracht, macht en vruchtbaarheid.
(Onze hoofdletter A is een omgekeerde stierenkop. )
Zo’n stier dus, en dan ook nog van goud! Macht en rijkdom!
De Moloch!, die nog steeds veel mensen in zijn greep houdt…
Het mooiste huis, de duurste auto, kasten vol kleding, materie…en nog meer materie…
Onverzadigbaar (maar niet gelukkig.)
Al die verhalen bevatten een les voor ons.
Die les blijft (los van tijd, plaats en historische waarheid) zijn waarde behouden.
Dat stierkalf komt dus ook voor in de koran, prachtig toch, maar daar wel als een levend lief, dat loeit, maar wel gemaakt is door de mensen daar, hoe kan dat?? ochoch, soms denk ik wel eens, hoe moet dat nou? met het christendom, de islam en de theologie?? Volgens mij komt het wel goed!!
Dirk, als iemand er zelf voor kiest om deel te nemen in een gesprek, kan ik die inbreng gewoon met de persoon zelf bespreken.
In dit geval zie ik geen verband met het valse-snaar-principe, maar dat komt misschien omdat ik geen verwijzingen naar andere posten van andere mensen bij andere artikelen op andere pagina’s ga opzoeken om te kijken of het eventueel inderdaad relevant is. 😀 Een reactie daarop zou ik sowieso niet hier zetten.
Maar bedankt voor de leestip. 😉
Ik vind het altijd weer jammer als een houtsnijdende, rake opmerking in het algemene geroezemoes verstomt, daarom heb ik hem hier, waar hij opnieuw erg relevant is (en mss wel in vrijwel alle andere nieuw wij draadjes) toch maar weer eens geciteerd.
Misschien is het anderszins relevant dan. Het is alleen niet van toepassing op het valse-snaar-principe, waar ik het over had en waarop je leek te reageren (of waarop jij vond dat een ander wat te zeggen had en dat graag voor hem waarnam)
Evengoed interessant, maar niet relevant, tenzij ik wat mis. Dat is mogelijk.
Ik had het mss ook beter aan kunnen laten sluiten op je reactie van 22.25 hr.
Ik zieben nu pas dat die er twee keer instaat. De eerste keer versprong m’n scherm onder het toetsen, waardoor ik het later nog een keer probeerde.
Daarbij lijkt het inderdaad toepasselijker, hoewel het niet helemaal over hetzelfde gaat. Zowel wetenschap als religie gaan in de regel uit van één waarheid en benaderen deze zo goed mogelijk, maar zowel interpretatie als theorie kennen een portie redenering (en zijn dus niet van hetzelfde waarheidsgehalte als de onderliggende feiten).
Dat staat nog los van de beoordeling of een geschiedenis letterlijk correct is weergegevenof dat er omwille van de boodschap wordt gedaan alsof. Zoiets is een minder algemeen onderwerp en verschilt bij verschillende boeken/geschriften/vertellingen, en zelfs per religie of subset daarvan. Daarbij gaan generalisaties niet snel op inis alle gevallen.
Als levend dier natuurlijk, niet als lief!
Ik ken het gouden kalf niet als levend wezen. Een hol metalen beeld is ook in staat geluid voort te brengen, net als een windpijp, een neusfluit of een panfluit dat doet.
In de vertaling van Kramers staat, sura al aráf: 148- maakte zich van sieraden een lijfelijk kalf met geloei-, dat lijkt me voor de goedwillende lezer toch moeilijk anders als een levend dier te begrijpen, als het zou galmen had er iets anders moeten staan. Uiteraard is er 3000 jr geleden net zomin een gouden als een lijfelijk kalf gemaakt, alhoewel er tegenwoordig wel weer talloze gouden kalveren gemaakt en aanbeden worden, dat heb je goed Louise! Soms denk ik wel eens, kan het niet wat minder?
Hetzelfde vers zegt ook dat het beeld niet echt iets tegen hun zegt en ze de weg niet wijzen kan. Een mensgemaakte beeltenis van een kalf kan slaan op een kalverkop of op een heel lichaam. Het is niet onlogisch om dat er even bij te vermelden.
De Mehet Weret Koe werd overigens in het oude Egypte vaker in goud afgebeeld, soms alleen een hoofd, soms volledig als koe, soms als vrouw met hoofd van een koe en soms gewoon als vrouw. In Tutankhamon’s graf waren er ook beelden van deze godin. Er zijn ook veel oudere bewaard gebleven. Zoiests kwam dus wel degelijk voor. ‘Echte’ kalveren werden destijds ook wel gemaakt, maar dat was meer een klus voor stieren en koeien.
Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen: “Hé kijk nou: een lijfelijk kalf!”
Dat klinkt inderdaad een beetje raar. 😀
Je manier van redeneren is inderdaad wat chaotisch, Dirk.
Je weet bij jou nooit of je een serieus antwoord wilt, of dat je de kluit in de maling neemt.
Beste Dirk,
Bij een reactie krijg jij een klein groenig balletje; bij een nieuwe visie een mooie grote groenige bal.
Dit om verwarring te voorkomen.
(Heb ik ook moeten leren ????)