Zelf ben ik nu 32 jaar. Als 1 maand jonge baby kwam ik naar Nederland, ik ben opgegroeid in Amstelveen. Toen ik klein was, was er niet zoveel diversiteit in Amstelveen en werd mij rond november en december ook vaak gevraagd of ik ook een Zwarte Piet was. En dat terwijl Gerda Havertong toen al met Pino besprak dat het best gek is, die Zwarte Piet. Nu kun je denken dat valt toch allemaal wel mee. Daar gaat het volgens mij niet om. Ons mooie land is al een lange tijd gegijzeld door polarisatie en vervreemding en dat speelt allemaal mee.

Tijdens Zomergasten vertelde onze minister-president nog dat excuus maken voor de slavernij niet kan, omdat het zo lang geleden is. Dat er toen andere politici zaten en hij daar geen oordeel over kan geven. Nou, daar ben ik het niet mee eens. Je kunt altijd verafschuwen wat er voor jouw tijd is gebeurd. Het zou je alleen maar sterker maken, want je ziet in hoe het niet moet. En wat is te lang geleden? Gaan we dan op een gegeven moment ook niet meer over de Tweede Wereldoorlog praten? Zit er een houdbaarheidsdatum op pijn en verdriet? Daarnaast is er nog steeds heel veel discriminatie op de arbeidsmarkt en worden er in de Tweede Kamer hele groepen mensen weggezet. Als ik in een televisieprogramma zit en spreek over de inclusieve samenleving, word ik daarna per mail en Twitter bestookt dat ik op moet rotten naar Syrië (!). Is het dan zo gek dat we, in een land dat de weg zo kwijt is, op zijn minst een kinderfeest willen voor iedereen?

De Kinderombudsman wordt op dit moment zelfs door heel veel mensen bedreigd door haar uitspraak. Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Is het dan zo erg als we een gekleurde piet zouden hebben? Een Piet die voor iedereen een leuk feest kan maken? De kinderen hebben daar echt geen last van. Die spelen elke dag Pokemon Go en zijn op zoek naar een gele Pikatchu. Zij hebben gelukkig nog zoveel fantasie dat de kleur van de piet niet uitmaakt.

Kunnen we onze angsten voor verandering niet opzij zetten omwille van de kinderen? De afgelopen jaren is de pietendiscussie misbruikt door volwassenen om hun ongenoegen te uiten over de verandering van de Nederlandse samenleving. En nee, de samenleving is veel kleurrijker. En ja, de volgende generatie Nederlanders is mondiger geworden. Dat heet verheffing en ontwikkeling. En als we heel eerlijk zijn, is onze boosheid vaker angst voor het onbekende dan een gegronde reden. Dus laten we a.u.b. een heerlijk avondje gaan vieren in december met veel lekkers van een gekleurde Piet en een oude wijze man met een rode mantel!

Sandra Doevendans

Sandra Doevendans

Antropoloog / Trainer / Coach

Sandra Doevendans is antropologe, trainer en coach. Daarnaast is ze statenlid voor de PvdA in Provinciale Staten van Noord-Holland.
Profiel-pagina
Al één reactie — praat mee.