Mijn hoofddoek is ten eerste een verplichting van Allah, mijn Heer en mijn Beschermer. Ten tweede is het een bewijs voor mijn identiteit; moslim(a)! Geloof en uiterlijk? Je innerlijk is toch belangrijk, niet je uiterlijk? Inderdaad, je innerlijk is belangrijk. Maar wat ik hier binnen heb, kan ik niet vasthouden. Ik moet het uitstralen. Voor mij is uiterlijk dan ook belangrijk! Mijn hoofddoek is voor mij een uiting van mijn persoonlijkheid. Ja, mijn vrouwelijkheid valt niet weg hoor. Ik voel me nog steeds vrouwelijk, alleen vind ik dat zò belangrijk, dat ik dat voor mezelf wil houden. Bescherming? Zo kan je het ook wel noemen. Met een doekje? Maar ik schrijf er nu wel over? Nu ik denk aan alles dat bedekt of beschermd is… Het skelet, bedekt door het lichaam. Het lichaam, bedekt door een huid. Het oog, bedekt door het ooglid. Een granaatappel, bedekt door de schil. Het hart, de hersenen, het geld, het goud, het geheim. Alles wat bedekt en beschermd is. En ik als moslima…
Mijn hoofddoek leert mij zoveel. Niet altijd sta ik er bij stil. Mijn hoofddoek laat mij altijd zien dat ik het Woord van Allah, de Hoeder, draag. Het is niet zomaar een stukje stof. Het is ook een verantwoordelijkheid. Maar ook een gunst! Waarom? Dat is niet te vertellen, alleen te ervaren. Mijn hoofddoek geeft mij zelfverzekerdheid, moed en kracht. Als vrouw voel ik me dan sterk. Mijn hoofddoek maakt mij een persoon. Echter, of ik daarmee als vrouw aantrekkelijk word? Dat is een vraag voor de man. Naar mijn weten maakt mijn hoofddoek mij niet aantrekkelijk. Misschien wel opvallend, maar niet echt aantrekkelijk. Dat is ook van een ander niveau.
Maakt de hoofddoek mysterieus? Eerlijk gezegd vind ik alles wat bedekt en beschermd is enigszins mysterieus. Dat maakt het toch leuker en waardevoller? Tenminste, dat mag jij natuurlijk zeggen! Mooier? Ja, Allah zij dank voel ik me mooi, zowel met als zónder hoofddoek! Da’s natuurlijk mooi meegenomen, maar daar gaat het toch niet om, nu? Of wel? Mijn hoofddoek zegt tegen mij dat er wel belangrijkere dingen zijn op aarde dan de huid en het hoofd. Oh ja, vergeten! Mijn hoofddoek en mijn bijbehorende kleding gunnen mij meer tijd! Omdat ik iemand ben die best langzaam kan zijn, komt het voor mij goed uit dat het korter duurt, jezelf met hoofddoek naar buiten te werpen; voor de vrouwen onder ons!
Mijn hoofddoek. Eigenlijk gaat het bij mij om mijn bedekking. En mijn bedekking is ten eerste voor mijn Schepper, mijn Barmhartige en mijn Genadevolle. Allah. Het is mijn bedekking. Mijn bescherming. Mijn persoonlijkheid. Mijn identiteit.
Kübra Kaya begint binnenkort aan de studie Islamitische Theologie aan de Universiteit van Marmara in Istanbul. Ze werkte als islamitisch geestelijke verzorgster in een gesloten jeugdinstelling en op het stafbureau van het Contactorgaan Moslims en Overheid. Kübra is een van de Nederlandse deelnemers aan het European Project for Interreligious Learning (EPIL).
Jammer dat ze de hoofddoek allereerst als verplichting ziet.
ik volg werkelijk niet 1 woord van wat ze schrijft. Erg warrig.
Ook al begrijp ik niet waarom een vrouw een hoofddoek wil dragen, wel mooi dat ze zo’n persoonlijke tekst heeft geschreven. Dank daarvoor.
De bedekking vanuit de natuur zoals de oester de parel beschermd, zo is deze ter wereld gekomen.
Ik vind de hoofddoek zelf een mooie bedekking mits met de juiste intentie gedragen in een passende context.
De hoofddoek is opvallend als je hem draagt binnen een Westers land. Als ik in Cairo een hooffdoek draag val ik niet op in de menigte. Opvallen is een vorm van aandacht trekken, dat gevolg is niet de bedoeling en intentie die achter de hoofddoek schuilt.
Dat vergeten veel draagsters van de hoofddoek. De Islam houdt ook rekening met de situatie waarin een mens zich bevindt. Dit ook geldt voor degene die een hoofddoek draagt.Maar goed zoals met alle sin het leven zijn zelfs over dit onderwerp de meningen verdeeld.
Wel of geen hoofddoek, mensen, laat elkaar eens met rust.
Laat elkaar met rust! da,s een goeie (staat ook in de koraan!)
Een vlootschouw van mastruberende stone en dronken schaars geklede potten en poten, op klaarlichte dag waargenomen o.a. door jeugdigden etc. ook op TV.
Dat is algemeen acceptabel te noemen, maar een vrouw met hoofddoek,ja dat kan echt niet hoor,dat is verkrachting van de Nederlandse culturele samenleving(die we niet hebben,wie zei dat ook al weer?) Het is maar waar je intensies liggen…