Normaal gesproken vind je mij niet zo snel in een kerk. Zeker niet ’s ochtends als de luchten grijs zijn en mijn beslapen kussen nog o zo zoet ruikt. Maar mijn nieuwsgierigheid en mijn liefde voor zang en muziek maken dat ik op deze zondagmorgen graag vroeg uit de veren ga en mij naar Amsterdam begeef.
Eenmaal aangekomen bij De Binnenwaai oogt het binnen knus en gezellig. De muzikanten drentelen wat rond de piano terwijl de ‘kerkgangers’ langzaam binnendruppelen. Thee, koffie, een kerstboom en een beamerprojectie op de muur voor de minder tekstvasten onder ons, staan klaar.
Ik ben benieuwd naar wat me te wachten staat en kijk naar de mensen om mij heen. Gezien de organisator van deze ochtend verwachtte ik jonge mensen, studenten. Maar om mij heen zie ik toch voornamelijk “Binnenwaaiers” met wat meer levenservaring. “Zondagochtend hè, dat krijg je met studenten. Die liggen nog brak in bed,” vertelt Tatjana Almuli mij lachend. Zij is een van de zangeressen en stagiaire bij NewConnective.
Riekje van Osnabrugge gaat ons voor in de dienst en heet ons van harte welkom op deze vierde adventzondag. Ook nummer vier van de kaarsen mag vandaag branden. De dienst zal net zo verlopen als gebruikelijk is in De Binnenwaai, maar aan ieder onderdeel (kyrie, preek, gebed, Bijbelverhaal) is vandaag een nummer uit de Top2000 verbonden. De liedteksten kunnen we volgen via de beamer. Een frisse vijfkoppige band (piano, gitaar, viool en zang) zingt en speelt de nummers. Waar de tekst dik gedrukt staat op het scherm, mogen wij invallen. Ik krijg spontaan associaties met de mij zo bekende karaokeavondjes in de kroeg. I love it!
Acht nummers volgen die thematisch allemaal bij de dienst van vandaag passen. Ik ben verrast hoe deze nieuwe omgeving de betekenis van deze nummers, die ik normaal gesproken meezing met de radio, verandert. Don’t stop believing van Journey interpreteer ik in dit godshuis ineens wel heel letterlijk. Waar gebruikelijk het kyrie klinkt, speelt de band nu Blowin’ in the Wind van Bob Dylan. En Fix You van Coldplay sluit mooi aan bij het idee van schuld en vergeving in het christendom.
Vervolgens vertelt Riekje ons het verhaal over Naomi in het Bijbelboek Ruth. Het verhaal blijkt te gaan over het ons openstellen voor mensen die van andere plekken dan wij komen en die misschien een andere culturele, etnische of religieuze achtergrond hebben. De link naar actuele maatschappelijke spanningen in Nederland en daarbuiten is snel gelegd.
Het is belangrijk je over een ander te ontfermen, ongeacht of die uit jouw gemeenschap komt of niet. Sommige mensen Ain’t got no home, ain’t got no shoes, Ain’t got no money, ain’t got no class, zong Nina Simone al. Door je te ontfermen over deze mensen kunnen we een betere wereld maken. Of een hemel op aarde; het is maar net hoe je het wilt noemen. Iedereen verlangt immers naar een plek waar het binnen warm en licht en goed is, zoals in het lied Avond van Boudewijn de Groot. Iedereen heeft iemand nodig, aldus Pearl Jam in Just Breath, dat prachtig kwetsbaar vertolkt wordt door de band. Maar een dergelijke wereld komt niet zomaar uit de lucht vallen. Een betere wereld begint bij onszelf, die ontstaat niet zonder ons. We hebben het zelf in de hand. Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder, maar doe dit samen (en eventueel met God aan je zijde, als je dat wilt).
Shaffi heeft gelijk denk ik. Tevreden stap ik de deur weer uit, een nieuwe ervaring, een mooie boodschap en een paar opgewarmde stembanden rijker. Kom maar op met die paar overgebleven donkere dagen voor Kerst!
