De passie van Franciscus en zijn bevlogenheid, maakte plaats voor een serene, bijna mystieke continuïteit. Een priesterlijk man, lijkt mij. Al vroeg in zijn leven ging Robert Prevost naar Peru, waar hij leefde met de armen. Komend uit Chicago, de stad waar ook Obama wortels had. Een Amerikaanse pauze. Wat een ironische keuze.
Ja, de kardinalen kiezen hun nieuwe leider uit de gelederen van een ontaarde grootmacht. Een paard van Troje? Zoals ooit de Poolse paus dat was? De tijd zal het leren. In elk geval een paus met twee paspoorten, wat laat zien dat Amerika twee continenten groot is. De twee kanten van onze wereld, het ‘globale Noorden’ en het ‘globale Zuiden’, de rijke en de arme kant, de twee kanten van ons eigen land of onze eigen stad ook – ze zijn verenigd in deze nieuwe herder. Een bruggenbouwer?
Zijn naam spreekt boekdelen, zeggen deskundigen. Een herinnering aan paus Leo de Grote die op een ezeltje Atilla de Hun tegemoet ging en voorkwam dat Rome werd geplunderd. Aan paus Leo XIII ook, die als eerste een sociale encycliek schreef, om aandacht te vragen voor de verpauperde arbeidersklasse en de kerk herinnerde aan Jezus’ vergeten woorden: ‘Zalig de armen’. Aandacht voor de ontwortelden. Is dat wat we van deze paus kunnen verwachten? In de lijn van Franciscus?
Toen JD Vance, de tot het katholicisme bekeerde Amerikaanse vicepresident, in het afgelopen jaar zei dat we van onze eigen familie en land moesten houden, met een beroep op Augustinus, viel kardinaal Robert Prevost hem in de rede. Vance had gezegd: “Er is een oude gedachte – en ik denk dat het een heel christelijk idee is – dat je eerst van je familie houdt, dan van je buren, dan van je gemeenschap, dan van je medeburgers en je eigen land, en je dan pas kan worden overwogen op de rest van de wereld en daar prioriteit aan kan geven”. Prevost, zelf een augustijn, postte op X als antwoord: “JD Vance heeft het mis: Jezus vraagt ons niet om een volgorde aan te brengen in onze liefde voor anderen.”
De kleurrijke kerk is een instituut waarin alle volken van de aarde zijn verenigd. Laten we hopen dat de diplomatieke geest van deze nieuwe religieuze leider van Rome de wereld weer wat meer mag verenigen.
Mooie reflectie. In de katholieke kerk is de naam belangrijker dan de nationaliteit. Vaak wordt Paus Leo Amerikaan genoemd. Misleidend omdat zijn voorouders migranten waren (zoals veel inwoners van de VS, die dat feit vaak gemakshalve vergeten). Katholieken spiegelen zich liever aan een spirituele familie. Paus Franciscus was jezuïet, Paus Leo augustijn. Dat heeft hen meer gevormd dan hun geboorteplaats. Dat heeft alles te maken met roeping en antwoord.
Dat nog velen, net als de Paus, zich aansluiten bij de Augustijnse Beweging!